Το προβληματικό αρδευτικό δίκτυο του ΓΟΕΒ, η ίδια τιμή εδώ και 15 χρόνια και τα έξοδα που αυξάνονται, αποτελούν τους ανασταλτικούς παράγοντες για την αναβάθμιση της καλλιέργειας, η οποία πριν από χρόνια ήταν από τις πιο δυναμικές του τόπου κι έζησε τη Μεσσηνία.
Στο κτήμα που αλώνιζε το ρύζι, ο Παν. Περρωτής μας είπε ότι “φέτος δεν είναι όπως τα περιμέναμε τα πράγματα, έχουμε μειωμένη απόδοση”, αλλά παρατήρησε πως “η ποιότητα είναι ίδια, δεν αλλάζει”. Μας εξήγησε ότι “μείναμε πίσω, γιατί δεν έχουμε τα νερά στον κατάλληλο χρόνο και καθυστερήσαμε να σπείρουμε. Μας προλαβαίνουν οι βροχές του Σεπτεμβρίου και παθαίνουμε ζημιά και τώρα παλεύουμε μέσα στη λάσπη, λόγω των καιρικών συνθηκών. Αν είχαμε τα νερά πιο νωρίς στα κανάλια, δεν θα μας έβρισκαν οι τελευταίες βροχές”.
Ο Π. Περρωτής εκτίμησε ότι “οι επιδιορθώσεις που έγιναν στα κανάλια του ΓΟΕΒ δεν φθάνουν” και παρατήρησε πως “θέλει μια καλή παρέμβαση το δίκτυο. Η Περιφέρεια έχει υποσχεθεί και καλούμε να υλοποιήσει την υπόσχεσή της, για να έχουμε ένα εισόδημα για τις οικογένειές μας”. Μας ενημέρωσε ότι “εδώ και 10 χρόνια έχουμε μείνει δύο καλλιεργητές (εγώ και ο Γιώργος Μιχαλόπουλος από τη Θουρία) και αιτία είναι η εγκατάλειψη του δικτύου του ΓΟΕΒ” και απαντώντας σε ερωτήσεις μας, σημείωσε: “Είναι καλλιέργεια που αξίζει να ασχοληθείς και με μεγαλύτερη έκταση και να ασχοληθούν και άλλοι. Αν όμως δεν γίνουν οι σωστές παρεμβάσεις, θα τα εγκαταλείψουμε και εμείς που έχουμε μείνει. Δεν θα αντέξουμε, είμαστε και σε μεγάλη ηλικία και ο βάλτος θα ερημώσει και ένα παραδοσιακό προϊόν που έζησε όλη τη Μεσσηνία πριν από χρόνια. Η κοιλάδα του Παμίσου ήταν η Μακαρία γη, γη της επαγγελίας και την έχουμε κάνει ζούγκλα, ούτε βουβάλια δεν θα μπαίνουν”.
Για την ποικιλία που παράγουν, μας ανέφερε ότι “έχουμε μείνει στην καρολίνα, γι’ αυτόν τον τόπο είναι πολύ νόστιμη ποικιλία. Το αποδεικνύει η κατανάλωση που προτιμάει το δικό μας προϊόν”.
Οσον αφορά την τιμή, με απογοήτευση επεσήμανε πως “η τιμή είναι ίδια εδώ και 15 χρόνια, 35 λεπτά το κιλό σε μας από τον έμπορο και στο σούπερ μάρκετ φθάνει πάνω από 3 ευρώ”.
Αφού δήλωσε ότι “τα έξοδα κάθε χρόνο αυξάνονται”, σημείωσε και τα θετικά: “Είμαστε παραδοσιακοί παραγωγοί. Εχουμε αποκτήσει δικαιώματα και κάνουμε αποφλοίωση, διαθέτουμε μόνοι μας στην κατανάλωση και βγάζουμε το μεροκάματό μας”.
Κλείνοντας, παρατήρησε ότι “και άλλοι που θα θέλουν να ασχοληθούν με το ρύζι, θα πρέπει να αποφλοιώνουν και οι ίδιοι και να ζητήσουν να τους παραχωρήσουν δικαιώματα”.
Γ.Σ.