Η κατάσταση, όπως περιγράφει μιλώντας στην “Ε” ο διοικητικά υπεύθυνος του Κέντρου Ημέρας Παιδιών και Εφήβων με Αυτισμό και μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό Μεσσηνίας Κώστας Σαραβελάκης, είναι δραματική. Αλλά και η αυτόνομη διαβίωση των ατόμων με αυτισμό μετά τα 18 είναι ένα μεγάλο ζητούμενο.
Στη Μεσσηνία δεν υπάρχουν δομές ημερήσιας απασχόλησης ή και φιλοξενίας για ενήλικα αυτιστικά άτομα είτε υψηλής είτε (ακόμα περισσότερο) χαμηλής λειτουργικότητας. Προς αυτή την κατεύθυνση, ο Σύλλογος Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό έχει τη δική του πρόταση και περιμένει την έγκριση από τη Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας του υπουργείου Υγείας για την επέκταση του Κέντρου Ημέρας για Παιδιά και Εφήβους. Πολύ κοντά βρίσκεται, όπως εκτιμά ο κ. Σαραβελάκης, και στην έγκριση δύο Στεγών Υποστηριζόμενης Διαβίωσης, που έχει καθυστερήσει εξαιτίας των συνθηκών που διαμορφώθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
ΤΙΠΟΤΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΕΕΕΚ
Οπως εξηγεί ο Κώστας Σαραβελάκης, υπάρχουν παιδιά που πηγαίνουν μέχρι τα 23-24 στο ΕΕΕΕΚ και “από εκεί και μετά πρέπει να φύγουν…”. Αλλά και το ΕΕΕΕΚ έχει περιορισμένο ωράριο και λειτουργεί μόνο πρωινά. Ομως, “η μέρα έχει 24 ώρες και το απόγευμα χρειάζονται μια απασχόληση. Οι οικογένειες περνάνε άσχημες καταστάσεις και ειδικά το καλοκαίρι”, επισημαίνει, οπότε στο διάστημα αυτό για την απασχόληση ενήλικων και μη ατόμων με αυτισμό “υπάρχει πολύ μεγάλη αναγκαιότητα δομών”. Και μπορεί από το 2009 να λειτουργεί το Κέντρο Ημέρας, ωστόσο δεν προορίζεται για την απασχόληση ατόμων με αυτισμό, αλλά παρεμβαίνει θεραπευτικά “έτσι ώστε ένα παιδί να εξελίξει ό,τι δυναμικό έχει, για να γίνει στο μέλλον πιο λειτουργικό”, εξηγεί.
ΑΠΟ 2,5 ΕΤΩΝ
Το Κέντρο Ημέρας ξεκίνησε τη λειτουργία του εξυπηρετώντας παιδιά και εφήβους 6-18 ετών, “στην πορεία κάναμε δύο προτάσεις προς τη Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας, η οποία είναι και η εποπτεύουσα αρχή για πρώιμη παρέμβαση, ώστε να έρχονται παιδιά από όταν πάρουν τη γνωμάτευσή τους και μετά, δηλαδή από 2,5 ετών”, λέει ο διοικητικά υπεύθυνος της δομής. Επίσης, πληροφορεί ότι “έχουμε κάνει και μια αίτηση για επέκταση και για ενήλικους, προκειμένου να μπορέσουμε να εντάξουμε οργανωμένα εντός του πλαισίου της δομής άτομα μεγαλύτερα των 18 ετών”. Και επισημαίνει πως “όλα τα άτομα με αυτισμό δεν έχουν τις ίδιες ανάγκες και γι’ αυτό πρέπει να είναι έτοιμη η Πολιτεία ώστε να παρέχει ό,τι χρειάζεται ο καθένας: επαγγελματική αποκατάσταση, ανάγκες επιβίωσης και ό,τι άλλες ανάγκες έχει ο καθένας/καθεμία”.
ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΔΙΑΒΙΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΜΟΝΗ
Επιπρόσθετα, η αυτόνομη διαβίωση και η διαμονή αυτών των ατόμων “είναι πολύ σοβαρό θέμα, ακόμα και όταν η οικογένεια τα έχει στην ευθύνη της και μπορεί να τα στηρίξει, αλλά περισσότερο όταν δεν μπορεί να τα στηρίξει”, τονίζει. Και προσθέτει ότι στα ιδρύματα που υπάρχουν και βρίσκονται στην Αθήνα, αναγκάζονται να διαβιούν με πολλά άτομα μαζί μακριά από την οικογένεια και το περιβάλλον όπου έχουν μεγαλώσει. Γι’ αυτό και ο σύλλογος πήρε την απόφαση να προτείνει τη δημιουργία δομών για τη διαμονή και την αυτόνομη διαβίωση ενήλικων με αυτισμό. “Προς αυτή την κατεύθυνση έχουμε κινηθεί καθώς η Περιφέρεια έχει βγάλει πρόσκληση ενδιαφέροντος σχετικά με Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης. Εμείς έχουμε κάνει μια πρόταση για ίδρυση δύο στεγών και αναμένουμε να βγει απόφαση από τη διαχειριστική αρχή της Περιφέρειας για την υλοποίησή τους ή όχι”, σημειώνει ο κ. Σαραβελάκης.
