Ωστόσο, επεσήμαναν τις μεταβολές συγκέντρωσης ραδονίου ως πρόδρομο φαινόμενο σεισμών και μια σειρά άλλων σημαντικών στοιχείων.
Ο καθηγητής Ακης Τσελέντης, διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών σημείωσε ότι «το όνειρό μου είναι να έχω στο Γεωδυναμικό μια αίθουσα με 15 οθόνες, που να έχουν δεδομένα για το ραδόνιο, τη θερμοκρασία και τις αντιδράσεις των ζώων (πώς πηδάνε τα κουνέλια) και να συγκεκριμενοποιείς την πρόγνωση».
Σε δήλωσή του ο καθηγητής Βασίλης Καραστάθης, διευθυντής ερευνών του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, ξεκαθάρισε ότι «δεν έχουμε ακόμα μιλήσει για πρόγνωση σεισμού. Αυτό που κάνουμε είναι μια μελέτη πρόδρομων φαινομένων. Μελετάμε το ραδόνιο ως πρόδρομο φαινόμενο». Παρατήρησε πως «ο στόχος ο απώτερος θα μπορούσε να ήταν στο να προσεγγίσουμε την πρόγνωση. Πριν φθάσουμε σε αυτό θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Θα κάνουμε σταθερά βήματα για να δούμε πώς συμπεριφέρεται η μεταβολή του ραδονίου πριν το σεισμό. Προσπαθούμε να σταθεροποιήσουμε την όλη διαδικασία, τις μετρήσεις, την όλη αξιοπιστία».
Ο κ. Τσελέντης δήλωσε ότι «έχουμε εγκαταστήσει στην περιοχή ένα πρωτοποριακό δίκτυο για ραδόνιο και ένα δίκτυο για σεισμικά ρέι. Το σεισμικό ρέι είναι μια τεχνολογία που παρακολουθεί κανείς πυρηνικές δοκιμές στην Καλαμάτα το έχουμε εφαρμόσει ως μικρογραφία για να μελετήσουμε το τόξο». Σημείωσε ότι «όνειρό μας, δικό μου και του κ. Τσίγκανου είναι να κάνουμε το Ινστιτούτο του τόξου, να κάνουμε ένα φορέα που θα μελετάει το κομμάτι που βυθίζεται η Αφρικανική κάτω από την Ευρωασιατική πλάκα» και πρόσθεσε: «Στον κόσμο είναι ελάχιστες αυτές οι περιοχές. Αν υπάρχουν ευφυείς πολιτικοί θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν αυτό το φαινόμενο και να κάνουν ένα φορέα εδώ πέρα που θα φέρνει κι επιστημονικό δυναμικό και θα μπορούν να έρχονται ερευνητικές ομάδες από το εξωτερικό και να είναι ανταποδοτικός. Κάτι αντίστοιχο, αλλά σε άλλο επίπεδο έχουμε εγκαταστήσει και στη Ζάκυνθο, οπότε έχουμε δέσει όλη την περιοχή».
Ο καθηγητής Μένας Καφάτος, από το Πανεπιστήμιο Τσάπμαν της Καλιφόρνια, παρατήρησε ότι «οι σεισμοί δεν προβλέπονται εύκολα» και πως «είναι πολύ δύσκολο να προσδιοριστεί με ακρίβεια η θέση, ο χρόνος και το μέγεθος του σεισμού». Για το τσουνάμι στην Ινδονησία το 2004, επεσήμανε ότι «είχε φύγει η θάλασσα πριν εκδηλωθεί το τσουνάμι κι έπρεπε να το βάλουν στα πόδια. Και στην Ιαπωνία το 2011, το ήξεραν αυτό, αλλά πέθαναν 15.000 άνθρωποι».
Ο κ. Τσελέντης σημείωσε ότι «είναι εγκληματικό να μπαζώνουμε και να κτίζουμε πάνω στα μπάζα. Οταν κτίζεις σε χαλαρά εδάφη αυξάνεται το πλάτος, τα κύματα του σεισμού». Συνέστησε όχι στον πανικό και στο ράδιο αρβύλα και παρατήρησε πως το δίκτυο παρακολούθησης του σεισμικού πλάτους πρέπει να το ζώσεις σε σεισμολογικούς σταθμούς. Ενημέρωσε για τη σεισμική συστοιχία που έχει τοποθετηθεί στην Costa Navarino και στην Κεφαλλονιά κι επεσήμανε ότι μετά το σεισμό του 1986 η Καλαμάτα έγινε άλλη πόλη, ήταν σωσμός και η Καλαμάτα αποτελεί πρότυπο σεισμικής αποκατάστασης στην Ευρώπη, μνημονεύοντας τον πρώην δήμαρχο Σταύρο Μπένο και το ανθρώπινο δυναμικό της πόλης.
Γ.Σ.
