Του Γιώργου Παναγόπουλου

Το πολιτικό σύστημα ποντάρει στην ανεξέλεγκτη χρεοκοπία προκειμένου να διασωθεί το πελατειακό σύστημα που έχει δομήσει και στο οποίο στηρίζεται. Το υπάρχον πολιτικό προσωπικό στην πλειοψηφία του -είναι πλέον φανερό- ότι προτιμά πολίτες - πελάτες οικονομικά εξαθλιωμένους και απελπισμένους γιατί έτσι μπορεί με μεγαλύτερη ευκολία να τους διαχειριστεί πουλώντας τους εθνική υπερηφάνεια, μικροπολιτικές εξυπηρετήσεις και επαναστατικά αδιέξοδα. Το επόμενο χρονικό διάστημα οι εξελίξεις θα είναι καταιγιστικές και αφού περάσουμε από διάφορες φάσεις είναι βέβαιο ότι θα αντιληφθούν όλοι ότι δεν υπάρχουν εύκολες συνταγές. Οι διακινούμενες λύσεις εκτός ζώνης του ευρώ δεν εξασφαλίζουν ούτε κατ’ ελάχιστο το υπάρχον κατώτερο επίπεδο διαβίωσης και αυτό είναι ένα πρόβλημα που δεν μπορεί να ξεπεραστεί με ευχές και επικλήσεις στο επαναστατικό ή εθνικό συναίσθημα. Είναι άλλο πράγμα να μην έχει ο άλλος αυτοκίνητο και να επιθυμεί κάποια στιγμή να αποκτήσει και άλλο να έχει αλλά να μην έχει βενζίνη για να το κινήσει! Η διαφορά αυτή είναι τεράστια και όσοι την υποτιμούν θα βρεθούν αργά ή γρήγορα προ εκπλήξεων.

Το επίπεδο διαβίωσης της πλειοψηφίας των πολιτών τα επόμενα χρόνια θα μειωθεί - σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα δραματικά. Η διαφορά της μιας λύσης από την άλλη βρίσκεται στο βαθμό και το βάθος της μείωσης και κυρίως στο χρόνο που θα χρειαστεί για να επανακατακτηθεί το σημερινό επίπεδο διαβίωσης. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να γίνει αντιληπτό από όλους ότι πρέπει να ξεχάσουμε ό,τι μέχρι σήμερα θεωρούσαμε δεδομένο και αδιαπραγμάτευτο στον τομέα της οικονομίας. Η αξιοποίηση πλεονεκτημάτων και δυνατοτήτων δεν μπορεί πλέον να περιμένει. Τα ψέματα και οι δικαιολογίες από πολίτες και πολιτικούς δεν προσφέρουν πλέον τίποτα. Τα δανεικά αλλά και η ανοχή από εχθρούς και φίλους έχει εξαντληθεί και είναι καιρός να αντιληφθούμε όλοι και κυρίως οι πολιτικοί όλων των βαθμίδων ότι δεν υπάρχει μέλλον αν στον κάθε τομέα δεν λειτουργούμε με συγκεκριμένο σχέδιο που θα παράγει χειροπιαστά αποτελέσματα.

Η συγκρότηση σχεδίου αξιοποίησης των πλεονεκτημάτων της περιοχής μας στις παρούσες συνθήκες αποκτά επείγοντα χαρακτήρα. Η Μεσσηνία λόγω των χρόνιων υστερήσεων τόσο στον αγροτικό όσο και στον τουριστικό τομέα έχει τεράστιες δυνατότητες να βγει δυναμικά μπροστά. Για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα και τις ευκαιρίες που υπάρχουν. Η περίοδος των συσκέψεων για επίδειξη ενδιαφέροντος με την αποστολή επιστολών μεταβίβασης ευθύνης έχει τελειώσει. Το πολιτικό προσωπικό που βρίσκεται σε θέσεις ευθύνης σήμερα σε τοπικό επίπεδο στην πλειοψηφία του νομίζει ότι με κάποιο μαγικό τρόπο θα κλείσει η σημερινή παρένθεση της έλλειψης πόρων και θέσεων εργασίας και αργά ή γρήγορα θα επανέλθουν στον προηγούμενο εύκολο δρόμο των αιτημάτων και των προσλήψεων. Θα διαπιστώσουν όλοι σύντομα και πάντως πολύ πριν τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές ότι αυτή η δυνατότητα απλώς δεν υπάρχει.

