Τα πράγματα στο μέτωπο του κορονοϊού στη Μεσσηνία εξελίσσονται με απολύτως ανησυχητικό τρόπο. Η κοινωνική κινητικότητα της καλοκαιρινής περιόδου σε συνδυασμό με την γενικότερη χαλάρωση στα μέτρα προστασίας έχει οδηγήσει σε δεκάδες μολύνσεις. Η μονάδα covid του νοσοκομείου Καλαμάτας βρίσκεται εδώ και πάρα πολύ καιρό σε ισχυρή πίεση ενώ συνολικά το νοσηλευτικό ίδρυμα της Μεσσηνίας λειτουργεί στα όριά του. Τα πράγματα δεν πάνε καλά και αυτό το αντιλαμβάνονται όλοι όσοι έρχονται σε επαφή με τον τομέα παροχής υγείας.

Η επισήμανση ότι θα πρέπει ο καθένας από την πλευρά του να κάνει προσπάθεια για να προστατεύσει τον εαυτό του και τους γύρω του αποτελεί μία κοινότυπη ευχή η οποία δίνεται για να δοθεί. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει πλέον χαλαρότητα και δύσκολα θα υπάρξει νέα φάση περιορισμών. Το επόμενο διάστημα θα έχουμε αύξηση μολύνσεων, νοσηλειών και θανάτων. Η πολυπόθητη και βιαστική επιστροφή στην κανονικότητα θα έχει κόστος ανθρώπινες απώλειες. Η κατάσταση είναι τραγική αλλά έτσι είναι πλέον διαμορφωμένη και δύσκολα θα αλλάξει.

Σε ότι έχει να κάνει με το νοσοκομείο Καλαμάτας και συνολικότερα με τον τομέα της υγείας στην περιοχή είναι φανερό ότι χρειάζεται ενίσχυση με ιατρικό προσωπικό αλλά και αναδιάρθρωση συνολικά των δομών. Είναι πλέον διαπιστωμένο ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμοι γιατροί για να καλύψουν κενά ειδικά στην επαρχία. Απαιτείται η αναμόρφωση του υπάρχοντος συστήματος υγείας και οικοδόμηση ενός νέου προσαρμοσμένου στα νέα δημογραφικά χαρακτηριστικά της περιοχής. Το να παραμένουν ανοιχτές δομές χωρίς προσωπικό είναι χειρότερο από το να παραδεχτούμε ότι κάποιες δεν μπορούν να στηριχθούν και πρέπει να κλείσουν. Η αύξηση των αμοιβών του ιατρικού προσωπικού και ο νέος χωροταξικός σχεδιασμός είναι τα βασικά εργαλεία για να οικοδομηθεί ένα νέο σύστημα υγείας. Όσο αυτά δεν συμβαίνει θα διαπιστώνουμε ελλείψεις και θα καταλογίζει ο ένας στον άλλον ευθύνες για αδιαφορία.