Κυριακή, 07 Φεβρουαρίου 2021 18:04

Η μάχη του εμβολιασμού και ο πόλεμος στο Αιγαίο

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(7 ψήφοι)
Η μάχη του εμβολιασμού και ο πόλεμος στο Αιγαίο

Ανεξάρτητα από το χρόνο διεξαγωγής των επόμενων εκλογών, η αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης θα κριθεί κυρίως στους τομείς της δημόσιας υγείας και της οικονομίας, ενώ η μακροημέρευσή της θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητα αναχαίτισης του τουρκικού αναθεωρητισμού.

Την παραπάνω θέση αναπτύξαμε πριν από ένα μήνα, μετά τον κυβερνητικό ανασχηματισμό, και όσο περνάει ο καιρός αποδεικνύεται ότι η πορεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη εξαρτάται κυρίως από τις εξελίξεις στο εξωτερικό, ενώ επηρεάζεται ελάχιστα από την αντιπολίτευση στο εσωτερικό της χώρας. Ουσιαστικά ο πόλεμος με τον κορονοϊό και την ύφεση θα κριθεί στις Βρυξέλλες, ενώ ο ακήρυχτος πόλεμος με την Τουρκία θα κριθεί σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις στην Ουάσιγκτον.
Δυστυχώς όμως, όχι μόνο για την κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά για όλους μας, οι Βρυξέλλες έχασαν τη μάχη της προμήθειας των εμβολίων και πλέον είναι ορατός όσο ποτέ άλλοτε ο κίνδυνος κατάρρευσης των οικονομιών της Μεσογείου που στηρίζονται στον τουρισμό. Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και η επίτροπος Υγείας Στέλλα Κυριακίδου απέτυχαν να προμηθευτούν εγκαίρως τα αναγκαία εμβόλια, όπως έπραξαν οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και του Ισραήλ πληρώνοντας όσο όσο τις φαρμακευτικές εταιρείες. Η Ευρωπαϊκή Ενωση ξεκίνησε παζάρια για την τιμή των εμβολίων και τελικώς θα της κοστίσει ο κούκος... αηδόνι, καθώς θα πληρώσει περισσότερα για την ενίσχυση των επιχειρήσεων που θα μείνουν κλειστές επειδή θα καθυστερήσει ο εμβολιασμός.
Η αποτυχία των Βρυξελλών σε συνδυασμό με την επιτυχία του Λονδίνου αποδεικνύει ότι η πολιτική της μετριοπάθειας και του διαρκούς διαλόγου είναι αποτυχημένη σε περίοδο "πολέμου" – και ότι τελικώς τις μάχες τις κερδίζουν οι ισχυροί που δρουν αστραπιαία. Ουσιαστικά η αδυναμία αντιμετώπισης της υγειονομικής κρίσης βάζει οριστική ταφόπλακα στην πολιτική της καγκελαρίου Άνγκελας Μέρκελ, που άφηνε τις συνθήκες να "ωριμάσουν" πριν λάβει τις οριστικές της αποφάσεις. Ο κορονοϊός όμως αποδείχτηκε πιο μεταδοτικός από την ελληνική οικονομική κρίση, και πλέον όχι μόνο οι Βρυξέλλες, αλλά και το Βερολίνο, θα πρέπει να αναθεωρήσουν τόσο τον τρόπο δράσης τους όσο και τη γενικότερη πολιτική τους για την αντιμετώπιση των κρίσεων.
Σε κάθε περίπτωση ο κρίσιμος κρίκος στην αλυσίδα των κρατών-μελών της Ε.Ε. δεν είναι άλλος από την Ιταλία, και οι εξελίξεις στην πολιτική σκηνή της γείτονος χώρας θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο την οικονομία, αλλά και τη συνοχή της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Την ώρα που γράφεται αυτό το άρθρο δεν είναι ακόμα γνωστό αν θα αποδώσει καρπούς η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον πρώην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι. Είναι βέβαιο όμως ότι τα βλέμματα των αγορών είναι στραμμένα στην Ιταλία – και αυτό είναι καλό για την Ελλάδα που δεν θέλει να ξαναγίνει πρωτοσέλιδο στον διεθνή Τύπο για τα δημοσιονομικά της ελλείμματα. Μπορεί ο "Σούπερ Μάριο" να σώσει την Ιταλία όπως έσωσε το 2012 το ευρώ, λέγοντας "whatever it takes" και τυπώνοντας στη συνέχεια 2,2 τρισ. ευρώ για να αποδείξει ότι δεν ήταν σχήμα λόγου οι… τρεις λέξεις; Μπορεί ο Μάριο Ντράγκι να διαγράψει (όπως είχε δηλώσει την άνοιξη του 2020) τα ιδιωτικά χρέη που σχηματίστηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου με τον κορονοϊό για να μην καταρρεύσουν οι ευρωπαϊκές οικονομίες; Κανένας δεν γνωρίζει αυτή τη στιγμή τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Ολοι όμως έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν ότι μόνο ένας "Σούπερ Μάριο" μπορεί να σώσει τόσο την… ελληνική όσο και την ευρωπαϊκή οικονομία, μετά το φιάσκο της προμήθειας των εμβολίων.
Ενας "Σούπερ Μάριο" πιθανότατα θα χρειαστεί για να σταματήσει και ο τουρκικός επεκτατισμός, στο άλλο ανοιχτό μέτωπο της Ελλάδας. Κανένας όμως δεν γνωρίζει αν θα αναλάβει αυτό το ρόλο ο νέος ένοικος του Λευκού Οίκου ή αν και ο Τζο Μπάιντεν θα προσπαθήσει να εξαντλήσει κάθε περιθώριο διαλόγου με την Άγκυρα, επειδή θεωρεί τη συμμαχία της με το ΝΑΤΟ πιο συμφέρουσα από την υπεράσπιση του Δικαίου της Θάλασσας. Όποιο δρόμο και αν επιλέξει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, τελικώς είναι βέβαιο ότι η Ελλάδα και η Τουρκία θα καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, πριν ή μετά από ένα "θερμό" επεισόδιο που μπορεί να μετεξελιχθεί σε μακροχρόνια πολεμική σύγκρουση.
Εννοείται ότι μόνο οι ΗΠΑ μπορούν να σταματήσουν τον τουρκικό επεκτατισμό και ότι καμία άλλη υπερδύναμη (η καθεμία για τους δικούς της λόγους) δεν πρόκειται να εμπλακεί σε επιχειρήσεις στο Αιγαίο. Εννοείται επίσης ότι η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε μειονεκτική θέση, εξαιτίας της πολιτικής που την οδήγησε στη χρεοκοπία και την εμποδίζει να γίνει... Ισραήλ. Αλλά δυστυχώς, κανένας πολιτικός δεν συζητά ειλικρινά για μεταρρυθμίσεις. Αντιθέτως οι περισσότεροι συνεχίζουν να σπαταλούν χρήματα και πόρους, ελπίζοντας ότι θα μας σώσει ο "Σούπερ Μάριο" και το ιππικό από την απέναντι όχθη του Ατλαντικού.

 

lathanasis@gmail.com

Θανάσης Λαγός

 

Τελευταία τροποποίηση στις Κυριακή, 07 Φεβρουαρίου 2021 09:09
Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Free Wi - Fi ή δίκτυο 5G; Η αλαζονεία της εξουσίας »

NEWSLETTER