Εμπνευσμένος και αεικίνητος σχεδιαστής ο ίδιος, παραμένει πάντα στην πρώτη γραμμή της δημιουργίας και διατηρεί ένα προσιτό προφίλ, χωρίς να ξεχνά ποτέ τις δυσκολίες που πέρασε μέχρι να καθιερωθεί. Δεν επαναπαύεται στο ότι τον ονομάζουν "βασιλιά των μαγιό", αλλά προσπαθεί να έχει στο νου του πάντα τις ανάγκες των πελατών και τις τάσεις της εποχής. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι και η γνώμη του για την κρίση στην Ελλάδα, αφού πιστεύει πως έπρεπε να είχε συμβεί πολύ νωρίτερα...

- Ηταν αυτή η πρώτη φορά που ήρθατε στη Μεσσηνία, στην Costa Navarino για τη φωτογράφηση της τελευταίας κολεξιόν σας;

«Υπάρχει μια προϊστορία αρκετά χρόνια. Ξεκίνησε από το Θανάση Ψαρούλη, ο οποίος με προσκαλούσε να κατέβω πολλά χρόνια. Κάποια μέρα βρισκόμουν στην Αθήνα και ήρθε και με πήρε με το αυτοκίνητο δίχως να μου πει πού θα πάμε. Μου είπε πως θα είναι μια δημοκρατική απαγωγή! Του είπα ότι δεν είχα χρόνο, αλλά είχαμε βγει ήδη στον αυτοκινητόδρομο και μου λέει "θα μου διαθέσεις λίγες ώρες". Ετσι γνώρισα την Καλαμάτα και τη Μεσσηνία».

- Πώς σας φάνηκε;

«Αντί για κάποιες ώρες, παρέμεινα μερικές μέρες. Αλλαξα το πρόγραμμά μου, δεν πήγα στα νησιά που ήταν να πάω για δουλειές. Εμεινα 4 μέρες και ο Θανάσης με γύρισε στην Costa Navarino όπου διαπίστωσα πως πρόκειται για ένα μοναδικό έργο στην Ευρώπη. Πήγα στην Βοϊδοκοιλιά, στη Μάνη με τους πέτρινους πύργους, στις πλατείες, στα λιμάνια, μου άρεσαν πολύ τα εστιατόρια, το φαγητό, η εξυπηρέτηση, τα ωραία μπαρ. Μου αρέσει όταν επισκέπτομαι ένα τόπο, να βρίσκομαι ανάμεσα στον απλό κόσμο, στην πραγματική ζωή της κάθε χώρας. Η Μεσσηνία έχει κάτι το πολύ διαφορετικό και αυτό είναι κάτι που το νιώθεις πολύ έντονα. Δε μπορείς να το περιγράψεις, πρέπει να το ζήσεις».

- Τι ήταν αυτό που σας έκανε να επιλέξετε την Costa Navarino για τη φωτογράφηση της φετινής σας κολεξιόν;

«Είναι διαφορετική από τα άλλα μέρη που έχω επιλέξει. Είχα πολύ καλή συνεργασία και είχε μεγάλη επιτυχία το αποτέλεσμα στο εξωτερικό. Τράβηξε το ενδιαφέρον των Μέσων, από πέρυσι τον Οκτώβριο. Τα έγκυρα περιοδικά άρχισαν να δείχνουν ενδιαφέρον για το τι είναι η Costa Navarino. Εμπαιναν στο σάιτ, έψαχναν στοιχεία, ρωτούσαν να μάθουν. Στην φωτογράφηση έβαλα και φωτογραφίες από τοπία, γιατί έδεναν πολύ ωραία. Το είδα και κάπως πατριωτικά, κάτι που αξίζει, πρέπει να φαίνεται. Η Costa Navarino και η Μεσσηνία είναι το αυθεντικό, το γνήσιο. Εχω μάθει ότι η Καλαμάτα διεκδικεί την τίτλο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης και χαίρομαι πολύ για αυτό. Πιστεύω ότι μπορούμε να συμβάλουμε όλοι, πρέπει να στηρίξουμε την προσπάθεια. Της ταιριάζει ο τίτλος, είναι άξια».

