Τετάρτη, 21 Δεκεμβρίου 2022 09:21

Φτώχεια και αποκλεισμός για 6 στους 10 ΑμεΑ, σύμφωνα με τα στοιχεία για την Περιφέρεια Πελοποννήσου

Φτώχεια και αποκλεισμός για 6 στους 10 ΑμεΑ, σύμφωνα με τα στοιχεία για την Περιφέρεια Πελοποννήσου

 

Επιμέλεια: Νικολέττα Κολυβάρη

Σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού βρίσκονται 6 στους 10 κατοίκους με σοβαρή αναπηρία (ηλικίας 18-64) στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στον οδικό χάρτη για την υλοποίηση της Σύμβασης των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία, που κοινοποίησαν με έγγραφό τους στον περιφερειάρχη Παναγιώτη Νίκα νωρίτερα μέσα στο μήνα, η ΕΣΑμεΑ (Εθνική Συνομοσπονδία ΑμεΑ) και το Παρατηρητήριο Θεμάτων Αναπηρίας της Συνομοσπονδίας. Δηλαδή, με άλλα λόγια, ένα σημαντικά υψηλό ποσοστό πολιτών με σοβαρή αναπηρία στην Πελοπόννησο ζουν σε συνθήκες κοινωνικού αποκλεισμού και αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης λόγω της αναπηρίας τους. Ενδεικτικό είναι, επίσης, πως μόνο οι 2 στους 10 κατοίκους με σοβαρή αναπηρία εργάζονται είτε ως μισθωτοί είτε ως αυτοαπασχολούμενοι. Ταυτόχρονα, στην Πελοπόννησο καταγράφεται πανελλαδικά το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό ατόμων με αναπηρία, που απολαμβάνουν εύλογες προσαρμογές τις οποίες χρειάζονται στην εργασία τους λόγω της αναπηρίας τους.

 

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΜΕΑ ΣΤΗΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ

Στον οδικό χάρτη αποτυπώνεται η γενικότερη κατάσταση που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία στην Περιφέρεια Πελοποννήσου σε διάφορους τομείς της καθημερινότητάς τους. Έτσι εκτός από τις δυσμενείς επιδράσεις στο βιοτικό επίπεδο και τις δυσκολίες πρόσβασης στην εργασία, στην Πελοπόννησο καταγράφεται το χαμηλότερο ποσοστό νοικοκυριών (ποσοστό που ανέρχεται μόλις στο 13,6%) με μέλη που χρήζουν φροντίδας ή υποστήριξης (λόγω αναπηρίας, χρόνιας πάθησης ή μεγάλης ηλικίας), που αναφέρουν ότι έχουν την οικονομική δυνατότητα να καλύψουν τις εξειδικευμένες ανάγκες των μελών τους. Επίσης, στους νομούς της Περιφέρειας Πελοποννήσου καταγράφεται το χαμηλότερο ποσοστό νοικοκυριών με μέλη που χρήζουν φροντίδας/υποστήριξης, που αναφέρουν είτε ως βασικό είτε ως δευτερεύον τρόπο κάλυψης των αναγκών τη χρήση δημόσιων υπηρεσιών βοήθειας κατ’ οίκον (5%). Με αποτέλεσμα η φροντίδα των μελών να βαραίνει αποκλειστικά τα ίδια τα μέλη του νοικοκυριού, τα οποία αντιμετωπίζουν σημαντική δυσκολία στην εναρμόνιση της οικογενειακής με την επαγγελματική και κοινωνική τους ζωή.

 

ΜΟΝΟ 1 ΣΤΟΥΣ 10 ΜΕ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Σε ό,τι αφορά τον τομέα της εκπαίδευσης μόνο ο ένας στους 10 με σοβαρή αναπηρία έχει πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ οι μισοί πολίτες με σοβαρή αναπηρία δεν έχουν ολοκληρώσει την δευτεροβάθμια εκπαίδευση (άτομα ηλικίας 25 με 64 ετών με ανώτερο εκπαιδευτικό επίπεδο την κατώτερη δευτεροβάθμια). Σοβαρά είναι και τα προβλήματα προσβασιμότητας στο δομημένο περιβάλλον, στις υπηρεσίες και τις μεταφορές που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία στην Πελοπόννησο, ενώ το 1/4 των κατοίκων με σοβαρή αναπηρία αναφέρουν ανικανοποίητες ανάγκες υγείας τους τελευταίους 12 μήνες, λόγω οικονομικής δυσκολίας, μεγάλης λίστας αναμονής ή μεγάλης απόστασης/έλλειψη τρόπου μετακίνησης στον γιατρό. Επιπλέον, παρατηρείται ότι υπάρχει ψηφιακή ανισότητα σε σύγκριση με τον υπόλοιπο πληθυσμό, καθώς σύνδεση στο διαδίκτυο διαθέτει μόνο το 33,8% των κατοίκων με σοβαρή αναπηρία, έναντι του 84,1% των ατόμων χωρίς αναπηρία.

Αξίζει ακόμη να αναφερθεί πως η αίσθηση των κατοίκων της Πελοποννήσου με αναπηρία ότι αντιμετωπίζουν διακρίσεις κυμαίνεται σε επίπεδα υψηλότερα από τον εθνικό μέσο όρο.

 

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ

Στον οδικό χάρτη καταγράφεται, επίσης, η στρατηγική πρόταση της ΕΣΑμεΑ, που έχει σαν στόχο να χρησιμεύσει ως αναλυτικός οδηγός για την εκπόνηση ενός περιφερειακού σχεδίου δράσης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Σύμφωνα με την πρόταση, το σχέδιο δράσης για την αναπηρία σε επίπεδο Περιφέρειας πρέπει να στοχεύει:

• Στη διασφάλιση ίσων ευκαιριών για όλους τους πολίτες, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις.

• Στην ισότιμη συμμετοχή τους στην τοπική κοινωνία και οικονομία.

• Στην ανάδειξη της σημασίας της ενσωμάτωσης αυτών για την τοπική βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη.

• Στην εξειδίκευση της δικαιωματικής προσέγγισης της αναπηρίας και της αρχής της προσβασιμότητας σε κάθε τομέα αρμοδιότητας της Περιφέρειας.