Διαχρονικό έχει γίνει πλέον το πρόβλημα της έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού που αντιμετωπίζει το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ), κάτι που πλέον και σύμφωνα με επιστημονικά δεδομένα, θέτει σε κίνδυνο τόσο τους ασθενείς όσο και τους ίδιους τους νοσηλευτές.
Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, η Ελλάδα κατατάσσεται στις τελευταίες θέσεις με μόλις 3,8 νοσηλευτές ανά 1.000 κατοίκους, ενώ ο μέσος όρος στις χώρες μέλη ανέρχεται σε 9,2.
Στο ίδιο πλαίσιο, ο δείκτης αναλογίας νοσηλευτών ανά κλίνη στη χώρα μας είναι ανησυχητικά χαμηλός, αγγίζοντας μόλις το 0,47 για τους νοσηλευτές ΠΕ-ΤΕ και 0,83 για όλες τις βαθμίδες (μελέτη Τζιάλλας κ.ά., 2018).
Στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το 2022 θέτουν τον δείκτη αυτό στο 0,88, ωστόσο, ακόμα και αν δεχθούμε το καλύτερο σενάριο, η υποστελέχωση παραμένει δραματική.
Παράλληλα, το νοσηλευτικό προσωπικό γηράσκει, φέρει βαρύ φόρτο εργασίας και δεν ανανεώνεται επαρκώς.
«Το νοσηλευτικό προσωπικό υποχρεώνεται σε εξαντλητικές βάρδιες, συχνά διπλές και νυχτερινές, σε επισφαλείς συνθήκες που αγγίζουν τα όρια της παραβίασης εργασιακών δικαιωμάτων και προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Η συνέχιση αυτών των συνθηκών εργασίας όχι μόνο πλήττει την ψυχική και σωματική υγεία των νοσηλευτών, αλλά υποβαθμίζει και την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια και την ευημερία των ασθενών», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία Νοσηλευτικού Προσωπικού (ΠαΣΟΝοΠ), με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Νοσηλευτή (12 Μαΐου).
Πόσες οργανικές θέσεις νοσηλευτών χήρεψαν τα τελευταία 12 χρόνια
Σύμφωνα με στοιχεία της Πανελλήνιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας Νοσηλευτικού Προσωπικού (ΠαΣΟΝοΠ) και δημοσιευμένες σε επιστημονικά περιοδικά μελέτες, το 25% των οργανικών θέσεων νοσηλευτών στο ΕΣΥ παραμένουν κενές. Αυτό σημαίνει ότι σήμερα 1 στις 4 θέσεις που προβλέπονται από τον νόμο, δεν καλύπτεται από προσωπικό.
Άλλωστε, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών, τα τελευταία 11 χρόνια το μόνιμο προσωπικό του υπουργείου Υγείας έχει μειωθεί κατά 25%.
Ωστόσο, οι πραγματικές ανάγκες είναι πολύ μεγαλύτερες από το 25%, καθώς ο αριθμός των οργανικών θέσεων προκύπτουν από παλαιό προεδρικό διάταγμα (87/1986), το οποίο θεωρείται ανεπαρκές, αντιεπιστημονικό και ανασφαλές από διεθνείς οργανισμούς (ΠΟΥ, ΟΟΣΑ, ICN).
Το διάταγμα αυτό υπολογίζει τον αριθμό των νοσηλευτών με βάση τον αριθμό των κλινών, χωρίς διάκριση τμήματος.
Αντιθέτως, η σύγχρονη διεθνής πρακτική ορίζει ότι η στελέχωση σε νοσηλευτικό προσωπικό καθορίζεται ανά τμήμα, λαμβάνοντας υπόψη:
Βαρύτητα περιστατικών: Ένα τμήμα ΜΕΘ, για παράδειγμα, έχει σαφώς διαφορετικές ανάγκες από άλλα τμήματα.
Βάρδια: Ο αριθμός των απαραίτητων νοσηλευτών διαφοροποιείται ανά βάρδια.
Ρεπό και άδειες: Η στελέχωση οφείλει να καλύπτει και τις ημέρες ανάπαυσης και κανονικής ή εκπαιδευτικής άδειας.
Ως αποτέλεσμα του ξεπερασμένου συστήματος υπολογισμού, οι οργανικές θέσεις υποτιμούν δραματικά τις πραγματικές ανάγκες του ΕΣΥ σε νοσηλευτικό προσωπικό.
Η έλλειψη προσωπικού, σε συνδυασμό με τις κακές συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς, οδηγεί σε φαινόμενα εξουθένωσης και φυγής νοσηλευτών στο εξωτερικό, θέτοντας σε κίνδυνο την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας και την ασφάλεια των ασθενών στην Ελλάδα.
Περισσότερα στο news247.gr
