Τα έργα που αφορούν τα δίκτυα ενέργειας και τηλεπικοινωνιών είναι αυτά που δεν φαίνονται, δεν απασχολούν τον δημόσιο διάλογο όσο ένας δρόμος, δεν κόβονται κορδέλες στα εγκαίνιά τους, αλλά είναι πολύ σημαντικά, ενδεχομένως τα πιο σημαντικά για την καθημερινή ζωή όλων μας.

Στην ανακοίνωση του ΑΔΜΗΕ για τη συγκεκριμένη βλάβη και τη διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος, ειδικά για την Πελοπόννησο, γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στο ζήτημα του δυτικού διαδρόμου Μεγαλόπολη - Πάτρα - Δυτική Στερεά. Πρόκειται για τη γραμμή η οποία, ενώ έχει κατασκευαστεί κατά 98%, δεν μπορεί να συνδεθεί γιατί σε ένα μοναστήρι στα Καλάβρυτα αντιδρούν οι καλόγριες επειδή θεωρούν ότι χαλούν το περιβάλλον της περιοχής δυο πυλώνες υπερυψηλής τάσης. Οι καλόγριες αρχικά πήραν τις εικόνες και έπεσαν μπροστά στα μηχανήματα, στη συνέχεια προσέφυγαν στα δικαστήρια, και όλοι περιμένουμε τώρα να δούμε πότε και αν θα λήξει αυτή η περιπέτεια. Για να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται, αν αυτό το δίκτυο είχε ολοκληρωθεί, η Πελοπόννησος προχθές το βράδυ δεν θα βρισκόταν στο σκοτάδι.
Προκύπτει εύλογα το ερώτημα πού τελειώνουν τα όρια της οπτικής διαφύλαξης του φυσικού περιβάλλοντος και πού αρχίζουν τα όρια της προστασίας της ανθρώπινης ζωής, γιατί μια παρατεταμένη διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος μπορεί να έχει απώλειες και σε ανθρώπινες ζωές. Είτε πρόκειται για πυλώνες της ΔΕΗ, είτε για ανεμογεννήτριες, είτε για φωτοβολταϊκά πάρκα, εκδηλώνονται αντιδράσεις στο όνομα της διαφύλαξης του περιβάλλοντος. Αντιδράσεις οι οποίες συνήθως υποκρύπτουν τον βαθύτατο συντηρητισμό τού να μην αλλάξει τίποτα, που φτάνει στο σημείο να υπερασπίζεται τη συνέχιση της καύσης λιγνίτη και την άρνηση στην τοποθέτηση ανεμογεννητριών! Μια υποκρισία πολιτική και οικολογική, που επιδιώκει το βαθύ σκοτάδι. Το φως είναι βέβαιο ότι θα νικήσει, αλλά αυτό θα συμβεί συντομότερα αν τελειώσει αυτή η υποκρισία με τη θέσπιση κανόνων και διαδικασιών που θα επιβάλλουν την άμεση λήψη αποφάσεων.