Εσκασε μύτη η άνοιξη και οι Καλαματιανοί "κατηφόρισαν" προς την Παραλία. Αλλοι για να… ζεστάνουν το κοκκαλάκι τους που έχει ταλαιπωρηθεί από τον πιο κρύο και υγρό χειμώνα των τελευταίων δεκαετιών κι άλλοι για να δοκιμάσουν τις αντοχές τους ως… ημιχειμερινοί κολυμβητές. Πλησιάζοντας το Πάσχα και… καιρού θέλοντος, η κίνηση θα πολλαπλασιαστεί, ενώ θα προστεθούν και οι επισκέπτες της πόλης.
Φαίνεται όμως πως οι μόνοι που δεν περνούν από την περιοχή αυτή είναι οι δημοτικοί άρχοντες. Γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα είχαν φροντίσει για τον στοιχειώδη ευπρεπισμό της παραλιακής ζώνης, η οποία σε ορισμένα σημεία παρουσιάζει τραγική όψη. Και αυτό οφείλεται κατά βάση στο γεγονός ότι οι δημοτικές αρχές εδώ και πολλά χρόνια δεν φρόντισαν να θέσουν κανόνες σε σχέση με τις επεμβάσεις σε αυτή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να παραμένουν ξεχαρβαλωμένες κατασκευές, τραπέζια, καθίσματα, ξαπλώστρες και κάθε αντικείμενο που δεν χρειάζεται ο ενοικιαστής του χώρου.
Το ακόμη χειρότερο είναι πως παραμένουν ακόμη και παλούκια μπηγμένα στην άμμο, τα οποία δεν φαίνονται από μακριά, αλλά μπορούν να στείλουν στο νοσοκομείο  όποιον επιχειρήσει να περπατήσει… ανέμελα.
Είναι μάλιστα χτυπητή η αντίθεση ανάμεσα στους επαγγελματίες που έχουν ήδη εξορμήσει και προσπαθούν να σουλουπώσουν τις εγκαταστάσεις τους και να ξεκινήσουν τη σεζόν πριν το Πάσχα, και στους άλλους συναδέλφους τους, που έχουν δημιουργήσει θλιβερές εικόνες στους χώρους που εκμεταλλεύτηκαν. Κάτι τέτοιο δεν θα υπήρχε αν οι δημοτικές αρχές είχαν θεσπίσει αυστηρούς κανόνες. Με πρώτη υποχρέωση των ενοικιαστών το να απομακρύνουν αμέσως μετά τη λήξη της σεζόν τις κατασκευές και τα αντικείμενα από την παραλιακή ζώνη, εφόσον δεν λειτουργούν. Και οι υπόλοιποι, που λειτουργούν μονίμως ή περιστασιακά καιρού επιτρέποντος, θα έπρεπε να φροντίζουν ώστε οι εγκαταστάσεις τους να μη δίνουν εικόνα χειμερινής εγκατάλειψης.
Από την άλλη πλευρά ο δήμος θα έπρεπε να δίνει το παράδειγμα φροντίζοντας για την καλή κατάσταση των δικών του εγκαταστάσεων. Το μισοτελειωμένο πεζοδρόμιο πριν από την εκκλησία της Ανάστασης είναι κλασικό παράδειγμα εγκατάλειψης δημόσιων εγκαταστάσεων. Τα πεσμένα κολονάκια, τα ξεκολλημένα πλακάκια, τα παρτέρια που περιμένουν τις γιορτές για να… ανθίσουν, οι τρύπες που... καρτερούν τους πεζούς, είναι μερικές μόνο από τις πληγές που μπορεί να εντοπίσει κάποιος με μια βόλτα στο νότιο πεζοδρόμιο της Ναυαρίνου.
Το Πάσχα είναι μια… ευκαιρία. Οι αρμόδιοι του δήμου θα πρέπει να οργανώσουν μια εκκαθαριστική επιχείρηση για να αλλάξουν την εικόνα της παραλιακής ζώνης. Να ενημερώσουν τους εκμισθωτές των διαφόρων χώρων ν' απομακρύνουν άμεσα τα αντικείμενα που έχουν εγκαταλείψει, έτσι ώστε να μην υπάρχει τίποτε "αδέσποτο" σε αυτό το χώρο. Να ξεκαθαρίσουν μια για πάντα ότι η ακτή δεν μπορεί να λειτουργεί ως αποθήκη κανενός - και εφόσον δεν υπάρξει συμμόρφωση, να επιβάλουν οικονομικές και διοικητικές κυρώσεις. Και να προχωρήσουν άμεσα σε όλες τις ενέργειες που είναι αναγκαίες για να αλλάξει η εικόνα του δημόσιου χώρου, αποκαθιστώντας τις ζημιές και ολοκληρώνοντας τα έργα στο πεζοδρόμιο, που έχουν… ξεχαστεί εδώ και πάρα πολύ καιρό.
Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr