Ο δρόμος Καλαμάτα - Μεθώνη δημοπρατήθηκε το 2019 και υπογράφεται σύμβαση τώρα. Αυτό όμως δεν είναι τίποτα μπροστά στην ασφαλτόστρωση του δρόμου Άνω Αρφαρά - Πελεκητό, που επίσης δημοπρατήθηκε το 2019, δεν έγινε ποτέ και προχθές αποφασίστηκε η επαναδημοπράτησή του! Υπάρχει δηλαδή σοβαρή πιθανότητα να τελειώσει πρώτα το Καλαμάτα - Μεθώνη από το δρόμο Άνω Αρφαρά - Πελεκητό, παρότι το ένα είναι ένα σύνθετο έργο πολλών εκατομμυρίων και το άλλο μια απλή ασφαλτόστρωση μερικών χιλιάδων ευρώ ενός μικρού δημοτικού δρόμου.
Το κοινό στοιχείο των δύο έργων είναι η καθυστέρηση. Είτε πρόκειται για έργο εκατομμυρίων είτε για κάτι εξαιρετικά μικρό υπάρχουν οι ίδιες πιθανότητες να σέρνεται το έργο επί σειρά ετών. Έτσι χάνονται οικονομικοί πόροι και σπαταλώνται εργατοώρες χωρίς να παράγεται αποτέλεσμα. Επιτροπές, διαγωνισμοί, προσφυγές, αποζημιώσεις, χαρτιά, παρεμβάσεις, διαπλοκή, ένα ατελείωτο γαϊτανάκι που συγκροτεί το σύνολο της πολιτικής και οικονομικής παρακμής που βυθίζει τη χώρα στη στασιμότητα και την οπισθοδρόμηση.
Το δυστύχημα των Τεμπών θα είχε αποφευχθεί αν τα πάντα δεν εξαρτόνταν από έναν σταθμάρχη και είχε ολοκληρωθεί η τηλεδιοίκηση του σιδηροδρομικού δικτύου που σέρνεται από το 2015. Αντίστοιχα, πόσα τροχαία ατυχήματα θα είχαν αποφευχθεί αν ο δρόμος Καλαμάτα - Μεθώνη είχε γίνει νωρίτερα; Σε όλα τα έργα, μικρά και μεγάλα, καθυστερήσεις γεννιούνται από ένα βαθιά προβληματικό σύστημα παραγωγής. Η απλούστευση των διαδικασιών είναι η προφανής λύση, την οποία ενώ όλοι επικαλούνται κανείς δεν βρίσκει. Είναι προφανές ότι έτσι βολεύονται όλοι.
Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ελλάδα δημόσιο έργο δεν εκτελεί καμία ξένη εταιρεία, αντίθετα όσες επιχείρησαν να επενδύσουν στη χώρα έφυγαν νύχτα. Υπάρχει ένα ολόκληρο σύστημα που τρέφεται μέσα από αυτές τις διαδικασίες, γι’ αυτό και τις διατηρεί αδιαφορώντας για όλα τα υπόλοιπα. Το «βαθύ κράτος» συγκροτείται από ένα σύνολο διαπλεκόμενων παραγόντων εντός και κυρίως εκτός του Δημοσίου, που παίρνει πάρα πολλά και κάνει ελάχιστα. Αν αυτό δεν αλλάξει, θα φύγουν και οι τελευταίοι νέοι από τη χώρα, γιατί δεν μπορούν να βλέπουν αυτούς που θα κόβουν κορδέλες επειδή κατάφεραν μετά από μια δεκαετία να ρίξουν άσφαλτο στο δρόμο Άνω Αρφαρά - Πελεκητό.