- Είπατε πριν ότι θέλετε να είσαστε κοντά στον απλό κόσμο. Τα μαγιό σας είναι πάντως για αυτό που λέμε "κανονικές" γυναίκες, Μεσογειακές, όχι μόνο για τα μοντέλα.

«Η φιλοσοφία η δικιά μου στο σχεδιαστικό κομμάτι ξεκίνησε πιο πολύ από την ελληνική κουλτούρα, από την Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία. Οταν ξεκίνησα δεν είχα πόρους, ήμουν απλώς ένας φοιτητής που είχα τελειώσει το πανεπιστήμιο. Σπούδασα αρχικά συμπεριφοριογνώστης - κοινωνιολόγος και μετά σχέδιο. Η φιλοσοφία μου ήταν η εξής: δε θέλω να επιβάλω κάτι, θέλω να προσπαθήσω να καταλάβω το όνειρο του κάθε ανθρώπου, το πώς θα ήθελε να είναι και το πώς θα ήθελε να ντύνεται τα επόμενα χρόνια. Αυτό το ονόμασα εγώ αυτό "sociological marketing". Αυτό ήταν η βασική φιλοσοφία για μένα στο design. Σχεδίαζα ανάλογα με αυτό που θα ήθελε ο καταναλωτής, όχι με βάση αυτό που θα του επέβαλα εγώ. Οντως τα μαγιό είναι προσγειωμένα, δεν ξεφεύγουν, έχουν όμως και κάτι το διαφορετικό. Αυτό που εκτιμά ο άντρας και η γυναίκα καταναλώτρια, σε όλο τον κόσμο, είναι το να νιώθει άνετα. Οταν νιώθεις άνετα, τότε βγαίνουν όλα τα θετικά συναισθήματα του ανθρώπου, αναδύεται η θετική του αύρα, η ομορφιά του. Το μαγιό είναι ένα κομμάτι που το χρησιμοποιούμε στην πιο βασική στιγμή χαράς του ανθρώπου. Κάθε καλοκαίρι, στις λίγες μέρες ξεκούρασης και διακοπών. Δε γίνεται να μη νιώθει λοιπόν άνετα μέσα σε αυτό, να καταπιέζεται».

- Η μεγάλη σας όμως καινοτομία ήταν άλλη...

«Είμαι ο πρώτος σχεδιαστής που ξεκίνησα μετά από μελέτες 25 ετών, να προτείνω τα μαγιό να πωλούνται σε διαφορετικό νούμερο το πάνω με το κάτω μέρος. Εμείς επιβάλαμε το mix & match. Στις φωτογραφήσεις έβλεπα μέχρι και τα μοντέλα, να χρειάζεται να βάλουν άλλο νούμερο στο πάνω, άλλο στο κάτω μαγιό. Δεν υπήρχε γυναίκα που να θέλει ένα νούμερο. Για 10 χρόνια... μας έδερναν για αυτό το πράγμα! Ακουσα πάρα πολλά, από πελάτες, από συναδέλφους... Ομως μετά ... πήραν μπροστά και πλέον, σχεδόν σε όλο τον κόσμο, τα μαγιό πωλούνται έτσι».

- Τα μαγιό σας πωλούνται και στη Σουηδία και στην Ελλάδα, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Πού σημειώνουν τη μεγαλύτερη επιτυχία;

«Κοιτάξτε, για μένα η πιο σημαντική αγορά ήταν από την αρχή αυτή της Σουηδίας. Ολες οι μεγάλες εταιρείες, ακόμα και από την Αμερική, όταν θέλουν να μπουν σε μια ευρωπαϊκή χώρα, πρώτα ξεκινούν από τη Σουηδία. Αν τα καταφέρουν εκεί, προχωρούν στην επόμενη. Είναι μια χώρα με μια πολύ απαιτητική και δύσκολη αγορά. Προστατεύεται ο καταναλωτής από νομοθεσία, είναι φοβερός ο συναγωνισμός και μικρή η αγορά. Θα μπορούσα άνετα να επιβιώσω σε άλλες χώρες, αλλά για μένα αυτό ήταν το στοίχημα, η πρόκληση. Κλείνουμε 30 χρόνια του χρόνου και είμαστε το πρώτο brand, είμαστε στο τοπ συνεχώς. Αυτό είναι σπάνιο, καθώς οι περισσότεροι έχουν ένα κύκλο γύρω στα 5 - 10 χρόνια».

