Έφυγε την Κυριακή 18-8-2024, ο Νίκος Αντωναρόπουλος στα 76 του χρόνια. Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί σήμερα το απόγευμα, ώρα 6:00 μ.μ., στον Ιερό Ναό της Παναγίας.
Ο Νίκος υπήρξε, για πολλά χρόνια, Πρόεδρος και «ψυχή» του Μορφωτικού Συλλόγου Φιλιατρών «ο ΠΥΡΣΟΣ». Ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Φιλιατρών, μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας (Ο.Κ.Λ.Ε.), ιδρυτικό μέλος του Δικτύου Δημοτικών Κινηματογράφων Ελλάδας.
Ο Νίκος ήταν άνθρωπος του πολιτισμού και της προσφοράς, με αξίες και μοναδικό ήθος. Πάντοτε γελαστός και με έναν καλό λόγο στο στόμα, ευαίσθητος και ευφυής, με υψηλή αίσθηση του χιούμορ, ακούραστος και φιλόξενος.
Συνέβαλε στην αυτοδιοικητική και πολιτιστική άνοιξη των Φιλιατρών. Ο ΠΥΡΣΟΣ λειτουργούσε πολλά τμήματα και υπήρξε φιλόξενος χώρος για κάθε πολιτιστική, συνδικαλιστική, πολιτική, πνευματική δραστηριότητα χωρίς προκαταλήψεις και περιορισμούς. Ζήσαμε μοναδικές κινηματογραφικές, θεατρικές, μουσικές βραδιές. Οι καλοκαιρινές κινηματογραφικές βραδιές στον Αγρίλη και στο αίθριο του Δημαρχείου Φιλιατρών έχουν το άρωμα του Νίκου. Με έδρα τα Φιλιατρά προσέφερε ανάσες πολιτισμού σε όλη την Τριφυλία και πέραν αυτής.
Συνεργάστηκα με το Νίκο ως κοινοτικός σύμβουλος Κοπανακίου, ως καθηγητής στην Κυπαρισσία, ως δήμαρχος στον Αετό. Οργανώσαμε κινηματογραφικές βραδιές στο Κοπανάκι, την περίοδο 1991-1994, με τη φορητή κινηματογραφική μηχανή του ΠΥΡΣΟΥ και με οθόνη κατασκευής του ίδιου του Νίκου. Προβολές στο αμφιθέατρο του Γυμνασίου το χειμώνα, στο προαύλιο του δημοτικού σχολείου αλλά και στο Σταθμό τα καλοκαίρια. Εκπαιδευτικές προβολές στην αίθουσα του Πυρσού και άλλες δραστηριότητες. Αρνήθηκε κάθε αμοιβή. Αμοιβή, οι ατέλειωτες κουβέντες μας.
Τα τελευταία χρόνια αυτοπεριορίστηκε. Σπάνια έξω. Παρά τις προσπάθειές μας και κυρίως του στενού του φίλου, Κώστα Μανώλη.
Τα Φιλιατρά, η Τριφυλία, η Μεσσηνία πενθούν.
Έφυγε ένας σπουδαίος άνθρωπος. Ένας άνθρωπος της ανιδιοτελούς προσφοράς.
Ο Νίκος με τίμησε με τη φιλία και εμπιστοσύνη του. Τον ευχαριστώ γι` αυτό.
Τον αποχαιρετώ με πόνο και αγάπη. Με μια φωτογραφία μας δίπλα στην αγαπημένη του φορητή κινηματογραφική μηχανή του Πυρσού. Αυτή τη μηχανή που ακούραστα μετέφερε ο Νίκος για να χαρίσει βραδιές πολιτισμού σε κάθε τόπο. Λίγο πριν την προβολή της ταινίας «Η Ζωή Είναι Ωραία» του Ρομπέρτο Μπενίνι σε σχολείο του μαρτυρικού Αετού.
Φώτα, Μηχανή, Πάμε!
Καλό ταξίδι, Νίκο!
