Σε ανακοίνωσή της η Αντιφασιστική Κίνηση σχετικά με την επιστροφή στην κανονικότητα σημειώνει: “Μετά από δύο μήνες εγκλεισμού, επανερχόμαστε στην… «κανονικότητα», όπου με πρόσχημα δήθεν τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας:
Το δόγμα «νόμος και τάξη» διευρύνεται: Οι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι συρρικνώνονται και όποιος δεν συμμορφώνεται με το καταναλωτικό πρότυπο, συλλαμβάνεται και στοιβάζεται στα αστυνομικά κρατητήρια σε συνθήκες συνωστισμού. Είναι αστείο να μας λένε ότι νοιάζονται για τη δημόσια υγεία, πετώντας χημικά που προκαλούν αναπνευστικά προβλήματα μέσα σε πυκνοκατοικημένες περιοχές και στέλνοντας κόσμο στα νοσοκομεία από το ξύλο. Η βία και η αυθαιρεσία των αστυνομικών οργάνων είναι χωρίς όρια.
Το πρόβλημά μας είναι οι «ξένοι»: Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, εξαφανισμένοι από τα ΜΜΕ το δίμηνο της καραντίνας, επανέρχονται ως «σάκος του μποξ», παρουσιάζονται ως «υγειονομικές βόμβες» και με ολίγη από συνωμοσιολογία και πολύ fake news μαντρώνονται εκ νέου και συνολικά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, χωρίς στοιχειώδεις υποδομές για την τήρηση των κανόνων υγιεινής. Οταν στοιβάζεις 20.000 κόσμο σε χώρο για 4.000 με μία βρύση ανά 1.300 άτομα, είναι υποκριτικό να περιμένεις να «μείνουν σπίτι» και να «πλένουν τα χέρια τους».
Οι χώροι και οι συνθήκες δουλειάς γίνονται «ευέλικτοι»: Για άλλη μια φορά τα κέρδη συσσωρεύονται στις τσέπες των λίγων, ενώ τα χρέη πρέπει να μοιραστούν στους πολλούς και αδύναμους. Γι’ αυτό μας ζητάνε να ζήσουμε με το μισό μισθό ή χωρίς καθόλου μισθό, επιτρέποντας ανερυθρίαστα τις απολύσεις και μειώσεις μισθών το επόμενο διάστημα.
Το φυσικό περιβάλλον γίνεται «φιλικό στις επενδύσεις»: Οι φυσικοί πόροι της χώρας, οι προστατευόμενες περιοχές και οι βιότοποι γίνονται βορά στα νύχια επίδοξων «επενδυτών». Ξέρουμε πολύ καλά τι καταστροφή φέρνουν οι εξορύξεις και τα βιομηχανικά αιολικά πάρκα στην ποιότητα ζωής, τον τουρισμό και την πρωτογενή παραγωγή των περιοχών όπου γίνονται οι «επενδύσεις».
Τα σχολεία ανοίγουν τηρώντας τους «κανόνες ασφάλειας και υγιεινής»: Αντί να διορίσουν μόνιμους εκπαιδευτικούς βάζουν κάμερες στη σχολική τάξη, απογυμνώνοντας την εκπαιδευτική διαδικασία από κάθε έννοια κοινωνικότητας, διαδραστικότητας και βιωματικότητας και μετατρέποντας την τάξη σε «μεγάλο αδερφό». Οσο για την υγιεινή, τόσο νοιάζονται που οι εργαζόμενες/οι στην καθαριότητα των σχολείων δουλεύουν με ελαστικούς όρους και προσωρινά.
Το δημόσιο σύστημα υγείας «ενισχύθηκε»: Δεν ξόδεψαν σχεδόν τίποτα για την ενίσχυση του ΕΣΥ, την ίδια στιγμή που έδωσαν εκατομμύρια δήθεν για «ενημερωτικές καμπάνιες» και χάρισαν άλλα τόσα στους καναλάρχες από τις δόσεις για τις τηλεοπτικές άδειες. Οι λιγοστές ΜΕΘ που προστέθηκαν είτε ενοικιάστηκαν αντί να επιταχθούν είτε χαρίστηκαν, αλλά για να λειτουργήσουν χρειάζονται γιατροί, τους οποίους μετακινούν από την πρωτοβάθμια υγεία ξεδοντιάζοντάς την, τώρα που την έχουμε περισσότερη ανάγκη από ποτέ.
Ο πολιτισμός δεν έχει ανάγκη στήριξης, αφού οι καλλιτέχνες «δεν είναι επαίτες»: Απαξιώνουν τους έτσι κι αλλιώς επισφαλώς εργαζόμενους στον πολιτισμό, αφού τους αντιμετωπίζουν ως «χομπίστες» και αρνούνται να αναγνωρίσουν τη σημασία του πολιτισμού για την κοινωνία, όταν αυτός δεν είναι παραγόμενο εμπόρευμα.
Αυτή την κανονικότητα, τους την επιστρέφουμε! Αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης. Δίχως καταστροφή της φύσης και των ανθρώπων. Δίχως καταπίεση και εκμετάλλευση!”.