ΔΥΟ ΣΤΕΓΕΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΗΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ
Συγκεκριμένα “έχουμε προτείνει μία Στέγη Υποστηριζόμενης Διαβίωσης έως 9 άτομα και μία άλλη έως 4 άτομα, για να μπορέσουμε έτσι ίσως να δούμε τις λειτουργικότητες ή ίσως να δούμε και τα φύλα των ωφελούμενων -αυτό είναι το σκεπτικό”, λέει ο ίδιος. Ωστόσο, “υπάρχουν δυσκολίες σε όλα αυτά, είμαστε ένας φορέας που προσπαθεί με πενιχρά μέσα και γνώσεις να κάνει το καλύτερο δυνατό για την υποστήριξη των ατόμων με αυτισμό” προσθέτει και εξηγεί ότι “το κτηριακό είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα, που θα θέλαμε προς αυτή την κατεύθυνση να υπάρχει μια υποστήριξη. Έχουμε χτυπήσει πόρτες, θα δούμε… Είμαστε αισιόδοξοι ότι θα υπάρξει έγκριση, τουλάχιστον να ξεκινήσουμε με κάποιες βασικές δομές που να μπορούν να υποστηρίξουν έστω περιορισμένο αριθμό ατόμων”.
ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΟΙΚΟΠΕΔΟ
Ο κ. Σαραβελάκης αναφέρει και στην προσπάθεια του συλλόγου για την εξεύρεση ενός οικοπέδου “στο οποίο να μπορούμε να δημιουργήσουμε ίσως με τη βοήθεια του κόσμου ένα κτήριο -την έδρα που θα μπορούμε να φτιάξουμε κάποιες δομές, είτε είναι δομές εκπαίδευσης, είτε δομές διαμονής”. Επισημαίνει μάλιστα πως “το κτήριο είναι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, τα υπουργεία καταλαβαίνουν την ανάγκη που υπάρχει (το υπουργείο Εργασίας που έχει την ευθύνη των Στεγών και το υπουργείο Υγείας που εγκρίνει οικοτροφεία) για τα άτομα με αυτισμό και προσπαθούμε και μέσω της τοπικής αυτοδιοίκησης και μέσω των βουλευτών του νομού να προωθήσουμε τα αιτήματά μας, τα οποία είναι αιτήματα που απασχολούν πολύ κόσμο”. Μέσα σε αυτά τα αιτήματα είναι και η δημιουργία ενός οικοτροφείου, που κάνει αναγκαίο “να υπάρχει μια έδρα, ένα κτήριο ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε μια ουσιαστική πρόταση. Εχουμε επαφή και με την Περιφέρεια Πελοποννήσου και ο κ. Νίκας έχει πει ότι θα μας στηρίξει σε οποιαδήποτε τέτοιου είδους πρωτοβουλία και δράση. Και με τη Μητρόπολη Μεσσηνίας και με τον Δήμο Καλαμάτας προσπαθούμε να έχουμε όσο το δυνατόν καλύτερες επαφές”, αναφέρει.
ΚΑΜΙΑ ΑΣΦΑΛΗΣ ΠΡΟΒΛΕΨΗ
Οσο για το αν υπάρχουν χρονοδιαγράμματα τέτοια που να εγγυώνται πως σύντομα θα προκύψει κάτι το ελπιδοφόρο, ο κ. Σαραβελάκης λέει ότι “δεν έχουμε κάτι συγκεκριμένο ακόμα, είναι όλα στη φάση του ελέγχου και λόγω της πανδημίας έχουν παγώσει πάρα πολλά πράγματα”. Από την πλευρά του ο σύλλογος έχει καταθέσει το φάκελο με τις προτάσεις του και “από εκεί και πέρα είμαστε σε αναμονή απόφασης έγκρισης από το υπουργείο ως προς τις ΣΥΔ, για τις οποίες είμαστε ίσως πιο κοντά, καθώς γνωρίζουμε ότι η πρόσκληση για τις Στέγες είναι στη φάση του ελέγχου των φακέλων και μας έχουν πει ότι μπορεί να βγει άμεσα ο πίνακας των εγκρίσεων - απορρίψεων. Εχουμε κάνει μια αρκετά καλή προσπάθεια με έναν αρκετά σοβαρό φάκελο και ελπίζουμε…”.
Σχετικά με το οικοτροφείο “ευελπιστούμε ότι στο μέλλον θα γίνει, αλλά για να γίνει θα πρέπει πρώτα να έχουμε την έδρα. Είμαστε στη φάση που ψάχνουμε οικόπεδο, έχουμε βρει μια-δυο περιπτώσεις τις οποίες αξιολογούμε και έχουμε κάνει τις προτάσεις μας”, σημειώνει. Επισημαίνει επίσης πως “δεν είναι εύκολο να διαχειριστείς χρήματα τρίτων και μάλιστα χρήματα που έχουμε πάρει από δωρεές και κυρίως θέλω να τονίσω από την Καρέλια Α.Ε., η οποία μας στηρίζει και έχουμε δεσμεύσει τα χρήματα αυτά για αυτό το λόγο: για να πάνε σε μια δράση που θα αφήσει αποτύπωμα διαχρονικό στην περιοχή μας και στο φάσμα του αυτισμού”.
