Ο Μίμης Γιαννέτος, μιλώντας για την πορεία του οίκου του, ανέφερε πως "Τα 60 τελευταία χρόνια έχει περάσει από εμάς μεγάλο μέρος ανθρώπων που ήθελαν να ντύνονται καλά. Ράψαμε κάποια ρούχα για κασκαντέρ του Ρίτσαρντ Γκιρ σε μια ταινία. Ράψαμε για τον Χάρβεϊ Καϊτέλ όταν γυρνούσε στην Ελλάδα μια ταινία με τον Αγγελόπουλο. Επίσης συνεργαστήκαμε με τον Μπιθικότση, τον Νταλάρα, τον Πάριο, τον Μιτσά, τον Φρέντυ Γερμανό, τον Κώστα Γαβρά... Είναι τόσα πολλά τα ονόματα. Από τον κινηματογράφο σχεδόν οι πάντες. Από τον πολιτικό κόσμο, όταν η κατάσταση ήταν πιο διαφορετική, σε κάθε Υπουργικό Συμβούλιο, πέρα από τον πρωθυπουργό, τουλάχιστον δέκα υπουργοί φορούσαν ρούχα δικά μας, άσχετα με το ποια ήταν η Κυβέρνηση"

Με τη συζήτηση να κινείται στην πολιτική, σημείωσε ότι "Ο οίκος μας έχει ράψει για τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Κώστα Κραμανλή, τον παππού και όταν ήταν στην Προεδρία. Επίσης το Κώστα Καραμανλή τον νεότερο, τον Γιώργο Παπανδρέου, τον Αντώνη Σαμαρά και μιλάω για πρωθυπουργούς. Όταν έφτιαξαν στο Madame Tussauds κέρινα ομοιώματα του Καραμανλή και του Παπανδρέου, φτιάξαμε τα κοστούμια. Αυτά τα κοστούμια υπάρχουν, μάλιστα, στο αρχείο μας. Γενικά δεν κάθομαι να φωτογραφηθώ με επώνυμους ανθρώπους, θεωρώ ότι εκμεταλλεύομαι την παρουσία τους τους χρησιμοποιώ για δικό μου όφελος και αυτό δεν μου αρέσει".

"Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε έρθει καλεσμένος στο σπίτι μας. Ο πατέρας μου ήταν άνθρωπος πολύ χαμηλών τόνων. Όταν τρώγαμε, του είπε 'Ανδρέα, να το πετάξεις το ζιβάγκο'. Ο Ανδρέας αντέδρασε κάπως. Όχι ότι τον πείραξε, για πλάκα έγινε όλο αυτό. Πραγματικά μετά από λίγες μέρες που τον πρωτοράψαμε, σιγά-σιγά το έβγαλε. Εξάλλου αυτό ήταν το στυλ του, δεν μπορούσες να το βγάλεις" ανέφερε στη συνέχεια ο γνωστός σχεδιαστής.

Επιπλέον, ο Τάκης Γιαννέτος υπογράμμισε πως "Ο μπαμπάς μου με έπαιρνε πάντα στις πρόβες με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Θυμάμαι τον Τρίτση και πολλούς πολιτικούς και επιχειρηματίες. Πάντα καθόταν να μου εξηγήσει και να μου δείξει, είχε απερίγραπτη υπομονή. Νομίζω ήταν αναπόφευκτο ότι θα κάνω αυτή τη δουλειά. Ποτέ δε σκέφτηκα να κάνω κάτι άλλο. Όταν ήμουν μικρός, με έπαιρνε ο πατέρας μου τα Σάββατα στο εργαστήριο, ήταν το μαγαζί από πάνω ι εγώ κατέβαινα κάτω και έπαιζα με τα υφάσματα ή με πέιραζαν οι εργάτες που είχαμε στο μαγαζί Ήταν πολύ φυσικό να συνεχίσω αυτό το πράγμα, γιατί το αγάπησα από μικρός όπως και την τέχνη του χειροποίητου κοστουμιού, που έχει σχέση με την ποιότητα".

Πηγή: yupiii.gr/