Πανελλαδική πανεργατική απεργία πραγματοποιεί και πάλι η ΓΣΕΕ στις 20 Νοεμβρίου, ενάντια στην ακρίβεια, διεκδικώντας πραγματικές αυξήσεις με συλλογικές συμβάσεις εργασίας και λύση στο ζήτημα της στέγης.
Η ενημερωτική εκστρατεία για την απεργία ξεκίνησε το Σάββατο 19 Οκτωβρίου, από την Καλαμάτα, όπως είχε γίνει και για την απεργία της 17ης Απριλίου, με την παρουσία στην πόλη του προέδρου της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλου και στελεχών της Συνομοσπονδίας.
Οπως τονίστηκε, τα αιτήματα παραμένουν τα ίδια, καθώς η κυβέρνηση δεν ευαισθητοποιήθηκε και δεν τα ικανοποίησε, παρά την αύξηση του κατώτερου μισθού που δεν βελτιώνει ουσιαστικά την κατάσταση των εργαζομένων.
Σε δηλώσεις του, μπροστά από το Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας, ο κ. Παναγόπουλος υπενθύμισε ότι “πριν από 7 μήνες περίπου από τη φιλόξενη πόλη σας ξεκίνησε μια μεγάλη καμπάνια των συνδικάτων εναντίον της ακρίβειας και με αίτημα να πάρουμε πραγματικές αυξήσεις μέσω των συλλογικών μας συμβάσεων”.
Τόνισε, δίνοντας έμφαση στο ζήτημα της στέγης, πως “τώρα εντείνουμε ξανά αυτή την καμπάνια, προκειμένου από δω να γίνει η έναρξη αυτής της μεγάλης κινητοποίησης, που θα έχει ως ορόσημο την 20η του Νοέμβρη, που θα πραγματοποιηθεί γενική απεργία, θέτοντας πάλι το ζήτημα της ακρίβειας και μάλιστα με ιδιαίτερη έμφαση στα ζητήματα της κοινωνικής κατοικίας. Γιατί η στέγαση για τους νέους ανθρώπους αποτελεί όνειρο απατηλό, η απόκτηση ιδιόκτητης στέγης, αλλά και για τους ανθρώπους του μόχθου δυσπρόσιτη, για να νοικιάσουν, μιας κι έχουν φθάσει τα ενοίκια στα ύψη και η κυβέρνηση δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Γιατί αντί να τροφοδοτεί την προσφορά με κοινωνικές κατοικίες, τα χρήματα που υπάρχουν από τις εισφορές εργαζομένων κι εργοδοτών στον παλιό Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας, στην ουσία δίνει διάφορα επιδόματα, που αυξάνουν ακόμα περισσότερο τις απαιτήσεις των ιδιοκτητών για τα ύψη των ενοικίων”.
Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ παρατήρησε, ότι “δυστυχώς, παρά τη μεγάλη κατακραυγή, την πολιτική διαμαρτυρία που εκδηλώθηκε και στις ευρωεκλογές μιας και όλες οι μετρήσεις δείχνουν ότι το 90% του κόσμου ψήφισε με γνώμονα την ακρίβεια και τα γλίσχρα οικονομικά του νοικοκυριού του, η ακρίβεια και αν έχει λίγο ανακοπεί, είναι στα δυσθεώρητα επίπεδα που έφθασε πριν 2 - 3 μήνες. Απλά υπάρχει πλέον η ανάγκη από κάθε άνθρωπο να προσαρμόσει τα οικονομικά του και τον τρόπο ζωής του σε αυτό που έχει δημιουργηθεί, έχοντας αγανακτήσει κι έχοντας δικαιολογημένη οργή για ό,τι συμβαίνει”.
Συνεχίζοντας, επεσήμανε, επικρίνοντας την κυβέρνηση, πως “είμαστε η 2η χώρα σε ακρίβεια σε όλη την Ευρώπη και η προτελευταία χώρα στην Ευρώπη στην αγοραστική δύναμη των μισθών. Επαίρεται η κυβέρνηση, λέει ότι αύξησε κατά 28% τον κατώτερο μισθό. Αυτό δεν είναι ψέμα, αλλά τα μεγαλύτερα ψέματα κρύβονται πίσω από τους αριθμούς. Αύξησε 28% τον κατώτερο μισθό που πληρώνουν οι εργοδότες και δεν μπορέσαμε εμείς να διαπραγματευτούμε μαζί με τους εργοδότες, γιατί μας έχει αφαιρέσει την εθνική γενική συλλογική σύμβαση δια νόμου μνημονιακού, αλλά η αγοραστική δύναμη του μισθού έπεσε 8 ποσοστιαίες μονάδες από το 2019 που ανέλαβε η παρούσα κυβέρνηση”.
