Δε χρειάζεται να είσαι ειδικός και ανήσυχος, υποψιασμένος, για να διαπιστώσεις την αδιαφορία και την επικινδυνότητα ενός δρόμου, στον οποίο αξίζει άλλη τύχη. Το βλέπεις μπροστά σου, το βιώνεις οδηγώντας.
Μπαίνοντας στη Μεσσηνία, λίγο μετά την πινακίδα που γράφει "Χάνι της Κατσαβίνας", συναντάς το πρώτο "μπάλωμα" στο δρόμο. Το ρεύμα προς τη Λακωνία είναι χωμάτινο κι επικίνδυνο. Η άσφαλτος που υπάρχει, ίσα που χωράει ένα αυτοκίνητο.
Παρακάτω, λίγο πριν το ξυλοπριστήριο της Αρτεμισίας, υπάρχει το δεύτερο "μπάλωμα". Χειρότερα και πιο επικίνδυνα τα πράγματα εδώ. Και στις δύο περιπτώσεις το πρόβλημα είναι χρόνιο, αλλά δεν έχει ακόμα θεραπευτεί.
Τόσα χρήματα για έργα βελτιώσεων - συντηρήσεων στην Περιφερειακή Ενότητα Μεσσηνίας, αλλά λύση δεν έχει δοθεί.
Συνεχίζοντας, συναντάς το γνωστό πρόβλημα με τις πέτρες που πέφτουν στο δρόμο και απειλούν τα διερχόμενα οχήματα. Είναι φανερό ότι η νέα εργολαβία για την προστασία έχει καθυστερήσει. Και τώρα που ξεκίνησε, πρέπει να προχωρήσει με γρήγορους ρυθμούς. Πριν γίνει κανένα κακό και μας φταίξει η κακιά η ώρα. Στη διασταύρωση προς Καρβέλι και Λαδά ο δρόμος έχει χαράξει και είναι προβληματικός, Και είναι έτσι καιρό τώρα και όσο δεν γίνεται παρέμβαση, χειροτερεύει. Πριν τους "Πέντε Δρόμους" σε επικίνδυνο σημείο, το στηθαίο ασφαλείας είναι τσακισμένο και δεν προσφέρει καμιά προστασία.
Και ολοκληρώνουμε με τον πληγωμένο δρόμο στη διασταύρωση για Μενινά και Περιβολάκια. Χρόνιο και αυτό το πρόβλημα. Καμιά παρέμβαση μέχρι τώρα.
Και όλα αυτά ενώ ο δρόμος Καλαμάτα - Σπάρτη πέρα από την πρόσβαση στον Ταΰγετο, εξακολουθεί να είναι ο μοναδικός εθνικού επιπέδου που ενώνει τη Μεσσηνία με τη Λακωνία. Δηλαδή, όταν ολοκληρωθεί το Λεύκτρο - Σπάρτη που δε θα έχει την ίδια σπουδαία σημασία, θα εγκαταλειφθεί ακόμα περισσότερο; Θα τον αφήσουν να καταστραφεί;
Πρόκειται, εκτός από την προστασία με τα πλέγματα, μέσω δύο εργολαβιών της Π.Ε. Μεσσηνίας, να αντιμετωπιστούν τα δύο σοβαρά προβλήματα καθιζήσεων - κατολισθήσεων με τα "μπαλώματα". Θα προλάβουν το χειμώνα; Γιατί δεν έγιναν έγκαιρα, το καλοκαίρι ή το φθινόπωρο;
Θα το τονίσουμε ξανά: Ο Ταΰγετος δικαιούται φροντίδα και προστασία. Αξίζει άλλη τύχη, με προοπτική.
Γ.Σ.
