Οι υπάρχοντες χώροι, όπως η Μαραθόλακκα, ο Αγιος Νικόλαος Πύλου και η χωματερή στην Τριφυλία, μάλλον θα συνεχίσουν να δέχονται υπολείμματα σκουπιδιών. Το πώς όλα αυτά θα γίνουν και με ποια διαδικασία κανείς ακόμα δεν γνωρίζει. Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ εταιρείας και κυβερνητικών παραγόντων διεξάγονται στο σκοτάδι, χωρίς να γνωρίζουν όλες τις λεπτομέρειες Περιφέρεια και δήμαρχοι. Καταρχήν αυτό νομίζουμε ότι είναι τεράστιο ζήτημα πολιτικής αλλά και ηθικής τάξης.
Δεν ξέρουμε αν κάποιοι θεωρούν ότι έχουν φωτοστέφανο ηθικής και αμεροληψίας, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι αυτές οι «διαπραγματεύσεις» που κάτι μπαίνει κάτι βγαίνει και τα σκουπίδια θα πάνε από εδώ ή από εκεί, με βάση το τι πιστεύει ο υπουργός ή συμφέρει την εταιρεία, μόνο δάφνες διαφάνειας δεν διεκδικούν. Ενώ αποτελούν ταυτόχρονα όνειδος για το θεσμό της αυτοδιοίκησης. Οι προθέσεις μπορεί να είναι οι καλύτερες, αλλά αυτό δεν αρκεί γιατί προκύπτουν διαρκώς ζητήματα. Με βασικό το πού θα πάνε τελικά τα σκουπίδια της Μεσσηνίας.
Οι δήμαρχοι, στους οποίους επέστρεψε εκ της πλαγίου το μπαλάκι εξεύρεσης χώρου, δεν πρόκειται να δώσουν λύση. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα υποδείξουν τους υπάρχοντες χώρους, οι οποίοι όμως θα πρέπει κάποια στιγμή να κλείσουν είτε για να αποκατασταθούν είτε γιατί δεν συγκεντρώνουν όλες τις απαιτούμενες προϋποθέσεις. Ετσι, αργά ή γρήγορα, θα βρεθούμε πάλι σε αδιέξοδο με πολύ πιθανό να πληρώσουμε διπλά και τριπλά για τη διαχείριση των σκουπιδιών.
Πέρα όμως από το ζήτημα των σκουπιδιών αυτό που ανέδειξε ο δήμαρχος Καλαμάτας ήταν το τεράστιο ζήτημα του βιολογικού και των λυμάτων. Το θέμα αυτό έχει δύο διαστάσεις, η μία αφορά τη λυματολάσπη και τη διαχείρισή της και η άλλη τα λύματα που είναι εκτός σύνδεσης και κυρίως τα βιοτεχνικά απόβλητα. Η διαχείριση των αποβλήτων έχει με έμμεσο και άμεσο τρόπο σχέση και με αυτή των σκουπιδιών. Ενώ στα ζητήματα της ρύπανσης θα πρέπει να τεθεί πλέον σε σοβαρή διάσταση και η μυρωδιά και η ρύπανση των πυρηνελαιουργείων, που μετατρέπεται σε μείζον θέμα για την πόλη της Καλαμάτας. Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Η ολοκληρωμένη διαχείριση σκουπιδιών και αποβλήτων είναι από τα βασικά ζητήματα που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος και τελικά της υγείας των κατοίκων της περιοχής. Σύμφωνα με τη γνωστή ρήση «όποιος κατουράει στο νερό το βρίσκει στο αλάτι» και όποιος ρίχνει τα σκουπίδια και τα λύματα από εδώ και από εκεί, στο τέλος τα τρώει στο πιάτο του. Τα ζητήματα αυτά είναι τα πρώτα που θα έπρεπε να είχαμε λύσει. Ακόμα και τώρα απαιτείται να σταματήσουμε όλοι να κλείνουμε τα μάτια και να ζητήσουμε άμεσα συνολική και ολοκληρωμένη λύση. Το κρυφτούλι, τα μισόλογα και οι συνεννοήσεις παρασκηνίου έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο τους.
Οι δήμαρχοι της Μεσσηνίας μαζί με την ηγεσία της Περιφέρειας και τους τοπικούς βουλευτές θα πρέπει να κάνουν μια ειλικρινή και ουσιαστική συζήτηση, για να επιδιωχθεί συνολική λύση του προβλήματος. Τα δεδομένα είναι πλέον απολύτως συγκεκριμένα και τα παραμύθια έχουν τελειώσει. Ας σταματήσουν και οι διαφωνίες για τα αδειανά πουκάμισα. Οι δήμαρχοι είναι καιρός να καταλάβουν ότι το θέμα αφορά κυρίως αυτούς. Στη δική τους θητεία θα στείλουν τους λογαριασμούς στους δημότες τους και αυτοί θα πληρώσουν αναγκαστικά και το αντίστοιχο πολιτικό κόστος, γι’ αυτό ας φροντίσουν να μην βρεθούν προ τετελεσμένων.
