Η κλιματική αλλαγή έχει κάνει επιτακτική την ανάγκη για ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων. Ειδικότερα στην περιοχή μας οι αγροτικές καλλιέργειες θα αντιμετωπίσουν τεράστιο πρόβλημα την επόμενη δεκαετία αν δεν λυθεί το πρόβλημα της άρδευσης. Η ελαιοκαλλιέργεια δύσκολα θα υπάρξει στο μέλλον ως ξερική και ο καθένας αντιλαμβάνεται τι θα σημάνει αυτό για το σύνολο της τοπικής οικονομίας. Ο σχεδιασμός ολοκληρωμένων παρεμβάσεων είναι κάτι περισσότερο από απαραίτητος αν θέλουμε να υπάρχει πρωτογενής τομέας και τις επόμενες δεκαετίες στην περιοχή. Η διαχείριση του νερού δεν αφορά βεβαίως μόνο τον πρωτογενή τομέα αλλά και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής, το οποίο είναι άμεσα συνδεδεμένο με το τουριστικό της προϊόν.

Η διαχείριση των υδάτινων πόρων στη Μεσσηνία, όπως κι άλλη φορά έχουμε σημειώσει, χρειάζεται να απασχολήσει πολύ σοβαρά τους τοπικούς παράγοντες. Η ολοκλήρωση των δικτύων του Φιλιατρινού φράγματος, η προώθηση του Μιναγιώτικου φράγματος και η κατασκευή της λιμνοδεξαμενής Τρικόρφου είναι τα βασικά έργα άρδευσης που βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε προχωρημένο επίπεδο. Η ολοκλήρωσή τους θα δώσει σίγουρα σημαντικές ανάσες στις συγκεκριμένες περιοχές, αλλά προφανώς δεν αρκούν. Απαιτείται να δοθεί ιδιαίτερη προτεραιότητα έτσι ώστε τα επόμενα χρόνια μέσα από την αξιοποίηση των πόρων του ΕΣΠΑ να δημιουργηθεί ένα ολοκληρωμένο αρδευτικό δίκτυο.

Ο συνδυασμός μικρών και μεγάλων αρδευτικών και η έξυπνη αξιοποίηση του νερού για παραγωγή ενέργειας και άρδευσης μπορούν να δώσουν λειτουργικές λύσεις. Δεν γνωρίζουμε αν οι επόμενοι πόλεμοι θα είναι για το νερό, αλλά είναι πλέον φανερό ότι η οικονομική προοπτική της περιοχής είναι άμεσα συνδεδεμένη με την αξιοποίηση κάθε σταγόνας νερού. Η αγροτική παραγωγή και ο τουρισμός περνούν μέσα από την αξιοποίηση του νερού και αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς την ανάπτυξη σύγχρονων υποδομών. Καλοί οι δρόμοι και τα αεροδρόμια, αλλά σε έναν έρημο τόπο κανένας δεν μένει και κανείς δεν ταξιδεύει.