Λέγομαι Παντελοπούλου Κοβαίου Χρυσόθεμης και κατοικώ στην όμορφη Ανδρούσα που γεννήθηκα.

Θέλω να διαμαρτυρηθώ για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.

Έδωσα εξετάσεις και πέρασα στην Ακαδημία Πατρών όπου και αποφοίτησα.
Είχα χάσει τον πατέρα μου σε μικρή ηλικία και πάντα με συνόδευε η ετικέτα ορφανός πατρός.

Περίμενα να διοριστώ και έβλεπα να διορίζονται άλλες που είχαν πατέρα ανάπηρο πολέμου οι οποίες είχαν και την στήριξη και την σύνταξη του μπαμπά τους.

Στην Πάτρα γνώρισα μία συνάδελφο που είχε περάσει ως κόρη δασκάλου, δηλ. Αν εγώ και ο άντρας μου κάναμε παιδί, θα ήταν κατάλληλο να περάσει στην Ακαδημία χωρίς εξετάσεις ?

Επιτέλους διορίστηκα στην γειτονική μα μικρή Λακωνία. Πήγα σε πολλά χωριά της και σε ένα νησί που λέγεται Ελαφόνησσος μετά από ένα τρίμηνο, ο προϊστάμενος δεν μου έδωσε τα αποσπαστικά γιατί τα χλμ ήταν 19 και όχι 20 από την Νεάπλη που κατοικούσα.

Εκεί συνάντησα τους πιο φιλήσυχους και ήρεμους ανθρώπους.

Μετά από 6 χρόνια πήρα μετάθεση για Αττική και πήγα στα Ν. Λιόσια και μετά από 4 χρόνια πήγα στην ωραία Κυψέλη όπου από εκεί πήρα σύνταξη.

Τώρα, ζω στην ωραία Ανδρούσα και βλέπω την ζωή που κάνουν οι αγρότες. Μοχθούν μέσα στις κακές καιρικές συνθήκες για τα προϊόντα τους και τελικά έχουν πολύ χαμηλή τιμή.

Έλεος πια ! κανένας δεν είναι για τον φτωχό λαό ?
Μόνον να τον απομυζούν ξέρουν ?

Κόβουν τις πενιχρές συντάξεις που οι άνθρωποι τις έχουν ανάγκη για φάρμακα, για γιατρό και κάποιον να τους περιποιείται.

Όταν οι άλλοι έχουν βιλάρες και κότερα, που τα έχει πληρώσει με σήμα ο Ελληνικός Λαός.

ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ?

Δεν σας πτοούν τόσες αδικίες και τόσες αυθαιρεσίες ?

Κωφεύετε για τα πάντα.

Είστε η κατάρα του Λαού.

Ας μας αφήσετε επιτέλους ήσυχους !!!!



Ανδρούσα, 1/12/2011