Αναφερόμενη στην πρόσφατη γενική συνέλευση του Κέντρου, υποστηρίζει ότι “παραμονές της απεργίας της 17ης Απρίλη, η εισήγηση του προέδρου του ΔΣ του ΕΚ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ‘άλλα λόγια να αγαπιόμαστε’. Σε μια πολυσέλιδη παρέμβαση, ο πρόεδρος αρκέστηκε σε μια τυπική αναφορά για την απεργία και τα αιτήματά της. Όσον αφορά την οργάνωση της απεργίας, για το πως θα έχει επιτυχία και θα αποτελέσει ένα χτύπημα στην κυβέρνηση και την αντιλαϊκή της πολιτική, ούτε λόγος. Για αυτό άλλωστε δεν δέχτηκε ο πρόεδρος του ΕΚ η γενική συνέλευση να κουβεντιάσει αυτοτελώς το θέμα, για το πώς θα οργανωθεί η απεργία, τι μέτρα θα πάρουν τα σωματεία της δύναμης του ΕΚ και το ίδιο το ΕΚ για την επιτυχία της. Ο σκοπός του είναι η απεργία στις 17 Απρίλη να μην πετύχει. Γιατί δεν θέλει να φέρει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση και το αντιλαϊκό της έργο, γιατί συμφωνεί με την πολιτική της και τα μέτρα που εφαρμόζει”.
Τον κατηγορεί πως “με ευθύνη του, το Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας ήταν απών από όλους τους αγώνες - αγωνιστικές διεκδικήσεις και δράσεις όλο το 2023, τις μεγάλες απεργίες, διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις απέναντι στην κυβερνητική πολιτική της ΝΔ” και “την πανελλαδική απεργία ένα χρόνο μετά τα Τέμπη στις 28 Φλεβάρη, όπου εκατοντάδες εργαζόμενοι, φοιτητές, αγρότες και απλοί πολίτες ξεχύθηκαν στους δρόμους της Καλαμάτας, θορύβησε πραγματικά τις τοπικές αρχές και την εργοδοσία”.
Η ΔΑΣ εκτιμά ότι “η απεργιακή μάχη στις 17 Απρίλη, μπορεί να αποτελέσει ένα μεγάλο χαστούκι στην κυβέρνηση και την πολιτική της. Ειδικά μπροστά στην προκλητική αύξηση του κατώτατου μισθού που ανακοίνωσε η κυβέρνηση. Απάντηση σ' αυτήν την πρόκληση δεν μπορεί να είναι άλλη, από τον αγώνα για αύξηση του κατώτατου μισθού στα 900 ευρώ, κατάργηση του αντεργατικού νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου και καθολική επαναφορά των τριετιών, ενσωματώνοντας όλα τα χρόνια από το 2012 μέχρι σήμερα, με σταθμό την πανελλαδική, πανεργατική απεργία στις 17 Απρίλη”.