- Ο κόσμος, η αγορά ήταν θετική όμως στην αρχή να στηρίξει έναν σχεδιαστή Ελληνα και όχι Σουηδό;

«Υπήρχαν φοβερές δυσκολίες. Αυτό ήταν το μεγάλο κίνητρό μου όμως. Αυτές σε "αναγκάζουν" να έχεις μεγαλύτερη δημιουργικότητα, φαντασία, αλλιώς πρέπει να τα παρατήσεις. Το όνομά μου, που ήταν περίεργο για εκείνους, δε μπορούσαν να το προφέρουν για 15 - 20 χρόνια! Εφτασαν όμως έτσι τα πράγματα και τελικά το "Panos" έχει καθιερωθεί όχι μόνο σαν όνομα, αλλά σαν τάση. Γυναίκες της υψηλής κοινωνίας, μπορεί να... αποκαλέσουν έτσι πλέον το όμορφο σκυλάκι τους που το ντύνουν με "Chanel"! Εγινε trend. Εδιναν το όνομα σε εστιατόρια, σε μπαρ. Ο,τι κατάφερα πάντως, έγινε με σκληρή δουλειά και προσεκτικές κινήσεις».

- Πώς βλέπετε τα πράγματα με την Ελλάδα; Γνωρίζετε οικονομικά, ξέρετε τη νοοτροπία της Ελλάδας και του εξωτερικού.

«Την Ελλάδα την παρακολουθώ πολύ στενά, πολλά χρόνια τώρα. Εβλεπα έτσι πολλά πράγματα που με λυπούσαν. Οταν πήγα στο εξωτερικό, έβλεπα τα πάντα πιο καθαρά. Αυτό που ζούμε, με τον τρόπο που το χειριζόμαστε, νομίζω πως... δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει. Πριν ξεκινήσει η κρίση στην Ελλάδα, πάνε περίπου 5 χρόνια, ήμουνα στη Θεσσαλονίκη για μία μέρα και εκεί ο "Alpha" μου έκανε μια συνέντευξη. Με ρώτησαν για την Ελλάδα και εγώ τους είπα ότι προβλέπω μια κρίση, την οποία την θεωρώ... θείο δώρο. Ο δημοσιογράφος... του έπεσε το μικρόφωνο και μου λέει "δεν κατάλαβα, τι εννοείς;". Λέω ότι κάτι πρέπει να γίνει, να σταματήσει αυτή η αλαζονεία και αυτές οι παράλογες κινήσεις που γίνονται. Βλέπω μερικά πράγματα τα οποία έχουν ξεφύγει, είναι εξωγήινα, δεν πρέπει να γίνονται. Πριν 1 - 2 χρόνια με ξαναβρήκε και με ρώτησε... "καλά πώς;". Του λέω "αυτά φαίνονται, δεν χρειάζεται να είσαι επιστήμονας". Κρίμα που καθυστέρησε τόσο πολύ να γίνει κάτι. Αυτό έπρεπε να γίνει πριν 20 χρόνια, πριν 15 χρόνια. Δεν ήξερα όμως, ούτε φανταζόμουν ότι θα γίνει αυτό το αλαλούμ που έχει φτάσει να συμβαίνει σήμερα. Το μόνο που με έχει λυπήσει πάρα πάρα πολύ, είναι αυτή η εικόνα που παρουσιάζεται τα τελευταία χρόνια. Με τις πολιτικές κινήσεις που γίνονται, δίχως να τις κρίνω, ταυτίζεται ο Ελληνας με μια εντελώς λανθασμένη εικόνα που δεν ταιριάζει στο DNA του. Δηλαδή δεν είμαστε αυτό που παρουσιάζουμε και με αυτό τον τρόπο που το χειριζόμαστε. Θα σφραγιστεί η ελληνική κουλτούρα και ο Ελληνας με μια λάθος σφραγίδα για το μέλλον και θα είναι δύσκολα να ζήσει, ό,τι και να γίνει. Και σε προκοπή να πάει η Ελλάδα και ό,τι και να γίνει, έχει πέσει μια ρετσινιά, με τον τρόπο που τα χειρίζονται οι πολιτικοί και οι μεν και οι δε. Δυστυχώς δεν έπρεπε. Και η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει κάποια άσχημη εικόνα, μιλάμε για μια σφραγίδα, ένα τατουάζ που μπαίνει στην προσωπικότητα του Ελληνα και δίνει εντελώς διαφορετική εικόνα απ’ ό,τι είναι η πραγματικότητα».

