Κέλλυ
Δημητρούλια

Στην καλύτερη νονά εξελίσσεται η Αστυνομία. Με τόσες ληστείες… βαφτισμένες κλοπές δίνεται η αίσθηση πως έχει χαθεί εντελώς η ουσία. Φαίνεται πως για την ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας μετρούν περισσότερο τα στατιστικά από την ασφάλεια του πολίτη. Και φυσικά η τακτική αυτή δεν παρατηρείται σε επίπεδο μάχιμων υπηρεσιών αλλά σε επίπεδο ηγεσιών, που στόχο έχει προφανώς να… εξασφαλίσουν το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη με τα ψέματα.
Ο πολίτης γνωρίζει καλά πως οι κλέφτες και οι ληστές παραβιάζουν το καταφύγιό του και τον κάνουν να αισθάνεται ανασφαλής μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Από το φόβο τους μοναχικοί ηλικιωμένοι και ζευγάρια γερόντων αμπαρώνονται στα σπίτια τους και διπλοκλειδώνουν με λουκέτα, αγνοώντας προφανώς τον κίνδυνο να… καούν σαν τα ποντίκια.
Η εγκληματικότητα δε μειώνεται αν ονομάσουμε τις ληστείες - κλοπές ούτε αν καταγράψουμε λιγότερα συμβάντα. Δεν αρκεί να προσποιηθούμε πως οι δράστες που κυκλοφορούν στην Πελοπόννησο είναι λιγότερο… επικίνδυνοι από εκείνους που κυκλοφορούν σε άλλες περιφέρειες, ούτε φυσικά μπορούμε να βαφτίζουμε… έγκλημα ανάγκης τις κλοπές γιατί έτσι βολεύει τους αριθμούς.
Οι ληστείες σε βάρος ηλικιωμένων είναι πάρα πολλές και στη δική μας περιοχή. Ιδιαίτερα αυξημένη είναι η δραστηριότητα των κλεφτών και των απατεώνων. Ο κόσμος ακούει, βλέπει, ανησυχεί και το  γενικότερο αίσθημα ανασφάλειας είναι μεγάλο.
Αν οι ηγεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας σε κάθε επίπεδο νομίζουν ότι θα κάνουν τον κόσμο να νιώθει ασφάλεια παρουσιάζοντας διαφορετική πραγματικότητα, τότε ίσως καταφέρουν μελλοντικά να χάσει το ρόλο της η Αστυνομία.
Για την ώρα μένουμε στο ότι η Αστυνομία... αναλώνεται στο φαύλο κύκλο της εγκληματικότητας κυνηγώντας τους ίδιους δράστες οι οποίοι αν και συλλαμβάνονται ποτέ δε φυλακίζονται.