Σάββατο, 01 Ιουνίου 2013 12:00

“Τι κι αν είσαι απ' τη Λιβύη;”

Γράφτηκε από την
“Τι κι αν είσαι απ' τη Λιβύη;”

 

Μπορεί στα τηλεοπτικά πάνελ, ο “μαϊντανός” να θεωρείται ο διακοσμητικός καλεσμένος, αλλά στο ταμπουλέ είναι ο αδιαφιλονίκητος πρωταγωνιστής! Ουσιαστικά είναι το κύριο συστατικό της διασημότερης σαλάτας της Λιβανέζικης κουζίνας και κακώς κάποιοι θεωρούν ότι πλαισιώνει το πλιγούρι, αφού επί του πρακτέου συμβαίνει το ακριβώς αντίστροφο! Αυτή η παρανόηση είναι αποτέλεσμα της τακτικής των ελληνικών εστιατορίων, που θέλουν να κάνουν το πιάτο αυτό να “φτουρήσει” και τελικά καταλήγουν να προσφέρουν μία κατ' επίφασιν σαλάτα με άφθονο σπασμένο και παραβρασμένο σιτάρι και αρωματισμένη με λίγο μαϊντανό.

 

Η έμπευση για το σημερινό μου τροφογράφημα ηρθε απο το τραγούδι “Χαβαλεδιάρικο” του Νίκου Παπάζογλου και τους στίχους του Μανώλη Ρασούλη. Επί μια εβδομάδα δεν κατάφερνα να βρω σε ολόκληρη την Καλαμάτα λίγη ρικότα (σημ: ιταλικό ανθότυρο) για μια κινηματογραφικά θρυλική συνταγή (τελικά έδωσα παραγγελία στα ΑΒ και θα το έχω σύντομα γιατί πολύ απλά η ελληνική χλωρή μυζήθρα δεν αρκεί). Έτσι Πέμπτη μεσημέρι, ώρες πριν παραδώσω στην “Ελευθερία” το ανύπαρκτο έως τότε άρθρο μου, ακούω στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου το λατρεμένο αυτό τραγούδι και ο στίχος περί Λιβύης ήταν για μένα ο από μηχανής Θεός!

Κατευθείαν πάω στο κατάστημα με τα αραβικά προϊόντα και τις πρώτες ύλες κι αγοράζω ένα κιλό χοντραλεσμένο πλιγούρι και μια κονσέρβα ρεβίθια που μόνο εκεί βρίσκω ανά πάσα ώρα και στιγμή (τα χρησιμοποιώ για να φτιάχνω στα γρήγορα χούμους και φαλάφελ). Από κει και πέρα όλα ήταν παιχνιδάκι! Πάντα φτιάχνω πλιγούρι σε μεγάλες ποσότητες, ειδικά το καλοκαίρι! Είναι μια πολύ δροσερή σαλάτα – γεύμα που η ιδανική της παρουσίαση είναι όταν την προσφέρεις στους καλεσμένους φρέσκια, όσο τα λαχανικά είναι τραγάνα και έχουν κρατήσει αναλλοίωτο το σχήμα τους, μα εγώ τη λατρεύω την επόμενη μέρα απο το ψυγείο, μιας και αυτά έχουν αφήσει τους νόστιμους χυμούς τους που έχει απορροφήσει το αρχικά μισοβρασμένο πλιγούρι.

Παλιότερα δεν ήθελα να ακούσω ούτε κουβέντα για το πλιγούρι γιατί του είχα προσδώσει μια αρνητική χροιά από παιδί, μιας κι η μητέρα μου κάθε τι παραβρασμένο φαγητό με ρυζι αποκαλούσε “μπλουγούρι” (πιθανότατα απο τη συνώνυμη λεξη bulgur). Όταν όμως έφαγα πριν πολλά χρόνια ταμπουλέ από τα χέρια μιας Λιβανέζας μαγείρισσας, σε ένα μαγέρικο κάπου στο κέντρο της Αθήνας αλλαξοπίστησα! Όχι φυσικά ως προς τη θρησκεία αλλά ως προς την πεποίθησή μου για αυτό το πολυμορφικό υλικό, για το οποίο εφευρίσκω ολοένα και περισσότερες χρήσεις στα φαγητά μου. Αυτή που συνιστώ να δοκιμάσετε άμεσα είναι να αντικαταστήσετε με αυτό το ρύζι στα καλοκαιρινά γεμιστά! Δεν θα είναι ποτέ ξανά λασπωμένα ή πολύ τραγάνα μιας και το πλιγούρι θα παραμείνει πάντα σπυρωτό κι αφράτο!