- Αυτό το "τατουάζ" τι είναι; Η ανοργανωσιά; Ο ωχαδελφισμός;

«Το χάος, η τεμπελιά, τα οποία δεν ισχύουν στην πραγματικότητα. Δεν έχει η Ελλάδα την οργάνωση των βορείων χωρών, δε σημαίνει όμως ότι είμαστε και ζούγκλα. Θεωρούν ότι είμαστε όλοι κλέφτες, ότι είμαστε όλοι τεμπέληδες, ότι πάμε στη σύνταξη στα 30, ότι φοροδιαφεύγουμε. Θα είναι δύσκολο αυτό να φύγει μετά, να τους πείσουμε για το αντίθετο».

- Τα μαγιό σας τα βρίσκουμε στην Ελλάδα χρόνια τώρα...

«Ναι, υπάρχουν. Δεν υπάρχει κάποια μεγάλη συνεργασία, συνεργάζομαι με τα "Hondos Center" απ’ όλη την Ελλάδα, με τα "Attica" και τα μαγιό υπάρχουν και σε κάποια άλλα ελάχιστα σημεία πώλησης. Αυτό δεν οφείλεται στην κρίση, απλώς το έχω κάπως αφήσει στην Ελλάδα για κάποια χρόνια. Η Ελλάδα είναι η πατρίδα μου, θέλω να κατεβαίνω για να κάνω διακοπές περισσότερο και να μην έχω να σκέφτομαι για δουλειές».

- Πάντως μπορεί οποιαδήποτε γυναίκα να φορέσει τα μαγιό σας. Δεν είναι στα πολύ ακριβά καταστήματα, είναι σε καταστήματα που μπορεί να περάσει ο κάθε άνθρωπος να τα δει και να τα αγοράσει.

«Οι τιμές είναι πολύ λογικές και μάλιστα έχουμε ένα e-shop (ηλεκτρονικό κατάστημα). Αυτό μάλιστα το έχουμε στα Αγγλικά, στα Σουηδικά και σε διάφορες άλλες γλώσσες. Εδώ και πριν λίγο καιρό το κάναμε και στα Ελληνικά, γιατί είχαμε πάρα πολλές ερωτήσεις και παραγγελίες και οι πελάτες ήθελαν να είναι πιο σίγουροι για τα όσα διαβάζουν. Το σάιτ είναι πολύ καλό, όπως και η εξυπηρέτηση. Σήμερα παραγγέλνεις και σε 2-3 μέρες το έχεις στην πόρτα σου. Ολοι ξαφνιάζονται για το service, για την γρηγοράδα και την εξυπηρέτηση».

- Πώς και πήρατε bloggers στην τελευταία σας φωτογράφηση;

«Εμπιστεύομαι και βλέπω τη ζωή διαφορετικά απ’ ό,τι είναι σε μερικές κουλτούρες. Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να δίνουμε πιο πολύ χώρο στους νέους. Κλείνουμε τις πόρτες και τις σφραγίζουμε πολλές φορές και δεν μπορούν να κινηθούν τα νέα άτομα. Στο χώρο της μόδας, κάποια νέα παιδιά, νέα κορίτσια άρχισαν να γράφουν για τη μόδα πριν 2 - 3 χρόνια και τις ψιλοκοροϊδεύανε. Πλέον, έχουν επιβάλει τη γνώμη τους. Περιοδικά και εφημερίδες "ταρακουνιούνται" στη Σουηδία, από μια κοπελίτσα για παράδειγμα. Πριν 3 χρόνια φωτογραφίσαμε μια κοπέλα με τα παιδικά μαγιό, γιατί ήταν 16 χρονών. Αυτή πλέον στα 17,5, μετά από 1,5 χρόνο, είναι η 3η ισχυρή γυναίκα της Σουηδίας στα media. Τώρα είναι 19 η κοπέλα, blogger, και την παρακολουθεί 1,5 εκατομμύριο κόσμος».

Το σάιτ του Πάνου Παπαδόπουλου, του "Panos Emporio" είναι το http://www.panos.com.