Το ότι δεν είναι σωστά τα στοιχεία με τα οποία δίνονται οι επιδοτήσεις δεν είναι βέβαια κάτι πρωτόγνωρο, το αντίθετο. Η χρήση σωστών στοιχείων και στατιστικών δεδομένων δεν είναι το δυνατό σημείο του ελληνικού κράτους. Δεν έχουν γίνει άδικα, άλλωστε, παγκόσμιο ανέκδοτο τα "greek statistics".
Σε μία χώρα λοιπόν που τα πλασματικά στοιχεία είναι ο κανόνας, θα περίμενε κανείς το κράτος να επιβάλλει με κάθε ευκαιρία λύσεις ορθής καταγραφής και όχι κάθε φορά με μπαλώματα να προσπαθεί να κουκουλώσει το πρόβλημα. Στην περίπτωση με τις ελιές Καλαμών, αφού δεν υπάρχει σωστή στρεμματική καταγραφή, να επιλεγεί ο δρόμος των τιμολογίων. Να δοθεί δηλαδή η ενίσχυση με βάση τα ιστορικά στοιχεία των τελευταίων πέντε χρόνων από τα τιμολόγια πώλησης. Να ανοίξει ταυτόχρονα η πλατφόρμα για διορθωτικές δηλώσεις σε σχέση με τα στρέμματα, έτσι ώστε από του χρόνου να υπάρχει και σωστή αποτύπωση στο ΟΣΔΕ. Με τον τρόπο αυτό θα σπεύσουν όλοι για διορθώσεις, ενώ ταυτόχρονα θα επιβραβευθούν οι παραγωγοί που κόβουν παραστατικά και πωλούν το προϊόν τους στη φανερή και όχι στη μαύρη οικονομία.
Η χρήση φορολογικών στοιχείων για κάθε είδους ενίσχυση θα έπρεπε να αποτελεί τον κανόνα. Δεν μπορεί να ενισχύονται ελαιοπαραγωγοί χωρίς εισόδημα, οι οποίοι εμφανίζονται με δεκάδες στρέμματα, και επαγγελματίες με επιχειρήσεις αρκετών τετραγωνικών αλλά με μηδενικούς τζίρους. Με τη σύνδεση ενισχύσεων με δηλώσεις εισοδήματος, στέλνεις μήνυμα σε όλους και σταματούν να νιώθουν κορόιδα όσοι αποτυπώνουν με ορθό τρόπο την περιουσία και το εισόδημά τους. Μόνο αν υπάρχουν συνέπειες θα υπάρξει σταδιακός εξορθολογισμός του συστήματος. Το κράτος οφείλει να σταματήσει να κλείνει τα μάτια, να αποδέχεται και ουσιαστικά να επιβραβεύει τα πλασματικά περιουσιακά στοιχεία και τη φοροδιαφυγή.
