Πριν συνεχίσουμε την ανάλυση θα πρέπει να συμφωνήσουμε καταρχάς ότι στην κοινοβουλευτική δημοκρατία οι βουλευτές όλων ανεξαιρέτως των κομμάτων έχουν όχι μόνο δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση να καταθέτουν ερωτήσεις και επερωτήσεις, για όποιο θέμα θεωρούν ότι απασχολεί τους πολίτες. Από εκεί και πέρα όμως είναι τουλάχιστον υπερβολική, για να μην πω ότι κινείται στα όρια της δημοκρατικής νομιμότητας, η απάντηση της παράταξης του Πέτρου Τατούλη “Νέα Πελοπόννησος” που καταγγέλλει τους εννέα βουλευτές και τον πρώην πρωθυπουργό για “θεσμική εκτροπή”. Ειλικρινά δεν ξέρω αν οι περιφερειακοί σύμβουλοι που υπέγραψαν την ανακοίνωση μπορούν να αντιληφθούν τι σημαίνει “θεσμική εκτροπή” ή αν απλώς βγάζουν ανακοινώσεις για να περνάει η ώρα, αλλά σε κάθε περίπτωση όταν καταγγέλλεις έναν πρώην πρωθυπουργό θα πρέπει να είσαι ιδιαίτερα προσεκτικός, σεβόμενος τον θεσμό που υπηρέτησε. Προσωπικά, αν και διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως με τον χειρισμό των περισσότερων θεμάτων από τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά (και οι αναγνώστες της “Ε” γνωρίζουν ότι του έχω ασκήσει αυστηρή κριτική στο παρελθόν), δεν θα τον κατηγορούσα για “θεσμική εκτροπή” με την παραμικρή αφορμή - όπως δεν κατηγορώ και τον νυν πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, παρόλο που πιστεύω ότι αρκετές φορές κυβέρνησε και κυβερνά με επικίνδυνο τρόπο για τα εθνικά συμφέροντα. Αναρωτιέμαι λοιπόν, πώς μπορούν τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας να στρέφονται με τόσο μεγάλη ευκολία εναντίον του κόμματός τους κατηγορώντας μάλιστα τον πρώην πρωθυπουργό για “θεσμική εκτροπή”. Ειδικότερα μάλιστα αναρωτιέμαι πώς μπόρεσαν να υπογράψουν μια τόσο προσβλητική ανακοίνωση για τον πρώην πρωθυπουργό κάποιοι Μεσσήνιοι που, αν δεν τους προωθούσε ο Αντώνης Σαμαράς, δεν θα τους ψήφιζε ούτε η μάνα τους.
Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι οι περισσότεροι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας παρασύρθηκαν από κάποιον ή κάποιους συνάδελφους τους και υπέγραψαν μια ερώτηση χωρίς να γνωρίζουν το περιεχόμενό της (όπως συμβαίνει -κακώς- πολλές φορές στην ελληνική πολιτική σκηνή), τα αυτοδιοικητικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας όφειλαν να τους απαντήσουν ήπια και χωρίς υπερβολές, ώστε να προστατεύσουν τουλάχιστον τον θεσμό και την υστεροφημία του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Παρασύρθηκαν όμως από τον περιφερειάρχη Πέτρο Τατούλη, που όταν δεν βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο έχει πολλούς λόγους να παριστάνει το ακομμάτιστο, ενώ στις εκλογές κατεβαίνει πάντα με τη στήριξη των κυρίαρχων κομμάτων.
Από εκεί και πέρα φαίνεται οι “γαλάζιοι” περιφερειακοί σύμβουλοι δείχνουν να μην έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα ότι ο κ. Τατούλης υπηρέτησε και υπηρετεί επί 27 συναπτά έτη (19 ως βουλευτής και 8 ως περιφερειάρχης) το πολιτικό σύστημα που καταγγέλλει κάθε τόσο για λαϊκισμό! Υπενθυμίζω ότι ο κ. Τατούλης εκλέχτηκε βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία στις εκλογές του 1990, 1993, 1996, 2000, 2004 και 2007, καθώς επίσης περιφερειάρχης το 2010 με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ, και το 2014 με τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας και την ανοχή -αν όχι την παθητική στήριξη- του ΠΑΣΟΚ. Είναι λοιπόν τουλάχιστον υποκριτική, για να μην πούμε εντελώς καιροσκοπική, η στάση του κ. Τατούλη να κατηγορεί για "λαϊκισμό" το κόμμα στο οποίο βασίστηκε η πολιτική του καριέρα, και στο ψηφοδέλτιο του οποίου ήταν επίσης υποψήφια βουλευτής η κόρη του Εύη.
Ετσι κι αλλιώς όμως, το ουσιαστικό ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι εάν τα κόμματα έχουν πλέον τη δύναμη να επιβληθούν στους τοπικούς παράγοντες που χαράσσουν προσωπική πολιτική επειδή... μπορούν, καθώς κανένας δεν συγκρούεται μαζί τους. Σε όποιον μάλιστα νομίζει ότι το πρόβλημα αφορά μόνο τη Νέα Δημοκρατία, θα υπενθυμίσω απλώς ότι το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπισε τόσο το ΠΑΣΟΚ στην προηγούμενη θητεία του Πέτρου Τατούλη όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ με την υποψηφιότητα του Οδυσσέα Βουδούρη στην Περιφέρεια Πελοποννήσου.
Κάπου εδώ ο καλοπροαίρετος αναγνώστης θα αναρωτηθεί: Γιατί τα κόμματα έχουν λόγο στις εκλογές της αυτοδιοίκησης; Η ερώτηση προφανώς θα είχε νόημα, εάν οι υποψήφιοι των αυτοδιοικητικών εκλογών δεν ζητούσαν επιμόνως τη στήριξη των κομμάτων - και βεβαίως αν είχαν καταλάβει τις θέσεις τους στο ψηφοδέλτιο με το έργο τους και όχι μέσα από εσωκομματικές διαδικασίες. Στην Ελλάδα όμως, ενώ οι περισσότεροι αυτοδιοικητικοί εκλέγονται με τη στήριξη των κομμάτων, στη συνέχεια (και μέχρι τις... επόμενες εκλογές) στρέφονται εναντίον τους παριστάνοντας τους ακηδεμόνευτους και τους ανεξάρτητους.
Με άλλα λόγια: Πολλοί αυτοδιοικητικοί ακολουθούν το δρόμο των λαϊκιστών που κατηγορούν τα κόμματα και τους βουλευτές ως υπεύθυνους για όλα τα δεινά, αγνοώντας ότι χωρίς βουλευτές και χωρίς κόμματα δεν υπάρχει δημοκρατία.
Δυστυχώς, ο αντικοινοβουλευτικός λαϊκισμός κυριαρχεί ακόμα και εντός των κομμάτων.
Υ.Γ. Σκεφτείτε αν θα τολμούσε κάποιο τοπικό μικρομεσαίο στέλεχος να κατηγορήσει βουλευτές του κόμματός του και τον πρώην πρωθυπουργό για “θεσμική εκτροπή”, επί προεδρίας του Ανδρέα Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ και του ιδρυτή Κωνσταντίνου Καραμανλή στη Νέα Δημοκρατία.
Θανάσης Λαγός
Εmail: lathanasis@yahoo.gr