Δοκιμάστε κι εσείς να φτιάξετε αυτήν την υπέροχη σαλάτα από χοντραλεσμένο σιτάρι, και εντυπωσιάστε τους καλεσμένους σερβίροντας το γεμίζοντας ώριμες τομάτες, πάνω σε φύλλα απο καρδιές μαρουλιού όπως κάνουν στη Μέση Ανατολή αντικαθιστώντας τα κουτάλια ή πολύ πιο εύκολα και εντυπωσιακά φτιάχνοντας ωραία σχήματα πιέζοντας το μέσα σε διάφορα ανοξείδωτα τσέρκια!

 

 

Ταμπουλέ - Μαϊντανό – πλιγουρό - σαλάτα

 

  • 1 κούπα χοντρό πλιγούρι (για πιο “χορταστική” υφή)

  • 2 ματσάκια μαϊντανό

  • μερικά φυλλαράκια δυόσμο

  • 3-4 σφιχτές ντομάτες

  • 2-3 τραγάνα αγγουράκια τύπου Κνωσού

  • μερικά φρέσκα κρεμμυδάκια (ή ένα ψιλοκομμένο ξερό κρεμμύδι)

  • ελαιόλαδο κατά βούλησιν (τουλάχιστον μισό φλιτζάνι)

  • άφθονο λεμόνι ή λευκό ξίδι (περί ορέξεως...)

  • αλάτι και πιπέρι (αν είστε τολμηροί βάλτε λίγο καγιέν)

  • μερικά αγγουράκια τουρσί

  • μια σκελίδα σκόρδο, περασμένη από την πρέσα

  • μια χούφτα ελαφρά βρασμένα ρεβίθια (κονσέρβα)

 

 

Διαδικασία

 

  1. Βράζουμε το πλιγούρι σε αλατισμένο νερό, σε αναλογία ένα προς τρία, μέχρι να πάρει μια βράση, αποσύρουμε από τη φωτιά και το αφήνουμε στην κατσαρόλα μέχρι να φουσκώσει (προσωπικά το προτιμώ ελαφρά τραγανό)

  2. Το κρυώνουμε κάτω από τρεχούμενο νερό, το σουρώνουμε και το στύβουμε με τις παλάμες μας αρκετά δυνατά, για να μην αφήσει εν συνεχεία τα υγρά του, κάνοντας νερουλή τη σαλάτα μας.

  3. Ψιλοκόβουμε το μαϊντανό, το δυόσμο και το κρεμμύδι με ένα κοφτερό μαχαίρι. Αποφεύγουμε το multi “όπως ο διάολος το λιβάνι”, μιας και θα τα πολτοποιήσει!

  4. Κόβουμε τις τομάτες σε κυβάκια (αν έχετε υπομονή αφαιρείτε τα σπόρια), τα αγγουράκια σε “μισοφέγγαρα” αφού πρώτα τα κόψουμε κατά μήκος κι αφαιρέσουμε με ένα κουταλάκι τα σπόρια τους και το τουρσί σε λεπτές φετούλες.

  5. Βάζουμε όλα τα υλικά (καθώς και τα προαιρετικά αγγουράκια τουρσί, ρεβίθια και σκόρδο) σε ένα μεγάλο μπολ κι ανακατεύουμε καλά.

  6. Ανακατεύουμε σε ένα βαζάκι το λάδι με το λεμόνι (ή το ξίδι), με το αλάτι, το πιπέρι και το καγιέν και περιχύνουμε τη σαλάτα μας.

  7. Την αφήνουμε στο ψυγείο να δροσίσει τουλάχιστον μισή ώρα, και τώρα το καλοκαίρι φροντίζω ώστε και τα υλικά να είναι από πριν στο ψυγείο για να είναι ήδη δροσερά (ακόμη και το πλιγούρι, που μπορείτε να διατηρήσετε σε ένα καλά σφραγισμένο τάπερ μερικές μέρες). Έτσι θα είναι ευχάριστα κρύα τώρα το καλοκαίρι, χωρίς να χρειαστεί να μείνει πολύ στο ψυγείο και μαραθούν τα λαχανικά και τα μυρωδικά.

  8. Σερβίρουμε επάνω σε τραγάνα φύλλα μικρού μαρουλιού, σαν μικρά φαγώσιμα πιατάκια ή αν θέλετε να εντυπωσιάσετε τους καλεσμένους σας μέσα σε τομάτες που έχουμε “σκάψει” με ένα κουτάλι όπως κάνουμε με τα γεμιστά, αφού πρώτα τις έχουμε αλατίσει ελαφρά στο εσωτερικό τους.

  9. Καλή επιτυχία (για σχόλια, παρατηρήσεις και συμβουλές αναζητήστε τον Γαστροναύτη στο facebook).

 














 

O Γαστροναύτης

Παναγιώτης Παπανικολόπουλος

www.gastronaftis.gr

www.facebook.com/gastronaftis

 

 


NEWSLETTER