Οι πραγματογνώμονες έχουν κληθεί να καταθέσουν πολύτιμα στοιχεία, ώστε το δικαστήριο να αποφασίσει αν τα ακίνητα (δυτικά και ανατολικά της απόληξης της Χρυσοστόμου Σμύρνης), είναι σε ιδιωτικές εκτάσεις ή βρίσκονται (και τμήματά τους) στον αιγιαλό ή έχουν μετακινηθεί.

Τις προηγούμενες ημέρες στη μαρίνα βρέθηκαν οι πραγματογνώμονες Κωνσταντίνος Αργυρός και Αντώνης Σιούλης (Μεσσήνιος από τη μητέρα του), ο προϊστάμενος της Κτηματικής Υπηρεσίας Γιώργος Βλάχος, ο νομικός σύμβουλος του Δήμου Καλαμάτας Μπάμπης Δημητρόπουλος, ο Γιώργος Μπένος (αδελφός του πρώην δήμαρχου Σταύρου Μπένου, που εμπλέκεται ως φυσικό πρόσωπο και όχι ως δήμαρχος) με το δικηγόρο του Γιάννη Ορφανό, και ο ιδιοκτήτης δικηγόρος Δημήτρης Λυκοτραφίτης, με το μηχανικό του Νικήτα Παναγιωτόπουλο, που αγόρασε τα ακίνητα το 1980.

Ο Κ. Αργυρός ενημέρωσε ότι έχει δει και παρουσίασε αεροφωτογραφίες του 1945, του 1955 και του 1978 και παρατήρησε πως θέλουν να εξακριβώσουν πώς ήταν ο χώρος και πόσο “έτρωγε” κατά καιρούς, με τι ταχύτητα, η θάλασσα το έδαφος στη συγκεκριμένη περιοχή της Δυτικής Παραλίας, που είχε σοβαρό πρόβλημα διάβρωσης. Ανέφερε ότι πρέπει να γίνει καλή επεξεργασία των εικόνων με ορθοφωτοχάρτες και διαβεβαίωσε πως θα ψαχτούν όλα αυτά, “πόσο ακουμπούσε ο αιγιαλός τα δύο ακίνητα”.

Ο Μπ. Δημητρόπουλος διευκρίνισε ότι “το δικαστήριο ζητάει τη φυσική κατάσταση του αιγιαλού, όπως τη διαμόρφωσε ο… Θεούλης” και πως “ζητάει αν τα ακίνητα ενέπιπταν στον αιγιαλό”.

Ο Γ. Βλάχος ενημέρωσε ότι υπάρχει αιγιαλός που καθορίστηκε το 1986, όταν ξεκινούσαν οι εργασίες κατασκευής της μαρίνας.

Ο Δ. Λυκοτραφίτης ανέφερε ότι είναι ιδιωτικές εκτάσεις που πρέπει να αποζημιωθούν αν το δημόσιο πούλησε αιγιαλό.

Παρουσιάζοντας αεροφωτογραφίες ο κ. Αργυρός είπε κι έδειξε ότι “το 1960 υπήρχαν σπίτια στον αιγιαλό. Το 1972 και το 1978 δεν υπάρχουν σπίτια, η θάλασσα ανέβαινε”.

Ο Γ. Μπένος ανέφερε ότι υπάρχουν αεροφωτογραφίες του 1980, πριν την υπογραφή των συμβολαίων, και ο Κ. Αργυρός δεσμεύτηκε ότι θα απαντηθούν όλα τα στοιχεία (οι αεροφωτογραφίες) που έχουν κατατεθεί, αφού επεξεργαστούν όπως πρέπει.

Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου οι πραγματογνώμονες πρέπει να λάβουν υπόψη τους και σχεδιάγραμμα της “Ελευθερίας” στο 13ο της φύλλο, στις 31 Μαρτίου 1979, που παρουσιαζόταν σε ρεπορτάζ του αξέχαστου συναδέλφου Γρηγόρη Πουλόπουλου. Εγραφε χαρακτηριστικά για το σοβαρό πρόβλημα τα διάβρωσης:

“Δυτική Παραλία: Θα τους παρασύρουνε τα κύματα. Τα προβλήματα των κατοίκων που κάθε χειμώνα κινδυνεύουν από τη θάλασσα - Η κατασκευή των έργων θα δώσει τεράστιους χώρους στο λιμάνι.

Εδώ και 20 περίπου χρόνια, ένα κομμάτι της Καλαμάτας, η Δυτική Παραλία, ζει έναν καθημερινό εφιάλτη. Τα ισχυρά ρεύματα της θάλασσας κατατρώνε την ακτή και η θάλασσα επεκτείνεται καθημερινά προς την στεριά. Πρόκειται για το τμήμα της ακτής από το λιμάνι και μέχρι πέρα από τα δημοτικά Σφαγεία”.

Γ.Σ.