Κυριακή, 06 Σεπτεμβρίου 2020 11:17

Καλαμάτα: Ασφαλιστικά μέτρα για τις απολύσεις εργαζομένων στη “Στέγη της Εκκλησίας”

Η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων των εργαζομένων που απολύθηκαν από το Ιδρυμα Απόρων Ανιάτων “Η Στέγη της Εκκλησίας”, στην Καλαμάτα, με την οποία ζητούν την επαναπρόσληψή τους, εκδικάζεται την Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου.


Οι απολυμένοι με προσωρινή διαταγή του δικαστηρίου στις 13 Ιουλίου επέστρεψαν στη δουλειά τους (ο ένας από τους πέντε φέρεται να μην ασχολείται πλέον), μέχρι να εκδοθεί η οριστική απόφαση.

ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ

Σύμφωνα με την ενημέρωσή μας από το Σωματείο Εργαζομένων, του οποίου ζητήσαμε την άποψη, στο ίδρυμα, με την αίτησή τους οι απολυμένοι υποστηρίζουν ότι οι απολύσεις είναι παράνομες, καταχρηστικές και εκδικητικές. Παρατηρούν ότι οι 3 εργάζονται 20 χρόνια (προέρχονται από το Ψυχιατρείο “Προφήτης Ηλίας”) και η 4η εδώ και 6 χρόνια, και όλα αυτά τα χρόνια δεν είχε προκύψει κάτι σε βάρος τους, δεν είχαν δεχθεί παρατήρηση ή επίπληξη από τη διεύθυνση του ιδρύματος. Επισημαίνουν ότι στις 2 Ιανουαρίου, ξαφνικά, χωρίς προειδοποίηση, έλαβαν τις απολύσεις τους - και αναφέρουν πως “αυτό έγινε όταν εγκρίθηκε η ίδρυση του σωματείου τους από το δικαστήριο. Και οι απολύσεις είναι για συνδικαλιστικούς λόγους” καθώς τα 5 πρόσωπα ήταν το προεδρείο του νεοσύστατου σωματείου εργαζομένων.
Υπενθυμίζουν ότι το 2019 καταγγέλθηκε εργατική διαφορά με το ίδρυμα, όσον αφορά τη μισθοδοσία, και οι εργαζόμενοι δικαιώθηκαν.
Οι ίδιοι διευκρινίζουν πως δεν υπάρχει ζήτημα πλεονάζοντος προσωπικού και ότι μετά τις απολύσεις έγιναν προσλήψεις εργαζομένων, πράγμα που σημαίνει ότι το ίδρυμα είχε ανάγκη από προσωπικό.
Τέλος, να αναφερθεί ότι για την απόλυσή τους κατατέθηκε επερώτηση στη Βουλή από 2 βουλευτές του ΚΚΕ, και ο υπουργός Εργασίας απάντησε ότι υπήρχαν λάθη και παραλείψεις στη μισθοδοσία των εργαζομένων.

ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ

Από την άλλη πλευρά, πηγές του ιδρύματος αμφισβητούν τα παραπάνω και σημειώνουν τα εξής:
«Ολο αυτό το διάστημα ακούμε για πέντε “συνδικαλιστές” που απολύθηκαν. Είδαμε τοπικούς συνδικαλιστικούς φορείς να αναλαμβάνουν το ρόλο του συμπαραστάτη προς τους “συνδικαλιστές”. Οι ανωτέρω συμπαραστάτες θεωρούν προφανές ότι απολύθηκαν για λόγους εκδίκησης επειδή είναι “συνδικαλιστές”. Βέβαια το ποια η συνδικαλιστική τους δράση δεν μας την είπαν. Απλώς την ίδια εποχή συνέπεσε να γίνουν -το Ιδρυμα υποστηρίζει ότι δεν είχε καμία γνώση επ’ αυτού- οι διαδικαστικές ενέργειες για τη σύσταση πρωτοβάθμιου σωματείου. Αυτή η σύμπτωση για τους “κατ' επάγγελμα” συμπαραστάτες αναδύει τον προφανή λόγο απόλυσης, αποκλείοντας συγχρόνως την πιθανότητα να υπάρχουν άλλοι λόγοι. Αλλά δεν προβληματίστηκαν καθόλου για τους προστατευόμενούς τους, όταν αποκαλύφθηκε ότι το έγγραφο που συνέταξε μετά την απόλυση το υπό σύσταση σωματείο ήταν νοθευμένο και συμπεριέλαβε στην προσωρινή διοίκηση 2 εκ των 5 απολυθέντων που δεν ήταν στην προσωρινή διοίκηση που όρισε το Ειρηνοδικείο».
Επίσης οι ίδιες πηγές τονίζουν ότι «οι “συνδικαλιστές” επιχείρησαν να εξαπατήσουν το Ιδρυμα, αλλοιώνοντας τη σύνθεση της προσωρινής διοίκησης μήπως και πετύχουν την ανάκληση απολύσεων προσώπων που δεν είχαν συνδικαλιστική ιδιότητα. Μόνο από αυτό… πάει περίπατο ο προφανής λόγος. Γι’ αυτό και κλήθηκαν να δώσουν εξηγήσεις στην Επιθεώρηση Εργασίας και εκεί παραδέχθηκαν το λάθος τους. Ο δε τρίτος των απολυθέντων, από ετών είναι επιχειρηματίας και σίγουρα δεν έχει τόσο πολύ ανάγκη τη θέση εργασίας σε βαθμό που να αδιαφορήσει για την προσωρινή διαταγή και να μην έχει προσέλθει καν από τον Ιούλιο στην εργασία του».
Και καταλήγουν: «Παρά ταύτα οι κατ’ επάγγελμα εργατοπατέρες συνεχίζουν να τους υπερασπίζονται με κινητοποιήσεις και αρθρογραφία, υποθάλποντας εν γνώσει τους παράνομες ενέργειες, όταν θα έπρεπε να είναι οι πρώτοι που να ζητούν την παραδειγματική τους τιμωρία, καθώς με τις πράξεις τους ευτελίζουν τον συνδικαλισμό. Αλλά, προφανώς, έτσι νοείται από τους εφαρμοστές του ο σημερινός “υγιής συνδικαλισμός” στην πόλη μας».