Προφανώς τα ορθογραφικά λάθη των μελών της Χρυσής Αυγής είναι τόσο πολλά που εμποδίζουν την ελληνική διανόηση να δει το αυτονόητο. Να δει δηλαδή ότι το αυγό του φιδιού εκκολάπτεται καθημερινώς στα σπίτια μας, μέσω των υπερπατριωτικών και τοπικιστικών διαφημίσεων. Με άλλα λόγια: Σχεδόν κανένας δεν έχει κατακρίνει μέχρι σήμερα το ότι ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις χρησιμοποιούν ως διαφημιστικό περιτύλιγμα την... ελληνική σημαία.
Συγκεκριμένα, το τελευταίο χρονικό διάστημα οι τηλεθεατές γίνονται μάρτυρες ενός ανελέητου υπερπατριωτικού διαφημιστικού πολέμου που προσπαθεί να πείσει τους καταναλωτές να αγοράσουν προϊόντα με μοναδικό κριτήριο την... ελληνικότητά τους. Οι διαφημιστές - οπλαρχηγοί ξεδιπλώνουν γαλανόλευκες σημαίες, είτε αφήνοντας υπονοούμενα για τις επιχειρήσεις που έχουν έδρα στο εξωτερικό είτε καλώντας τους καταναλωτές να στηρίξουν με τα λεφτά τους όσες δηλώνουν ότι παράγουν ελληνικά προϊόντα. Δεν θα ήταν υπερβολή να λεχθεί ότι αυτή την περίοδο διεξάγεται ένας επιχειρηματικός διαγωνισμός υπερπατριωτισμού με έπαθλο τα... ευρώ των καταναλωτών. Στη μικροκλίμακα των νομών ο διαγωνισμός γίνεται στενά τοπικιστικός, και οι καταναλωτές καλούνται να στηρίξουν τις τοπικές επιχειρήσεις με μοναδικό κριτήριο τη γεωγραφική προέλευση των προϊόντων - ή έστω την... εντοπιότητα του μεταπράτη. Ετσι λοιπόν οι Λάκωνες καλούνται να αγοράσουν μόνο λακωνικά προϊόντα, οι Αρκάδες μόνο αρκαδικά και οι Μεσσήνιοι μόνο μεσσηνιακά προϊόντα - ή έστω... εισαγόμενα προϊόντα που πουλιούνται όμως από ντόπιους καταστηματάρχες.
Στο οικονομικό επίπεδο, τις περισσότερες φορές πίσω από τις υπερπατριωτικές κορώνες κρύβονται ποιοτικές και τιμολογιακές αδυναμίες: Οι επιχειρήσεις που δεν μπορούν να παράγουν φτηνά ή ποιοτικά ανταγωνιστικά προϊόντα το γυρίζουν συνήθως στον... πατριωτισμό για να γλυτώσουν τη χρεοκοπία. Οπως έλεγε και Σάμιουελ Τζόνσον τον 18ο αιώνα: “Ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των καθαρμάτων”. Προς θεού, δεν υποστηρίζω ότι όποιος αγαπάει την πατρίδα του είναι κάθαρμα. Αντιθέτως, υποστηρίζω ότι τα καθάρματα για να σώσουν το τομάρι τους θα λεηλατήσουν συναισθηματικά και οικονομικά όσους αγαπούν την πατρίδα τους, παριστάνοντας τους υπερπατριώτες. Κυρίως θα παραστήσουν τους υπερπατριώτες όλοι αυτοί που έβγαλαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό με στόχο να γίνουν πιο πλούσιοι αν η Ελλάδα επιστρέψει στη δραχμή. Σήμερα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τα ελληνικά προϊόντα, αύριο θα κλαίνε για τα χαμένα μεγαλεία της... δραχμής.
Πλέον όμως, στους διαγωνισμούς υπερπατριωτισμού δεν συμμετέχουν μόνο τα καθάρματα και οι αποτυχημένες επιχειρήσεις. Συμμετέχουν και πολλές καλές, επιτυχημένες επιχειρήσεις, που προσπαθούν να διατηρήσουν τη θέση τους μέσα στη θύελλα του παραλόγου που δημιουργεί η οικονομική κρίση. Οι επιχειρήσεις αυτές διαβάζουν στις δημοσκοπήσεις ότι κυριαρχούν αφενός ο ευρωσκεπτικισμός και αφετέρου η αντανακλαστική “ρομαντική” τάση για επιστροφή στις ρίζες και την πατρώα γη. Οι αντανακλαστικές αυτές ανοησίες γίνονται λοιπόν διαφημιστικά σλόγκαν... και ρίχνουν νερό στο μυλαύλακο του φασισμού και του εθνικοσοσιαλισμού. Συνειδητά, ασυνείδητα ή υποσυνείδητα, οι επιχειρήσεις που συμμετέχουν στον υπερπατριωτικό διαγωνισμό δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να υπηρετούν τις εθνικοσοσιαλιστικές θεωρίες. Δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να θυσιάζουν την ελευθερία και την κοινωνική δικαιοσύνη στο βωμό του εύκολου κέρδους και της αρπαχτής.
Οι επιχειρήσεις που θέλουν πραγματικά να προσφέρουν στην Ελλάδα και στην ελληνική οικονομία δεν έχουν να κάνουν τίποτα περισσότερο από το να παράγουν και να πουλάνε ποιοτικά ανταγωνιστικά προϊόντα, που θα είναι ικανά να κατακτήσουν τις αγορές. Πατριωτικές είναι οι επιχειρήσεις που προσφέρουν ποιοτικά ανταγωνιστικά προϊόντα, όχι τα καθάρματα που κρύβουν τις αδυναμίες τους πίσω από τη γαλανόλευκη και τις τοπικιστικές κορώνες.