Ο ρόλος του τοπικού πολιτικού προσωπικού στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται οφείλει να είναι διαφορετικός. Η αξιοποίηση των ελάχιστων διαθέσιμων πόρων θα πρέπει να γίνεται με απολύτως ορθολογικό τρόπο. Δεν μπορεί για παράδειγμα να ζούμε κάθε καλοκαίρι θρίλερ με το μάζεμα των σκουπιδιών και ούτε μπορεί να υπάρχουν άλλες προτεραιότητες από την υδροδότηση και την αποχέτευση σε κατεξοχήν τουριστικές περιοχές. Με απλά λόγια δεν μπορεί να υπάρχει άλλος στόχος ή άλλη προτεραιότητα σε σειρά δήμων από την επίλυση των βασικών προβλημάτων για την τουριστική αξιοποίηση της περιοχής. Για να γίνουμε πιο σαφείς, είναι απαράδεκτο δήμαρχοι να χρηματοδοτούν πανηγυράκια της συμφοράς που ονομάζονται πολιτιστικές εκδηλώσεις και οι δρόμοι σε τουριστικούς προορισμούς να ζεύουν. Είναι προκλητικό να μην έχουν τουριστικά καταλύματα νερό και οι δημοτικές αρχές να ασχολούνται με λάβαρα και ύμνους! Την ίδια στιγμή δεν μπορεί να γίνεται πλέον ανεκτή η δήθεν πρόταση για ένταξη στο ΕΣΠΑ καταλόγων έργων κάθε μορφής χωρίς μελέτες και κυρίως αξιολόγηση κόστους - οφέλους.

Οι νέες δυνατότητες στον αγροτικό τομέα θέτουν τέλος ακόμα ένα επιτακτικό ζήτημα, που όλο συζητείται γύρω-γύρω, αλλά ποτέ δεν φτάνουμε στο διά ταύτα, την εκπόνηση τοπικής στρατηγικής για το ελαιόλαδο. Τα χρόνια προβλήματα όπως η κατοχύρωση της ονομασίας προέλευσης, η αξιοποίηση των ποιοτικών πλεονεκτημάτων του μεσσηνιακού ελαιόλαδου και των επιτραπέζιων ελιών αλλά ακόμα και η διαχείριση των λιόζουμων, επιτάσσουν τη χάραξη ολοκληρωμένης τοπικής στρατηγικής η οποία δεν μπορεί πλέον να περιμένει. Στις νέες συνθήκες οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες έχουν αυξημένη ευθύνη και ρόλο στον αγροτικό τομέα. Είναι καιρός να σταματήσουμε όλοι να πετάμε το μπαλάκι των ευθυνών από εδώ και από εκεί. Οταν η κατοχύρωση του ονόματος Ελιές «Καλαμών» και του εξαιρετικού ελαιόλαδου μέσα από την ονομασία προέλευσης καρκινοβατεί επί σειρά ετών, όταν οι μηχανισμοί ελέγχου της ποιότητας σε όλα τα επίπεδα δεν κατοχυρώνονται μέσα από μια τοπική συμφωνία και έναν αυστηρό μηχανισμό ελέγχου είναι μάλλον άσκοπο να περιμένουμε να σωθούμε. Σε κάθε περίπτωση κανένας δεν πρόκειται να σωθεί και κανένας δεν θα μας σώσει αν δεν συνειδητοποιήσουμε το πού ακριβώς βρισκόμαστε και κυρίως πού οδηγούν οι επιλογές της απάθειας και του απομονωτισμού.

Υ.Γ.: Μετά από τις περίφημες αποπυρηνικοποιημένες ζώνες των «αγωνιστών» δημάρχων και δημοτικών συμβούλων της δεκαετίας του ’80 φτάσαμε στις επανασυνδέσεις του ρεύματος σε όσους δεν πληρώνουν το «χαράτσι», δηλαδή το τέλος ακινήτων. Την επανασύνδεση του ρεύματος την είχε αναλάβει αρχικά η ΓΕΝΟΠ και ο Φωτόπουλος, αλλά ζήλεψαν οι αυτοδιοικητικοί τη δόξα και πάνε να την κλέψουν από το συνδικαλιστή. Παραμένει ακόμα άγνωστο γιατί δεν μπαίνει σε εφαρμογή το εναλλακτικό σχέδιο για κατάργηση των δημοτικών τελών προκειμένου να ανακουφιστούν όλοι οι δημότες και όχι μόνο οι ιδιοκτήτες ακινήτων. Η λύση της παραίτησης από την ΚΑΠ έτσι ώστε να ελαφρυνθεί ο προϋπολογισμός του κράτους έχει απορριφθεί όπως και η παραίτηση από τη μισθοδοσία. Ο αριστερίστικος λαϊκισμός σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια.

panagopg@gmail.com