Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ, ο Νίκος Τσίτσας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970 και αφού ολοκλήρωσε τις λυκειακές του σπουδές, φοίτησε στη σχολή Διοίκησης και Οικονομίας του ΤΕΙ Πειραιά. Η δημοσιογραφία, όμως, ήταν εκείνη που τον κέρδισε κι έτσι ξεκίνησε να εργάζεται το 1990 στο περιοδικό της Δυτικής Αθήνας «ΕΝΝΕΑ». Διετέλεσε σύμβουλος επικοινωνίας στο Υπουργείο Εργασίας, στο Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας και στο Δήμο Αγίων Αναργύρων.
Το 2000 συνεργάζεται με τη δεκαπενθήμερη εφημερίδα «ΔΥΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ» ενώ το 2003 αρχίζει τη συνεργασία του με το περιοδικό «ΕΙΚΟΝΕΣ», απασχολούμενος στο ελεύθερο και το πολιτικό ρεπορτάζ. Το 2009 και ως το πρόωρο τέλος του εργάστηκε στην εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ», στο ρεπορτάζ του Υπουργείου Εσωτερικών – Διοικητικής Μεταρρύθμισης και αργότερα ως πολιτικός συντάκτης. Επίσης, ήταν πολιτικός συντάκτης της εφημερίδας «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» και της ιστοσελίδας «thetoc.gr».
Στο παρελθόν, είχε εργαστεί στα περιοδικά «ΕΠΙΛΟΓΗ», «ΚΕΦΑΛΑΙΟ», «BANKERS REVIEW» και την ιστοσελίδα «capital.gr» ενώ διετέλεσε και Δημοτικός Σύμβουλος στο Δήμο Περιστερίου από το 1998 έως το 2006.
Ο Νίκος Τσίτσας υπήρξε ένας καλός συνάδελφος, απόλυτα καταρτισμένος, ευγενής, φιλικός με όλους και αγαπητός σε όσους συνεργάστηκε. Δυστυχώς, η μοίρα είχε άλλα σχέδια και «έφυγε» πρόωρα, σκορπίζοντας θλίψη στους συναδέλφους, τους φίλους και την οικογένειά του.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ συλλυπείται θερμά τη σύζυγό του Ζωή και την αγαπημένη του κόρη. Οι λέξεις είναι φτωχές μπροστά στην απώλεια ενός νέου ανθρώπου, ο οποίος είχε τόσα πολλά να προσφέρει.
Τον Νίκο Τσίτσα αποχαιρέτησαν οι συνάδελφοί του από την ιστοσελίδα «thetoc.gr» με το ακόλουθο κείμενο:
Καμιά φορά τα λόγια βγαίνουν δύσκολα όταν πρέπει να αποχαιρετήσεις έναν συνάδελφο. Πόσο μάλλον όταν αυτός ο συνάδελφος ήταν πάνω από όλα ένας σπουδαίος άνθρωπος. "Η Ζωή μου (η γυναίκα του), η κόρη μου και η δουλειά μου". Αυτή ήταν η πυξίδα στη σύντομη ζωή του Νίκου Τσίτσα που έφυγε τόσο νωρίς, στα 47 του χρόνια.
«Είμαι ένας υπερήφανος χαζομπαμπάς μιας υπέροχης κόρης, προσπαθώ να είμαι καλός σύζυγος μίας- επίσης- υπέροχης γυναίκας και μητέρας και παλεύω καθημερινά να γίνομαι καλύτερος δημοσιογράφος γιατί αυτή είναι η δουλειά μου, την οποία αγαπώ πολύ». Έτσι αυτοχαρακτηριζόταν ο Νίκος.
Ο Νίκος μπήκε στη δημοσιογραφική οικογένεια από νωρίς, "είχα ακόμη μαλλιά" έλεγε ο ίδιος χαμογελώντας, αυτό το χαμόγελο που φύλαγε πάντα για τους συναδέλφους του και τους φίλους του ακόμη και όταν έδινε την πιο δύσκολη μάχη της ζωής του, ακόμα και τις τελευταίες μέρες πριν μας πει το γεια...
Στην οικογένεια του TheTOC μπήκε από την πρώτη στιγμή που δημιουργούσαμε το site. Ο ενθουσιασμός του μεγάλος, όπως όλων μας και όλα τα χρόνια που ακολούθησαν είχε πάντα την αγωνία της είδησης, να φέρει πρώτος το ρεπορτάζ, να στείλει πρώτος το καλογραμμένο κείμενο.
Πολιτικός συντάκτης χρόνια αλλά και στο ρεπορτάζ των υπουργείων Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Εσωτερικών και Μεταναστευτικής Πολιτικής, ο Νίκος Τσίτσας εργάστηκε στο Έθνος και κατόπιν στη Δημοκρατία.
Για τον Νίκο, η δημοσιογραφία δεν ήταν επάγγελμα, ήταν το πάθος του, η ζωή του. Οι συνάδελφοί του ήταν η δεύτερη οικογένειά του.
Μαζί μας μοιράστηκε τις χαρές του γάμου και της γέννησης της λίγων μηνών κόρης που αφήνει πίσω του.
Μαζί μας μοιράστηκε την αγωνία της αρρώστιας αλλά και τη δύναμη της ψυχής του. "Θα το νικήσεις Νίκο" του λέγαμε. "Ναι πρέπει για τη Ζωή μου, και την κόρη μου" έλεγε.
Σήμερα, σου λέμε το αντίο και οι λέξεις βγαίνουν αργά και βασανιστικά.
Εσύ όμως δεν ήθελες δάκρυα, μόνο χαμόγελα σαν τα δικά σου που σκόρπιζες ακόμα και τις πιο δύσκολες στιγμές.
Εμείς, όλοι οι συνάδελφοί σου στο TheTOC σε αποχαιρετούμε.
Θα είμαστε πάντα δίπλα στη Ζωή σου και την κόρη σου.
Αντίο Νίκο».
Ο πρόεδρος της Βουλής Ν. Βούτσης με δήλωσή του εξέφρασε τη θλίψη του για την απώλεια του δημοσιογράφου, ενώ συλλυπητήρια μηνύματα εξέδωσαν και πολιτικά κόμματα.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
