Σε συζητήσεις με τις Εταιρείες Διαχείρισης κόκκινων δανείων βρίσκεται τις τελευταίες ημέρες το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης, προκειμένου να έρθει άμεσα μια νομοθετική πρωτοβουλία που θα απενεργοποιήσει τη «βόμβα» που άναψε πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου και απειλεί τις τράπεζες, τους servicers, τα funds, αλλά το δημόσιο χρέος.
Συγκεκριμένα το ανώτατο δικαστήριο με την απόφαση του 822/22 δίνει τη δυνατότητα σε δανειολήπτες να ακυρώσουν με ανακοπές τις διαταγές πληρωμής και τους πλειστηριασμούς όταν αυτοί διενεργούνται, όχι από τις τράπεζες, αλλά από τις εταιρείες διαχείρισης κόκκινων δανείων, τους γνωστούς servicers.
Όπως εξηγούν ανώτατα διοικητικά στελέχη από τις εταιρείες διαχείρισης, το κόστος της απόφασης αυτής μπορεί δυνητικά να αγγίξει τα 35 δισ. ευρώ, καθώς υπάρχει άμεσος κίνδυνος για ενδεχόμενη κατάπτωση των εγγυήσεων του «Ηρακλή» ύψους περίπου 20 δισ. ευρώ, ενώ οι τράπεζες απειλούνται από την δημιουργία κεφαλαιακού καθώς έχουν αγοράσει senior bonds, που κι αυτά αποτελούν το 30% περίπου των τιτλοποιήσεων και επομένως κινούνται κοντά στα 15 δισ. ευρώ.
Νομικό κενό
Το πρόβλημα έχει ανακύψει από δύο αντικρουόμενα νομοθετικά πλαίσια που αφορούν το καθεστώς διαχείρισης των επισφαλών απαιτήσεων.
Σύμφωνα με τον ν. 4354/2015 προβλέπεται συγκεκριμένη και ειδική νομιμοποίηση στους servicers, βάσει της οποίας οι τελευταίοι μπορούν να ενεργούν διαδικαστικές πράξεις αντί του δικαιούχου της απαίτησης.
Από την άλλη με διατάξεις του ν. 3156/2003 καθίσταται σαφές ότι οι προβλεπόμενες εταιρείες ενεργούν πράξεις διαχειρίσεως για λογαριασμό των εταιρειών που έχουν τα δάνεια, χωρίς να αποδίδεται σε αυτές η συγκεκριμένη ιδιότητα του «μη δικαιούχου ή μη υπόχρεου διαδίκου».
Νομικοί κύκλοι εξηγούν πως η απόφαση του Αρείου Πάγου πατάει σε κενό που εντοπίζεται στον νόμο 3156/2003 που διέπει τις τιτλοποιήσεις απαιτήσεων από μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Ως εκ τούτου έχει προκύψει ζήτημα κατά πόσο οι servicers έχουν τη δυνατότητα να προχωρούν οι ίδιοι σε πράξεις εκτέλεσης για λογαριασμό των funds (στα οποία ανήκουν οι απαιτήσεις ή οι τίτλοι), όταν η μεταβίβαση των δανειακών απαιτήσεων δεν έχει πραγματοποιηθεί με τον νόμο για τα «κόκκινα δάνεια» του 2015 (4354/2015), αλλά με τον νόμο για την τιτλοποίηση απαιτήσεων του 2003.
Ως γνωστόν οι τράπεζες έχουν προχωρήσει σε τιτλοποιήσεις δανείων. Τη διαχείριση των τιτλοποιήσεων πραγματοποιούν οι servicers στους οποίους δεν ανήκουν τα δάνεια. Οι τίτλοι μπορεί να ανήκουν σε ξένα funds ή ακόμη και σε τράπεζες.
Μπροστά σε πιθανό σημαντικό αδιέξοδο που μπορεί να προκύψει οι ενώσεις, τόσο των τραπεζών όσο και των ίδιων των servicers, κινούνται ήδη προς την κατεύθυνση της συνεννόησης με το οικονομικό επιτελείο ώστε να καλυφθεί το νομοθετικό κενό.
Ενημέρωση των Θεσμών
Το ζήτημα, όπως ήταν φυσικό, απασχόλησε και την χθεσινή συνάντηση της Ένωσης των Servicers με τα τεχνικά κλιμάκια των Θεσμών. Υπήρξε αναλυτική ενημέρωση επί του θέματος ενώ στις ερωτήσεις των Θεσμών για τις συνέπειες κυρίως σε ότι αφορά στις κρατικές εγγυήσεις μέσω του Προγράμματος Ηρακλή, η απάντηση ήταν πως πρόκειται για ζήτημα για το οποίο η κυβέρνηση είναι ενήμερη και σύντομα θα έρθει νομοθετική διάταξη που θα διευθετεί το ζήτημα που έχει προκύψει. Μάλιστα οι Servicers αντέτειναν από την πλευρά τους δεκάδες δικαστικές αποφάσεις που νομιμοποιούν τις διαδικασίες που ακολουθούν κατά την είσπραξη των τιτλοποιηθέντων δανείων.
Πηγή: news247.gr
