Η Ευρωπαϊκή οικογένεια με στόχο την μεγέθυνση των συνόρων της και τη συμμετοχή ολοένα και περισσότερων χωρών στο εσωτερικό της, το 1987 δέχθηκε πρόταση εισαγωγής μέλους ως κράτος - μέλος από την Τουρκία.
Έκτοτε πολλές προσπάθειες έγιναν για να γίνει η Τουρκία κράτος - μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ το 1999 έγινε υποψήφια κράτος μέλος της ΕΕ, με τον όρο ότι τηρεί τα "δημοκρατικά ιδεώδη".
Το 2004 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφάσισε ότι η Τουρκία πληροί επαρκώς τα κριτήρια για την έναρξη διαπραγματεύσεων προσχώρησης προκειμένου να καταστεί επάξια μέλος μίας σταθερής και αποτελματωμένης κοινότητας.
Οι διαπραγματεύσεις προσχώρησης μεταξύ Τουρκίας -ΕΕ ξεκίνησαν το 2005, , αλλά εξαιτίας της συνεχιζόμενης οπισθοδρόμησης της Τουρκίας σε θέματα δημοκρατίας, κράτους δικαίου και θεμελιωδών δικαιωμάτων οι διαπραγματεύσεις προσχώρησης Τουρκίας στην ΕΕ έχουν ανασταλεί από τον Ιούλιο του 2018.
Οι διαπραγματεύσεις αυτές ήρθαν πάλι στο κατόπι μετά τη σύλληψη του Δημάρχου της Κωνσταντινούπολης και ηγέτη της αντιπολίτευσης Εκρέμ Ιμάμογλου. Οι Βρυξέλλες προειδοποίησαν την Τουρκία "να υπερασπιστεί τις δημοκρατικές αξίες".
Για να ενταχθεί ένα κράτος μέλος στην ΕΕ οφείλει να πληροί ορισμένες προϋποθέσεις σύμφωνα με τα Κριτήρια της Κοπεγχάγης και η Ευρωπαϊκή Κοινότητα έχει υπάρξει αρκετά αυστηρή επί του θέματος αυτού.
Η Τουρκία βλέπει ως ευκαιρία για την ένταξη στην ΕΕ την κρίση μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρώπης, με αφορμή τις εξελίξεις στην Οικονομία. Τούρκοι αναλυτές σημειώνουν ότι "Η ασφάλεια της Ευρώπης είναι αδιανόητη χωρίς της Τουρκία".
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα συνεχίσει να διοχετεύει δισεκατομμύρια ευρώ στην Τουρκία παρά την σαρωτική καταστολή των πολιτικών αντιπάλων του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ενώ άλλα κράτη μέλη να απορροφούν λιγότερα κονδύλια. Με τα κονδύλια η Ένωση προσπαθεί να ανεβάσει το βιοτικό επίπεδο των κρατών - μελών πόσο μάλλον όταν η Ένωση διαμοιράζει την οικονομία της για να καταστήσει ικανά προς ένταξη τα υποψήφια κράτη - μέλη.
Τα προβλήματα άρα του προσδιορισμού της Γεωγραφίας της Ευρώπης σχετίζονται με τα κατά περιόδους ιστορικά και πολιτικά τεκμήρια της "ευρωπαϊκότητας”.
Πόσο έτοιμη είναι η δημοκρατία της Ευρώπης να εισαγάγει στα σύνορα της μια χώρα με τόσο καταπονημένες τις έννοιες της Δημοκρατίας, παρόλο που πάσχει από στρατιωτική ισχύ και μόλις πέρυσι έγινε λόγος για στρατιωτικό πολεμικό οπλοστάσιο ως EE.
Επίσης πόσο έτοιμη είναι να δεχθεί αν όχι να εισβάλλει ένα νέο θρήσκευμα με πολυπληθή πληθυσμό και διαφορετικά θρησκευτικά ιδεώδη; Ακόμη εφόσον ιδρυτικός στόχος της ΕΕ είναι η διασφάλιση της Δημοκρατίας και η αποφυγή πολέμου γιατί εποφθαλμιά και κρίση σκόπιμη τον στρατιωτικό της εξοπλισμό; Σαφώς και η θωράκιση και άμυνα προβλέπονται σε ένα πολιτικό τραπέζι, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε η μακροβιότερη περίοδος Δημοκρατίας για την ΕΕ από τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμo Ερωτήματα που ανέκυψαν και ανακύπτουν από τις τρέχουσες εξελίξεις στη γείτονα χώρα και το Ευρωπαϊκό μας σπίτι.
