Ακολουθεί διάταξη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών για τη δημοσιοποίηση των στοιχείων του, καθώς οι αστυνομικοί εκφράζουν την βεβαιότητα πως από το 2010 έως σήμερα, εκμεταλλευόμενος το ρόλο του ως εκπαιδευτικός, είχε προσεγγίσει, αποπλανήσει και κακοποιήσει σεξουαλικά και άλλα ανήλικα κορίτσια. Σύμφωνα με τις στατιστικές ένα στα δύο παιδιά δηλώνουν ότι έχουν βιώσει σεξουαλική παρενόχληση και ένα στα πέντε ότι είναι θύμα σεξουαλικής κακοποίησης. Ωστόσο, σύμφωνα με το Γιώργο Γιαννακίδη, κοινωνικό λειτουργό και επικεφαλής χειριστή της Γραμμής ΕΛΙΖΑ 10454, η σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση δεν είναι μονόδρομος για ένα παιδί. Υπάρχουν παράγοντες που μπορούν να το προστατεύσουν το παιδί και να μειώσουν ουσιαστικά, εάν όχι να εξαλείψουν τον κίνδυνο σεξουαλικής βίας. Στους προστατευτικούς αυτούς παράγοντες συγκαταλέγεται οτιδήποτε μπορεί να διευκολύνει τον ρόλο του γονιού, να ισχυροποιεί τη δυναμική της οικογένειας και της κοινωνίας, να δημιουργεί ένα πλέγμα ευεργετικών συνθηκών και θετικών στοιχείων που έχουν θετικό πρόσημο στα παιδιά, τις οικογένειες και την κοινότητα στο σύνολό της.
Επιμέλεια Νικολέττα Κολυβάρη
ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΡΟΛΗΨΗΣ
Οι επαγγελματίες που εργάζονται με παιδιά, βασίζονται στους παράγοντες αυτούς για να αξιολογήσουν την ευαλωτότητα ενός παιδιού αναφορικά με τον κίνδυνο εμπειριών σεξουαλικής βίας, ενώ παράλληλα εντοπίζουν τομείς στους οποίους το παιδί και η οικογένειά του χρειάζονται βοήθεια, μειώνοντας έτσι τις πιθανότητες κακοποίησης και παραμέλησης.
Ποιοι είναι οι προστατευτικοί παράγοντες για την πρόληψη της παιδικής κακοποίησης και παραμέλησης;
Φροντίδα και σύνδεση:
Οι έρευνες δείχνουν ότι η σχέση ενός παιδιού με έναν συνεπή, στοργικό ενήλικα στα πρώτα χρόνια της ζωής του συνδέεται αργότερα στη ζωή του με καλύτερους ακαδημαϊκούς βαθμούς, υγιέστερη συμπεριφορά, θετικότερες αλληλεπιδράσεις με συνομηλίκους και αυξημένη ικανότητα αντιμετώπισης του στρες.
Γνώση της γονικής μέριμνας για την ανάπτυξη του παιδιού και του εφήβου:
Τα παιδιά ευημερούν όταν οι γονείς παρέχουν όχι μόνο στοργή αλλά και σεβαστή επικοινωνία και ακρόαση, συνεπείς κανόνες και προσδοκίες και ασφαλείς ευκαιρίες που προωθούν την ανεξαρτησία.
Γονική ανθεκτικότητα:
Οι πολλαπλοί στρεσσογόνοι παράγοντες της ζωής, όπως το οικογενειακό ιστορικό κακοποίησης ή παραμέλησης, τα προβλήματα υγείας, οι συζυγικές συγκρούσεις ή η ενδοοικογενειακή βία, οι οικονομικοί στρεσογόνοι παράγοντες, όπως η ανεργία, η φτώχεια και η έλλειψη στέγης, μπορεί να μειώσουν την ικανότητα ενός γονέα να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις τυπικές καθημερινές πιέσεις που συνεπάγεται η ανατροφή των παιδιών.
Κοινωνικές συνδέσεις:
Όλοι οι φροντιστές χρειάζονται ανθρώπους στους οποίους μπορούν να απευθύνονται πού και πού όταν χρειάζονται έναν συμπονετικό ακροατή, συμβουλές ή συγκεκριμένη υποστήριξη. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι γονείς που είναι απομονωμένοι και έχουν λίγες κοινωνικές σχέσεις διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να κακομεταχειριστούν τα παιδιά τους.
Υποστηρικτικές υπηρεσίες για τους γονείς:
Πολλοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την ικανότητα μιας οικογένειας να φροντίζει τα παιδιά της. Η παροχή συγκεκριμένων υπηρεσιών στήριξης, ενδυνάμωσης και ενίσχυσης μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της ακούσιας παραμέλησης που μερικές φορές συμβαίνει όταν οι γονείς αδυνατούν να φροντίσουν τα παιδιά τους.
Κοινωνική και συναισθηματική επάρκεια των παιδιών:
Η κοινωνική και συναισθηματική επάρκεια ενός παιδιού είναι ζωτικής σημασίας για υγιείς σχέσεις με την οικογένεια, τους ενήλικες και τους συνομηλίκους. Αντίθετα, η ανεπαρκής κοινωνική-συναισθηματική ανάπτυξη μπορεί να εμποδίσει τις υγιείς σχέσεις. Ο έγκαιρος εντοπισμός τέτοιων δυσκολιών και η έγκαιρη βοήθεια για τα παιδιά και τους γονείς μπορεί να προσφέρει στήριξη στις οικογενειακές σχέσεις και να ενισχύσει τη θετική και κατάλληλη ανάπτυξη.
Το σπουδαιότερο γεγονός, ωστόσο, σχετικά με τους προστατευτικούς παράγοντες της σεξουαλικής παρενόχλησης/κακοποίησης, σύμφωνα με τις διαπιστώσεις του Γιώργου Γιαννακίδη, είναι ότι όλοι μας έχουμε ρόλο να διαδραματίσουμε στην προώθησή τους στην κοινότητα. “Ως επαγγελματίες αλλά και ως γονείς, γνωρίζοντας αυτούς τους παράγοντες, μπορούμε να τους εντοπίσουμε στην οικογένειά μας ή στην κοινότητα και αναλόγως να λάβουμε μέτρα για την ενίσχυση αυτών που υπολείπονται” αναφέρει κλείνοντας την τοποθέτησή του.
