Εστιάζοντας στον απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα ο υπουργός τόνισε ότι οι αρμοδιότητες της αντεγκληματικής πολιτικής υπάγονται πλέον στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ξεκαθαρίζοντας βέβαια ότι κανείς δεν μπορεί να εκβιάζει την δημοκρατία και το κράτος δικαίου.

«Δεν με επισκέφθηκε η δικηγόρος του Δημήτρη Κουφοντίνα. Μου έστειλε όμως μια επιστολή. Η κ. Κούρτοβικ έχει το δικό της λόγο να ζητά ανάμιξη του υπουργείου Δικαιοσύνης. Όμως αν έβλεπε προσεκτικά την εξέλιξη της νομοθεσίας θα έβλεπε ότι η αντεγκληματική πολιτική έπαψε να υπάγεται στο υπουργείο Δικαιοσύνης από το 2019. Οι αρμοδιότητες μεταφέρθηκαν στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη» ανέφερε.

«Η Ελλάδα είναι κράτος δικαίου. Το κράτος δικαίου και η δημοκρατία δεν μπορεί να εκβιάζονται. Δεν γίνεται ο κ. Κουφοντίνας το 2015 να απαιτεί να μην είναι στον Κορυδαλλό και να μεταφέρεται στις αγροτικές φυλακές Μαγνησίας και το 2021 να απαιτεί να βρεθεί στον Κορυδαλλό. Λυπάμαι που όλη αυτή η συζήτηση καταλαμβάνει τόσο μεγάλο χώρο στον δημόσιο λόγο. Λυπάμαι πραγματικά διότι άνθρωποι οι οποίοι τουλάχιστον αποδεδειγμένα έχουν αφαιρέσει ζωές δεκάδων ανθρώπων δεν μπορεί ούτε να ηρωοποιούνται ούτε πολύ περισσότερο να ζητάμε μια τόσο διακριτική μεταχείριση. Κανείς δεν μπορεί να εκβιάζει το κράτος δικαίου» είπε στο Mega ο Κώστας Τσιάρας.

Το νομοσχέδιο για τη συνεπιμέλεια

«Το ισχύον νομικό πλαίσιο που αφορά στις σχέσεις μεταξύ γονέων και παιδιού έχει αναφορά τέσσερις δεκαετίες, στο 1983. Αντιλαμβάνεστε ότι έχει παρέλθει πολύς χρόνος έχει αλλάξει σημαντικά ο ρόλος του πατέρα ο ρόλος της μητέρας σε σχέση με τα στερεότυπα εκείνης της δεδομένης χρονικής στιγμής όπως επίσης και το ίδιο το παιδί άλλαξε από τότε μέχρι σήμερα. Επιχειρούμε λοιπόν ένα πραγματικά ισορροπημένο μεταρρυθμιστικό βήμα με γνώμονα πραγματικό συμφέρον το καλό του παιδιού. Προφανώς στην πρόθεση μού προσωπικά ή γενικότερα της κυβέρνησης δεν είναι να πάρει τη μία την άλλη πλευρά» σημείωσε ο κ. Τσιάρας και συνέχισε περιγράφοντας το νομοσχέδιο το οποίο έχει πέντε άξονες.

«Ο πρώτος άξονας αφορά στην καθιέρωση της εξίσου και από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας. Εδώ δεν μιλάμε για την επιμέλεια. Στην επιμέλεια ο όρος γονική μέριμνα είναι ευρύτερος και περιλαμβάνει την επιμέλεια, τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων που περιλαμβάνει την εκπροσώπηση του παιδιού και βεβαίως αφορά στη λήψη των κρίσιμων αποφάσεων που μπορεί να ενδεχομένως να έχουν ως λόγο την παιδεία, τα θέματα υγείας του παιδιού. Για αυτά τα θέματα θα αποφασίζει ο γονιός και η μάνα ο πατέρας. Για το πού θα πάει το παιδί στο σχολείο ως σχολείο ή πώς θα αντιμετωπιστεί ένα πρόβλημα της υγείας του εμφανώς δεν πρέπει να αποφασίζουν και οι δύο γονείς;».

«Πρέπει να δημιουργήσουμε μια διαφορετική κουλτούρα. Και το λέω αυτό γιατί είναι εργαλείο πίεσης των παιδιών ή αν θέλετε η χρήση τους εντός εισαγωγικών χρήση. Σε αυτή τη διένεξη η διαμάχη μου μπορεί να έχουν οι δύο γονείς μετά το χωρισμό» σημείωσε ο Κώστας Τσιάρας.

«Aυτό το οποίο επιχειρούμε έχει ως τελική τελικό στόχο το να αλλάξουμε την κουλτούρα που υπάρχει μεταξύ των δύο γονέων που κάποια στιγμή στη ζωή τους αποφασίζουν να μην είναι μαζί. Αλλά υπάρχει ένα η περισσότερα παιδιά για το οποίο πρέπει και οι δύο να προσπαθούν με τον ίδιο τρόπο την πρώτη. Όπως σας είπα καινοτομία είναι εξίσου και από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας φυσικά με το χωρισμό. Η δεύτερη καινοτομία αφορά στην ουσία στην ένταξη ενός εναλλακτικού τρόπου επίλυσης διαφορών στη διαμεσολάβηση η οποία θα είναι ένα στάδιο πριν προσφύγουν στο φυσικό δικαστή δηλαδή στη δικαιοσύνη. Η τρίτη καινοτομία αφορά στη θέσπιση ενός μαχητικού τεκμηρίου επικοινωνίας κατά το ένα τρίτο. Όταν οι δύο γονείς χωρίζουν πρέπει να ξέρουμε ο καθένας εκεί διασφαλισμένο το ένα τρίτο του χρόνου επικοινωνίας με το παιδί περίπου το ένα τρίτο θα πρέπει στην ουσία να είτε να συμφωνήσουν οι ίδιοι μεταξύ τους είτε στο επίπεδο μεσολάβησης είτε τελικά να αποφασίσει ως δικαστής που θα πρέπει να την και θα πρέπει να κινηθούν. Η τέταρτη καινοτομία αφορά στη θέσπιση αντικειμενικών κριτηρίων μέσω των οποίων o δικαστής αποφασίζει το πού θα δώσει και με ποιον τρόπο τη γονική αν δεν πρέπει να είναι εξίσου για κάποιο λόγο» επεσήμανε.

«Είναι η μη καταβολή της διατροφής είναι ένα θέμα το οποίο νομίζω απασχολεί πάρα πολύ βασικό είναι η μη τήρηση των δικαστικών αποφάσεων και αποφάσεων επικοινωνίας επειδή ο ένας γονέας δεν τηρεί αυτή τη δικαστική απόφαση. Είναι βεβαίως και η διάρρηξη των σχέσεων του ενός γονέα με το παιδί κάτι το οποίο πολλές φορές έχουμε ως φαινόμενο. Κάποιοι το περιγράφουν ως αποξένωση. Η διάρρηξη όμως των σχέσεων είναι ένα τεράστιο ζήτημα το οποίο απασχολεί πολλές φορές γονείς οι οποίοι δεν ζουν μαζί με τα παιδιά μου» συμπλήρωσε, ενώ προανήγγειλε ειδικά εκπαιδευτικά σεμινάρια στη σχολή δικαστών ώστε μέχρι τον Ιούνιο «να έχουν εκπαιδευτεί περίπου 900 δικαστές πρώτης γραμμής» σχετικά με το ζήτημα.