Οι τιμές του ελαιόλαδου και της ελιάς, όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, πήγαν καλά και ουσιαστικά “κράτησαν” οικονομικά τη Μεσσηνία σε σχέση με άλλες περιοχές. Σε αυτή τη φάση όμως, όταν ένα προϊόν πάει καλά, χρειάζονται και οι επενδύσεις προκειμένου να προβλεφθούν οι κίνδυνοι. Το βακτήριο Xylella fastidiosa που ξεραίνει τα ελαιόδενδρα είναι ένας από αυτούς τους κινδύνους.

Κανένας παραγωγός δεν θέλει να σκέφτεται τι θα συμβεί αν γίνει εξάπλωση του καταστροφικού βακτηριδίου στη Μεσσηνία. Η κατάληξη που είχαν τόσο τα πλατάνια στα ποτάμια του νομού παλιότερα, όσο και οι φοίνικες τον τελευταίο χρόνο, δείχνει το δρόμο προς τον εφιάλτη. Είναι προφανές ότι θα πρέπει να αναληφθούν πρωτοβουλίες και να αναπτυχθούν δράσεις, προκειμένου η περιοχή να θωρακιστεί και να αντιδράσει άμεσα και αποτελεσματικά. Αν περιμένουμε με σταυρωμένα τα χέρια, ελπίζοντας ότι δεν θα μας βρει το κακό, μάλλον θα βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων.