Η επίθεση ξάφνιασε όσους μαθητές βρέθηκαν κοντά, ενώ άλλοι πανικοβλήθηκαν και έπαιρναν ανάστατοι τηλέφωνο τους γονείς τους. Ταυτόχρονα ειδοποιήθηκαν οι Αρχές και ο γονιός του χτυπημένου μαθητή, ο οποίος σοκαρισμένος μετέφερε το παιδί του στο Νοσοκομείο Καλαμάτας, όπου του έγιναν ράμματα και έφυγε.
Ο ανήλικος θύτης της βίαιης επίθεσης προσήχθη αρχικά στο Αστυνομικό Τμήμα Μεσσήνης μαζί με τους γονείς του, αλλά στη συνέχεια την υπόθεση ανέλαβε η Ασφάλεια Καλαμάτας. Οι αστυνομικοί της Ασφάλειας πήραν καταθέσεις από καθηγητές του σχολείου, τους εμπλεκόμενους και άλλους μάρτυρες για τις ανάγκες της προδικασίας και το σχηματισμό δικογραφίας, συλλαμβάνοντας τον ανήλικο δράστη για επικίνδυνη σωματική βλάβη και παράβαση της νομοθεσίας περί όπλων, και τους γονείς του για παραμέληση της εποπτείας του.
Γύρω στις 3 χθες το μεσημέρι ο ανήλικος και οι γονείς του, μετά από προφορική εντολή του εισαγγελέα, αφέθηκαν ελεύθεροι ενώ αναμένεται να οριστούν δικάσιμοι.
Γ. ΒΛΑΧΟΣ: “ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΜΕΝΟΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ”
Ο Γιώργος Βλάχος, πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου, μιλώντας στην ΕΡΤ Καλαμάτας και δημοσιογράφους τοπικών μέσων ενημέρωσης ανέφερε ότι όλοι οι γονείς “είμαστε συγκλονισμένοι, δεν περιμέναμε και εμείς να μας συμβεί κάτι τέτοιο”. Μάλιστα μετέφερε πως “τα παιδιά έχουν τρομοκρατηθεί”, λέγοντας πως μετά το χθεσινό περιστατικό σύσσωμη η σχολική κοινότητα στη Μεσσήνη έγινε μάρτυρας “της κλιμακούμενης βίας, που βλέπουμε παντού στην τηλεόραση, στα κανάλια και πλέον έχει φτάσει και στους ανήλικους”.
Μιλώντας με την ιδιότητα του προέδρου του συλλόγου, ο κ. Βλάχος αναφέρθηκε και στην προσπάθεια των γονιών “σε συνεργασία πάντα με τους εκπαιδευτικούς να βλέπουμε τι προβλήματα υπάρχουν, αλλά -δυστυχώς- αυτό δεν έχω λόγια να το περιγράψω…”. Στον ίδιο μεταφέρθηκε ότι “ξεκίνησε από έναν μικροτσακωμό, με μια διάσταση κάπως… χιουμοριστική, αλλά αυτά ξεφεύγουν πάρα πολύ εύκολα· μας αφήνει άφωνους για το πώς μπορεί ένας απλός τσακωμός να φτάσει σε τέτοια βία”.
Καταλήγοντας ο κ. Βλάχος προέτρεψε τους γονείς “να «πέσουν» πάνω στα παιδιά, να επικοινωνήσουν μαζί τους. Τα παιδιά δεν μιλάνε εύκολα και με τις αυξημένες υποχρεώσεις που έχει ο καθένας μας στο σπίτι του, ίσως και να απομακρυνόμαστε κάπως από τα παιδιά μας, ή, μερικές φορές, δεν θέλουμε να ακούσουμε γιατί μας φαίνονται πρωτόγνωρα κάποια πράγματα”.
Ν.Κ.
