Παρασκευή, 01 Απριλίου 2011 19:58

Επιστολή του μητροπολίτη Μεσσηνίας για το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου

Επιστολή του μητροπολίτη Μεσσηνίας για το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου

 

Ελλογιμώτατε Κύριε Πρύτανι,

Επικοινωνώ μαζί Σας για να Σας εκφράσω κάποιες σκέψεις και προβληματισμούς, σχετικά με το θέμα της συρρίκνωσης των Τμημάτων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και ειδικότερα των Τμημάτων, τα οποία εδρεύουν στην πόλη της Καλαμάτας. Η παρέμβασή μου αυτή, χωρίς να επιδιώκει την ανάμειξή μου στα εσωτερικά λειτουργίας του Ιδρύματος, θεωρώ ότι επιβάλλεται τόσο από τη θέση μου ως Μητροπολίτου της περιοχής, όσο και από την ιδιότητά μου ως Πανεπιστημιακού Δασκάλου.

Πιστεύω ότι η αξιολογική θεώρηση και λειτουργία των πανεπιστημιακών Τμημάτων δεν μπορεί να γίνεται με τρόπο ολιστικό, εξαφορμής μιας οικονομικής κρίσης και με αποκλειστικό σκοπό την οικονομική εξυγίανση, γιατί αυτό το οποίο προέχει αξιολογικά είναι η δυνατότητα εφαρμογής της ερευνητικής παιδείας και γνώσης, την οποία μπορεί να παράσχει ένα πανεπιστημιακό Τμήμα και στο μέτρο που ανταποκρίνεται στα διεθνή δεδομένα.

Και γίνομαι πιο συγκεκριμένος για την αναγκαιότητα διατήρησης και λειτουργίας των συγκεκριμένων Τμημάτων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, εδώ στην πόλη της Καλαμάτας.

1) Είναι από τα νέα Τμήματα του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, στα οποία εφαρμόζονται όλες οι νέες παιδαγωγικές μέθοδοι παροχής γνώσης και ερευνητικής δυνατότητας, με μια πλούσια και συνεχώς αναπτυσσόμενη και εμπλουτιζόμενη βιβλιοθήκη, μάλιστα δε και ηλεκτρονική.

2) Η ερευνητική αναγνωρισιμότητα των συγκεκριμένων Τμημάτων, εξαιτίας του καινοτόμου και εξειδικευμένου προγράμματος «διαχείρισης των πολιτισμικών αγαθών», είναι χωρίς καμμία αμφισβήτηση δεδομένη από πολλά Πανεπιστήμια του εξωτερικού, γεγονός το οποίο επιβεβαιώνεται τόσο από την πραγματοποίηση Διεθνών Συνεδρίων, όσο και από την ανταλλαγή Μελών Δ.Ε.Π.

και φοιτητών με τα Πανεπιστήμια.

3) Αντίστοιχες δυνατότητες καινοτόμων πρωτοβουλιών παρέχει και η λειτουργία των Μεταπτυχιακών Τμημάτων, τα οποία αναδεικνύουν κατόχους διπλώματος Master's αλλά και υποψηφίους Διδάκτορες, οι οποίοι συναγωνίζονται επάξια αντίστοιχους άλλων Πανεπιστημίων της ημεδαπής αλλά και του εξωτερικού.

4) Πρωτοποριακό τυγχάνει και το πρόγραμμα διδασκαλίας και εκμάθησης της Ελληνικής Γλώσσας και προβολής της Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Πατρίδος μας σε νέους Ελληνες φοιτητές των Ομογενών μας, στα πλαίσια λειτουργίας μάλιστα των καλοκαιρινών σεμιναρίων και με την συμβολή, συμπαράσταση και αρωγή και της τοπικής κοινωνίας αλλά και όλων των φορέων της. Η πρωτοβουλία αυτή συνέβαλε ουσιαστικά στην επανασύνδεση των μικρών Ελλήνων Ομογενών με τη μητέρα πατρίδα και την προβολή του τόπου σε χώρους του εξωτερικού.

5) Τμήματα με τόσο λίγο χρόνο δράσης και με τόση μεγάλη παραγωγή προσφοράς γνώσης, παιδείας και έρευνας νομίζω ότι δεν είναι πολλά στα Ελληνικά Πανεπιστήμια και μάλιστα όταν πέτυχαν να αποκτήσουν όλες εκείνες τις αντικειμενικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις προκειμένου να καταστούν αυτόνομα και αυτοδύναμα.

6) Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, ότι το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου το αγκάλιασε ολόκληρη η τοπική κοινωνία και συνεχίζει να το στηρίζει, και μάλιστα με πρωτοπόρους τη Δημοτική Αρχή και τους οικονομικούς Παράγοντες του Νομού (τον μακαριστό Καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλο και τον κ. Κων/νο Αρνόκουρο αλλά και πολλούς άλλους, οι οποίοι συνέβαλαν ουσιαστικά και στήριξαν με παροχές την εγκατάστασή του στα πρώτα βήματά του. Το αγάπησαν και το στήριξαν αλλά και συνεχίζουν να το στηρίζουν όλοι οι Καλαματιανοί αλλά και όλοι οι απανταχού Μεσσήνιοι.

Τέλος η παρουσία και η συνέχιση της λειτουργίας των Τμημάτων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου είναι ένας από τους κύριους οικονομικούς πνεύμονες για την πόλη μας και το Νομό μας, γεγονός το οποίο πρέπει επίσης να ληφθεί σοβαρά υπ' όψιν για την οποιαδήποτε μελλοντική πορεία των Τμημάτων.

Eλλογιμώτατε Κύριε Πρύτανι,

Eπαναλαμβάνω και πάλι, χωρίς η τοποθέτησή μου αυτή να θεωρηθεί παρέμβαση στα εσωτερικά της διοίκησης του Πανεπιστημίου στο οποίο προεδρεύετε, Σας καταθέτω τις απόψεις μου αυτές ως μία έκφραση αγωνίας και προβληματισμού σε όλη αυτή την προσπάθεια μιας τάσης συρρίκνωσης και συνένωσης, με κριτήρια καθαρώς οικονομικά και όχι αξιοκρατικά και κοινωνικά, αφού αυτός είναι ο κύριος σκοπός, η παρουσία και η λειτουργία των Πανεπιστημίων στο επίπεδο της κοινωνίας και της επιστήμης.

 

 

Ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος