Οι πανελλήνιες εξετάσεις και οι επιτυχίες των υποψηφίων μονοπωλούν το ενδιαφέρον κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Στον αντίποδα κάποια άλλα παιδιά και οι οικογένειές τους βιώνουν το πλήρες αδιέξοδο όταν λήγει η φοίτησή τους στο Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΕΕΕΕΚ). Χωρίς ευκαιρίες δημιουργικής απασχόλησης, εργασίας και ένταξης, η μελλοντική εκπαιδευτική πορεία τους προβλέπεται δυσοίωνη.

Και μπορεί η δημιουργία ενός ΚοιΣΠΕ να μπαίνει σε τροχιά υλοποίησης μετά από 4 χρόνια γραφειοκρατικών αγκυλώσεων, ωστόσο δεν μπορεί να υποκαταστήσει το κράτος, που ως κράτος δικαίου και πρόνοιας οφείλει να αντιμετωπίζει ισότιμα όλους τους πολίτες του και να παρέχει αξιοπρεπή διαβίωση, φροντίδα, περίθαλψη, εργασία και εκπαίδευση.

Οι έφηβοι και οι νέοι με ψυχοκοινωνικές δυσκολίες, είτε στο φάσμα του αυτισμού είτε με νοητική υστέρηση, ψυχιατρικά θέματα και σύνδρομο Down, είναι εξαιρετικά δύσκολο σήμερα να έχουν μια εργασιακή απασχόληση και να βρουν διέξοδο στην καθημερινότητα και στη ζωή τους. Και δεν είναι μόνο παιδιά από την Καλαμάτα, αλλά και από χωριά στην περιφέρεια του νομού κι ανάμεσά τους παιδιά χαμηλής λειτουργικότητας, που γι' αυτά δεν υπάρχει διέξοδος παρά μόνο να παραμείνουν στο σπίτι με τους γονείς. Οι τελευταίοι αναγκαστικά βιώνουν το καταστροφικό για τα παιδιά τους κλείσιμο στο σπίτι, γιατί ακόμα και στα ΚΔΑΠμεΑ απασχολούνται για λίγες ώρες μερικά απογεύματα της εβδομάδας, ενώ ακόμα και για τους νέους υψηλής λειτουργικότητας δεν εξασφαλίζεται καμία επαγγελματική διέξοδος. Ετσι, ό,τι είχαν κατακτήσει τόσα χρόνια ως μαθήτριες και μαθητές κινδυνεύει να χαθεί, γιατί τα περιμένει η απομόνωση στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού, σε βάρος της ψυχικής τους υγείας.

Η μόνη εναλλακτική λοιπόν είναι ιδιωτικές δομές στην Αθήνα, αλλά τα έξοδα είναι πολλά και θα πρέπει να μετακομίσει όλη η οικογένεια ή διαφορετικά να αποχωριστούν το παιδί τους. Αλλιώς, ο ένας από τους δύο γονείς θα πρέπει να αφήσει τη δουλειά του και να μείνει στο σπίτι μαζί του.