Ένας χρόνος και κάτι πέρασε από την ημέρα που συνέβη ένα από τα σοβαρότερα και πολύνεκρα σιδηροδρομικά δυστυχήματα στην ιστορία της Ελλάδας. Η περιβόητη Σύμβαση 717, ανάμεσα σε ΕΡΓΟΣΕ και της ανάδοχου εταιρείας του έργου, με σκοπό την αποκατάσταση του Συστήματος Χρηματοδότησης Τηλεδιοίκησης του σιδηροδρομικού τμήματος Αθήνα - Θεσσαλονίκη - Προμαχώνας υπεγράφη αρχικά το 2014. Το 2019, υπογράφηκε η συμπληρωματική σύμβαση για το ίδιο έργο, που προέβλεπε την κατασκευή ενός εντελώς νέου συστήματος σηματοδότησης με νέες μονάδες τηλεμετρίας ώστε να είναι δυνατή η επικοινωνία και μετάδοση δεδομένων μεταξύ των σταθμών. Η συγκεκριμένη σύμβαση συγχρηματοδοτήθηκε από το Ταμείο Συνοχής Ε.Ε στο πλαίσιο του προγράμματος “Εκσυγχρονισμός Σηματοδότησης”.
Επτά ήταν οι παράνομες παρατάσεις που δόθηκαν για την υλοποίηση της εν λόγω σύμβασης. Παρόλες τις υφιστάμενες κατηγορίες, χορηγήθηκαν οικονομικές ενισχύσεις προκαλώντας ζημία στα οικονομικά συμφέροντα της Ε.Ε καθώς και του Ελληνικού Δημοσίου ύψους άνω των 15 εκατομμυρίων ευρώ.
Η Ευρωπαία Εισαγγελέας Κοβέσι Λάουρα, μίλησε ευθέως για καθαρή προσπάθεια συγκάλυψης της αλήθειας και παρεμπόδιση της έρευνας, ενώ συμπλήρωσε πως αν είχε ορθά ολοκληρωθεί η σύμβαση 717 δεν θα είχε συμβεί το μοιραίο δυστύχημα.
Με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να ''τρέχει'' να κλείσει με άμεσες και συνοπτικές διαδικασίες την επίμαχη εξεταστική επιτροπή, στις 18 Μαρτίου η πρόεδρος του συλλόγου ''Τέμπη 28-2-2024'', Μαρία Καρυστιανού με πολύτιμη αποσκευή της, τις 1.300.000 υπογραφές πολιτών, θα μιλήσει στο όργανο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Cοmission), με την ελπίδα να παρευρίσκεται η Πρόεδρος της Επιτροπής Ούρσουλα Φον ντερ Λαιν. Πρόκειται να ζητήσει τη συμπαράσταση της Ευρωπαϊκής πλευράς με την κατάργηση της ασυλίας των βουλευτών, να ενεργοποιηθούν οι διαδικασίες για την αναθεώρηση του Συντάγματος όσον αφορά στο νόμο περί ευθύνης Υπουργών, καθώς και την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας στην περίπτωση ποινικής ευθύνης.
Η Ελλάδα ως ισότιμο μέλος της Ε.Ε, πρέπει να ακουστεί στην Ευρώπη που διέπεται από τις αρχές της Δημοκρατίας, ισονομίας, που πλέον έχουν μπει στον ''παγο'' στη χώρα μας. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θα σταθεί αρωγός στο αίτημα αυτό;
Τη στιγμή που η Ελλάδα βάλλεται ως ένα κράτος αναξιοκρατίας, χαρακτηρισμό για τον οποίο βρέθηκε υπόλογη πριν πολύ λίγο διάστημα.
Σε μια δημοκρατική χώρα, και ένα πραγματικό Ευρωπαϊκό κράτος Δικαίου, υπό την ομπρέλα της Ε.Ε, δεν θα έμεναν ατιμώρητοι ενεχόμενα πολιτικά πρόσωπα και ιθύνοντες.
Η απάντηση, παραμένει ρητορική, όχι όμως αναπάντητη.
Στόχος μας είναι να μη θαφτεί η αλήθεια μαζί με τις άδικα χαμένες ψυχές.
Ζητείται η τιμωρία καθώς και η ελπίδα τώρα…