“Ο ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ ΜΙΣΘΟΣ ΣΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ”
Εστιάζοντας στον κατώτερο μισθό, ο κ. Παναγόπουλος σημείωσε πως “οι κατώτερα αμειβόμενοι είναι αυτοί που τους πλήττει ασύμμετρα ο πληθωρισμός. Γι’ αυτόν τον λόγο εμείς εστιάζουμε στα ζητήματα των αμοιβών. Δεν έχουμε άλλον τρόπο να αντισταθούμε στο κύμα ακρίβειας, στην ακρίβεια για τη στέγαση, παρά νόμο αν διεκδικήσουμε αυξήσεις πραγματικές. Τις αυξήσεις δεν τις δίνει, δεν τις καταβάλει η κυβέρνηση, γι’ αυτό είναι άδικο και αναιτιολόγητο να επιμένει να κρατά τον προσδιορισμό του κατώτερου μισθού στα χέρια της. Ο κατώτερος μισθός πρέπει να προσδιορίζεται και να επανέλθει στην εθνική γενική συλλογική σύμβαση, δηλαδή στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των εκπροσώπων των εργοδοτών και των εκπροσώπων των εργαζομένων”.
Ενημέρωσε ότι “αυτό προτείνει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και λέει ότι είναι η καλύτερη μέθοδος και προτρέπει όλα τα κράτη, ώστε το 80% των μισθωτών να καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις. Τώρα καλύπτεται μόνο το 24% και είμαστε στην τελευταία θέση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και αυτό δείχνει ότι οι θεσμοί δεν λειτουργούν καλά στη χώρα.
Και το δεύτερο πολύ σημαντικό είναι οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις. Εχει απισχανθεί το πλαίσιο του εργατικού δικαίου την εποχή των μνημονίων, που οι κλαδικές συμβάσεις δεν λειτουργούν. Και αν λειτουργούν κάπου, δεν επεκτείνονται σε όλο τον κόσμο, όπως το δίκαιο και η λογική, για να μη γίνεται ανταγωνισμός στο κόστος εργασίας, επιβάλλει. Και αυτό γίνεται σε όλες τις προηγμένες χώρες”.
Καταλήγοντας, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ αναρωτήθηκε “είμαστε Ευρωπαίοι στην κατακρήμνιση όλων των θεσμών, στην ακρίβεια;” και διευκρίνισε: “Θα πρέπει είμαστε Ευρωπαίοι τουλάχιστον στα θεσμικά εργαλεία τα οποία πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι στα χέρια τους, όπως συλλογικές συμβάσεις για να διεκδικήσουν αυξήσεις από τους εργοδότες. Δεν είμαστε κρατικοδίαιτοι. Μιλάμε για τον σκληρό ιδιωτικό τομέα, για τους ανθρώπους του ιδιωτικού τομέα που αγωνίζονται σκληρά να βγάλουν το ψωμί τους. Γι’ αυτούς ζητάμε τις συλλογικές συμβάσεις, γι’ αυτούς αγωνιζόμαστε, με αυτούς θα κάνουμε την κινητοποίηση που ολοκληρώνεται στις 20 Νοεμβρίου με τη γενική απεργία. Και πιστεύω ότι στο τέλος του δρόμου θα πετύχουμε γιατί το δίκιο είναι μαζί μας”.
“ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΙΣ 17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ”
Ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας Σωτήρης Τσώνης ανέφερε ότι “στις 17 Απριλίου είχαμε κάνει απεργία με σύνθημα «η ακρίβεια στο Θεό οι μισθοί στα τάρταρα» και κύριο αίτημα θέλουμε συλλογικές συμβάσεις και τις θέλουμε τώρα. Ακριβώς περίπου και τώρα είναι τα ίδια αιτήματα”. Και σημείωσε ότι “οι συλλογικές συμβάσεις είναι το πιο σημαντικό, οι ανατιμήσεις και η ακρίβεια και η στέγη. Είναι σημαντικό να επανέλθουν οι συλλογικές συμβάσεις, γιατί αυτή τη στιγμή το 24% εργαζομένων καλύπτεται από συλλογικές συμβάσεις και την περασμένη Τρίτη η υπουργός Εργασίας ανακοίνωσε ότι δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι το καθεστώς που υπάρχει σήμερα. Για μας αυτό είναι κορυφαίο ζήτημα, γιατί η εθνική γενική συλλογική σύμβαση είναι το πιο δημοκρατικό μέτρο”.
