Αυτά επισημαίνουν σε έκθεσή τους οι καθηγητές Νίκος Δαναλάτος και Κυριάκος Γιαννούλης, μέλη ΔΕΠ του Εργαστηρίου Γεωργίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας μετά από επιτόπιες αυτοψίες πεδίου και δειγματοληψίες εδαφών που έλαβαν χώρα στις 20 και 21 Σεπτεμβρίου, και κάλυψαν περί το 1,2 εκατ. στρέμματα αντιπροσωπευτικών εκτάσεων του Θεσσαλικού πεδίου, τα οποία δέχτηκαν την επέλαση της κακοκαιρίας Daniel. Εξαίρεση σύμφωνα με τους επιστήμονες, αποτελούν εδάφη στην άκρη χωραφιών όπου οι χείμαρροι έβρισκαν εμπόδιο στη ροή τους, π.χ. στην εθνική οδό (Μοσχοχώρι, Νέα Λεύκη -Κουσμπασανιώτης, κλπ), καθώς και σε αρκετές περιπτώσεις όπου η ροή ήταν αρκετά τυρβώδης στο πεδίο πλημμυρών του Ενιπέα (Ευύδριο) και του Πηνειού (Πηνειάς, Κεραμίδι, Βλωχός, κλπ) και σε αποστάσεις έως 300 μέτρων από τις κοίτες του ποταμού/χειμάρρου. Κάποια χωράφια μικρής έκτασης ήταν εξ ολοκλήρου στο πεδίο πλημμυρών καλυμμένα με παχύ στρώμα λάσπης εκεί όπου οι χείμαρροι είχαν αυξήσει την κοίτη τους (Περιβόλι, Ν. Καρυές, Ν. Λεύκη). Οι εκτάσεις αυτές είναι διάσπαρτες σε πολλές περιοχές (π.χ. Αμπελιά Φαρσάλων, Βρυσιά, Σταυρό, Γεφύρια, στην περιοχή του Κέδρου και πιο συγκεκριμένα Καληδόνι κτλ.). Εκτιμάται ότι η συνολική τους έκταση δεν ξεπερνά τα 18.000 στρέμματα επί συνόλου των κατακλυσμένων γαιών (περί το 2% του συνόλου). Ακόμη και στις περιπτώσεις αυτές όμως το ίζημα σπανίως υπερβαίνει σε πάχος τα 50 εκατοστά, οπότε και στις περιπτώσεις αυτές τα εδάφη θα είναι πλήρως κατάλληλα προς καλλιέργεια μετά από βαθιά άροση και ενσωμάτωση με το υπόστρωμα. Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν σύμφωνα με την έκθεση, προς το καλύτερο τις αρχικές μας εκτιμήσεις, τονίζουν οι ερευνητές, ότι κανένα έδαφος δεν θα ακυρωθεί από τις πλημμύρες. Στην αυτοψία δεν περιλαμβάνονται αρκετές περιοχές που επηρεάζονται από τους χειμάρρους σε Πύλη, Μουζάκι, παραπόταμο Τρικάλων και την Περιοχή Γυρτώνης - Μακρυχωρίου - Συκουρίου που έχει κάποια ρέματα που καταλήγουν στον Πηνειό.
Επίσης, η έκθεση επισημαίνει, ότι αρκετές εκτάσεις βρίσκονταν ακόμα κατακλυσμένες (Βλοχός, Κεραμίδι, Μεταμόρφωση, κλπ) την ημέρα της αυτοψίας. Προφανώς το έδαφος θα καθυστερήσει αρκετά να έλθει στο ρώγο και δεν προβλέπεται η δυνατότητα να προετοιμαστούν για καλλιέργεια και σπορά χειμερινών σιτηρών και ψυχανθών. Θεωρείται σχεδόν βέβαιο όμως ότι και τα εδάφη αυτά θα είναι κατάλληλα -από πλευράς φερτών υλικών- την προσεχή καλλιεργητική περίοδο για να υποδεχθούν εαρινές καλλιέργειες, διαπιστώνουν οι καθηγητές του πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Δυστυχώς, μεγάλες εκτάσεις εκτιμούν, που βρίσκονται κατακλυσμένες στην ανατολική Θεσσαλική πεδιάδα (Νίκη, Αρμένιο, Σωτήριο, Στεφανοβίκειο, κλπ) θα αργήσουν πολύ να περιέλθουν σε κατάσταση να δεχθούν οποιαδήποτε κατεργασία. Ο όγκος νερού που περιέχεται εντός του αναχώματος είναι πολύ μεγάλος σε σχέση με το ρυθμό απορροής, εκτός εάν εφαρμοσθούν δραστικές λύσεις κένωσης των υδάτων. Αντίθετα τα ύδατα εκτός του αναχώματος (Τ2) υποχωρούν σταδιακά μέσω κατείσδυσης και εξάτμισης, και διαφαίνεται ότι τα εδάφη αυτά θα μπορούν να καλλιεργηθούν την προσεχή καλλιεργητική περίοδο με εαρινές καλλιέργειες.
Αρκετά επικλινή εδάφη στην περιοχή «ρεβενίων» (Ζάππειο, Ν. Καρυές, Χαλκιάδες, κλπ) παρουσιάζουν δείγματα μέτριας επιφανειακής στρωσιγενούς διάβρωσης, και σε αρκετές περιπτώσεις ήταν φανερή έντονη αυλακοειδής διάβρωση καθ’ όλη την κλίση (rill erosion). Σε πολύ λίγες περιπτώσεις δυστυχώς παρατηρήθηκε και φωτογραφήθηκε χαραδροειδής διάβρωση (gully erosion) κυρίως σε εδάφη επί μαργοειδών υποστρωμάτων. Να υπενθυμίσουμε άλλη μια φορά , σημειώνουν ότι το έδαφος που χάνεται από τα επικλινή αυτά εδάφη δεν αντικαθίσταται και οδηγεί ακόμα ταχύτερα προς πλήρη υποβάθμιση και ερημοποίηση των ήδη υποβαθμισμένων αυτών γαιών. Ως Εργαστήριο, προσθέτουν, έχουμε πολλές φορές αναφερθεί (ήδη από το 1996) στους τρόπους διαχείρισης των γαιών αυτών στο πλαίσιο των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Περισσότερα στο ΑΠΕ - ΜΠΕ
