Συγκεκριμένα, ο κ. Βασιλόπουλος εξηγεί ότι υπάρχουν τρεις κατηγορίες: “Οι απόλυτα νόμιμοι επισκευαστικοί χώροι, που εκτός από τα νόμιμα παραστατικά, την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος έχουν και άδεια λειτουργίας του χώρου τους, που σημαίνει αυτό περιβαλλοντικές μελέτες, και ό,τι χρειάζεται για να νομιμοποιηθεί ένας χώρος και να πάρει άδεια. Υπάρχουν οι επισκευαστικοί χώροι που ναι μεν είναι νόμιμοι ασφαλιστικά και φορολογικά, πληρώνουν το Ταμείο τους και ό,τι χρειάζεται για να λειτουργούν νόμιμα, αλλά δεν έχουν άδεια λειτουργίας καθώς παίρνει συνεχώς παράταση”. Σύμφωνα λοιπόν με τον ίδιο “για να ανοίξεις μια επιχείρηση τα τελευταία 5 χρόνια, απαραίτητο είναι να βγάλεις άδεια λειτουργίας. Πριν 5 χρόνια δεν ήταν απαραίτητη προϋπόθεση. Ανοιγε η επιχείρηση και απλά κατέθετε το φάκελο για να αδειοδοτηθεί. Δεν μπορούσε να αδειοδοτηθεί ποτέ και παρέμενε το πρόβλημα να συνεχίζεται: αυτοί οι χώροι συνεχίζουν να έχουν άδεια λειτουργίας, ασφαλιστικά και φορολογικά λειτουργούν νόμιμα, πληρώνουν ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, αλλά ουσιαστικά δεν πληρούν περιβαλλοντικούς όρους και θέματα ασφάλειας”. Η τρίτη κατηγορία είναι τα καθαρά παράνομα, “που δεν έχουν κάνει έναρξη, που δουλεύουν κάπου αλλού και τα απογεύματα κάνουν αυτή τη δουλειά σε αλάνες, σε πυλωτές με αμφιβόλου ποιότητας ανυψωτικά μηχανήματα, με αμφιβόλου ποιότητας παροχή υπηρεσιών, καμία εγγύηση στα ανταλλακτικά”.

ΚΑΜΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

Ο πρόεδρος του Σωματείου Επισκευαστών Αυτοκινήτων και Μηχανημάτων Μεσσηνίας Θόδωρος Καλογερόπουλος μιλώντας στην “Ε” για τυχόν έλλειμμα ασφάλειας στους χώρους των συνεργείων επισημαίνει πως “σαν Σωματείο έχουμε κάνει σχετικά σεμινάρια και έχουμε υλοποιήσει προγράμματα μέσω ΕΣΠΑ και προγράμματα που πληρώνει ατομικά η κάθε επιχείρηση, για τεχνικούς ασφάλειας και υγιεινή και ασφάλεια στο χώρο εργασίας”. Σχετικά με το τι χρειάζεται κανείς για να ανοίξει ένα συνεργείο, αναφέρει πως στις απαραίτητες προϋποθέσεις είναι: “Αδεια ίδρυσης καταστήματος και άδεια συντήρησης και επισκευής μηχανικών μερών -αυτό το χαρτί το παίρνουμε από το υπουργείο Συγκοινωνιών μετά από έλεγχο-, να έχει το πτυχίο του και να έχει κάνει έναρξη στην Εφορία, καθώς και να είναι γραμμένος στο Επιμελητήριο και στον ΟΑΕΕ”. Και ο ίδιος πάντως αναφέρεται στις τρεις κατηγορίες συνεργείων αυτή τη στιγμή στη Μεσσηνία εστιάζοντας στα παράνομα, τα οποία όπως λέει είναι πολλά σε αριθμό. “Εχουμε κάνει προσπάθειες μέσω δικηγόρου για να κλείσουν, καθώς θέλουμε να τηρούν τους όρους ασφάλειας, αλλά και να κάνουν έναρξη γιατί τώρα υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός”. Ετσι λοιπόν για όρους ασφάλειας μπορεί να μιλήσει για τα απολύτως νόμιμα συνεργεία, τα οποία “έχουν τεχνικό ασφάλειας, έχουν κάνει σεμινάρια υγιεινής και ασφάλειας για το χώρο τους, υπάρχουν σε αυτά πιστοποιημένοι γρύλοι και τρίποδα ασφάλειας, κι ό,τι προβλέπεται στις περιβαλλοντικές μελέτες για κάθε μαγαζί”. Λέει ακόμα πως το 90% των συνεργείων στο νομό είναι εξοπλισμένα με καινούργια μηχανήματα αλλά και τα παλιά είναι καλά συντηρημένα.

ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ

Ο Θοδ. Καλογερόπουλος επανερχόμενος στο θέμα με τους παράνομους χώρους προσκαλεί σε διάλογο το Δήμο Καλαμάτας ώστε το ΔΣ του Σωματείου να ενημερώσει για τους κινδύνους που υπάρχουν. “Οι δήμοι πρέπει να ασχοληθούν με τα παράνομα συνεργεία, όπου υπάρχει μεγάλο θέμα με την ασφάλεια σε αυτούς τους χώρους. Δεν μπορεί ο καθένας κάτω από ένα τσίγκο να φτιάχνει αυτοκίνητα, που σημαίνει ότι με ένα γρύλο, ένα κατσαβίδι και ένα σφυρί δεν μπορείς να μιλάς για ασφάλεια”. Αλλά και ο Θαν. Βασιλόπουλος λέει ότι “το πρόβλημα ξεκινά από τα παράνομα συνεργεία, αυτά δεν έχουν καν τη στοιχειώδη ασφάλεια”. Προσθέτει επίσης πως “πλέον είναι πιο εύκολο να βγάλεις άδεια λειτουργίας και έπρεπε όλοι οι επαγγελματίες να εφοδιαστούν και να ακολουθήσουν τις νομότυπες διαδικασίες, όπως έχει κάνει το 50% από εμάς”. Εξηγεί λοιπόν ότι όσοι λειτουργούν με όλες τις νόμιμες διαδικασίες και έχουν την άδεια λειτουργίας “θα πρέπει να ακολουθήσουμε συγκεκριμένα στάνταρ, έρχονται μας ελέγχουν, τα ανυψωτικά μας μηχανήματα θα πρέπει να είναι πιστοποιημένα, ακολουθούμε κάποια διαδικασία και βέβαια η άδεια λειτουργίας λήγει κάθε τρία χρόνια και ανανεώνεται μετά από έλεγχο”. Ενώ και η Ομοσπονδία “στηρίζει τα πρωτοβάθμια σωματεία για τη συμμετοχή τους σε επιμορφωτικά σεμινάρια, και πραγματοποιεί σεμινάρια τεχνικών ασφάλειας, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να έχει ένα συνεργείο άδεια λειτουργίας”.