Αν κάποιος επισκεφθεί αυτές τις μέρες την περιοχή θα νομίσει ότι τα χωριά και οι κωμοπόλεις σφύζουν από ζωή και δημιουργικότητα. Τα πράγματα βέβαια είναι διαφορετικά, από την άλλη εβδομάδα όλη η ύπαιθρος της Μεσσηνίας θα επιστρέψει στη θλιβερή πραγματικότητα των λιγοστών ηλικιωμένων κατοίκων της. Το ερώτημα είναι γιατί τα χωριά και οι κωμοπόλεις της Μεσσηνίας ζωντανεύουν μόνο 15 μέρες κάθε καλοκαίρι και όχι για μεγαλύτερο διάστημα του καλοκαιριού; Μήπως υπάρχει μία ευκαιρία μέσα από τις πλατφόρμες διαμεσολάβησης για αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας που σαπίζει και απαξιώνεται στην ύπαιθρο της Μεσσηνίας; Τι χρειάζεται να γίνει προκειμένου να προσελκυστούν επισκέπτες και ποια είναι η εμπειρία η οποία πρέπει να «πωληθεί», για να ανοίξουν κλειστά σπίτια και να γεμίσουν χωριά;

Την ίδια ώρα στην πρωτεύουσα του νομού, στην Καλαμάτα, φαίνεται ότι έχουμε άπλωμα των επισκεπτών σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της πόλης. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια τους καλοκαιρινούς μήνες τα πάντα μεταφέρονταν στην Παραλία, τα τελευταία χρόνια και περισσότερο φέτος φαίνεται ότι λειτουργούν τόσο η κεντρική πλατεία όσο και το Ιστορικό Κέντρο, είναι μία τάση η οποία δείχνει πάρα πολλά πράγματα για το τι αρέσει στον επισκέπτη και τι αναζητεί. Υπάρχει δηλαδή μια μετακίνηση ενδιαφέροντος που οφείλεται σε οικονομικούς αλλά και αισθητικούς λόγους. Υπάρχει και εδώ μια νέα συνήθεια.

Είναι προφανές λοιπόν ότι τόσο στην ύπαιθρο όσο και στην πόλη πρέπει να αναλυθούν τα νέα οικονομικά δεδομένα και να αναληφθούν πρωτοβουλίες αξιοποίησης των ευκαιριών. Οι συνήθειες έχουν αλλάξει και χρειάζεται μία νέα αντίληψη στην τουριστική ανάπτυξη της περιοχής. Υπάρχει δυνατότητα το ζωντάνεμα του Δεκαπενταύγουστου να επεκταθεί χρονικά με την αξιοποίηση ακινήτων αλλά και επιλογών. Η Μεσσηνία έχει τις δυνατότητες να προσφέρει ένα ολοκληρωμένο τουριστικό πακέτο για όλα τα γούστα και για όλες τις εποχές, χρειάζεται απλώς να δουν επενδυτές και φορείς τις ευκαιρίες και να τις αξιοποιήσουν. 

panagopg@gmail.com