Όπως αυτοί τονίζουν τα εν λόγω άτομα μπορεί να έχουν μειωμένες -ίσως και σε σημαντικό βαθμό- λεκτικές και γενικά γνωστικές επιδόσεις, σε σχέση με όσα είχαν γεννηθεί προ κορονοϊού.

Το πρόβλημα, σύμφωνα με την έρευνα, αφορά περισσότερο τα αγόρια από ό,τι τα κορίτσια, καθώς και γενικότερα τα παιδιά από οικογένειες με χαμηλότερο κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο.

Τα πρώτα χρόνια στη ζωή ενός παιδιού θεωρούνται κρίσιμα για την ανάπτυξη του εγκεφάλου και του νου του, αλλά τα «παιδιά της πανδημίας» που συχνά είχαν περιορισμένα ερεθίσματα στο σπίτι και λιγότερες αλληλεπιδράσεις με το ευρύτερο περιβάλλον εκτός σπιτιού, φαίνεται να εμφανίζουν αρκετά χαμηλότερες επιδόσεις στα τεστ γνωστικής ανάπτυξης.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Μπράουν του Ρόουντ Άϊλαντ, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Παιδιατρικής Σον Ντεόνι, οι οποίοι έκαναν τη σχετική προδημοσίευση στο medRxiv (δεν έχει υπάρξει ακόμη κανονική επιστημονική δημοσίευση), σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν», μελέτησαν όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων 672 παιδιά, από τα οποία τα 309 είχαν γεννηθεί πριν την πανδημία και τα υπόλοιπα κατά τη διάρκειά της.

Διαπιστώθηκε ότι ενώ ο μέσος δείκτης νοημοσύνης (IQ) των παιδιών ηλικίας τριών μηνών έως τριών ετών στα τεστ που έκαναν κατά τη δεκαετία πριν την πανδημία ήταν γύρω στο 100, είχε πέσει στο 78 για τα παιδιά που γεννήθηκαν στη διάρκεια της πανδημίας και των lockdowns.

«Δεν πρόκειται για αμελητέα διαφορά. Συνήθως δεν βλέπει κανείς κάτι τέτοιο, παρά στις μείζονες γνωστικές διαταραχές», δήλωσε ο δρ. Ντεόνι. Άγνωστο παραμένει κατά πόσο αυτές οι χαμηλότερες νοητικές επιδόσεις θα έχουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Επίσης, είναι ασαφές αν η κατάσταση είναι χειρότερη στις φτωχότερες χώρες.