Μεγάλο προβληματισμό στους παραγωγούς προκαλεί η χαμηλή τιμή, στα 4,60 με 4,70 ευρώ, που είναι κοντά στο κόστος της καλλιέργειας.
Τα στοιχεία αυτά προέκυψαν από την ενημέρωση που είχαμε από τον διευθυντή Αγροτικής Οικονομίας Τριφυλίας Αντώνη Παρασκευόπουλο, τον πρύτανη του νομού και όχι μόνο στα αγροτικά ζητήματα, άλλες έγκυρες πηγές και τις δηλώσεις του προέδρου του Συνεταιρισμού “Ενωση Μεσσηνίας” Γιώργου Λαζόγιαννη.
Αναλυτικά, όπως μας ενημέρωσε ο κ. Παρασκευόπουλος μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2024 η παραγωγή στην Τριφυλία ήταν 22.000 τόνοι. Η εκτίμηση είναι ότι θα πάει συνολικά στους 25.000 με 26.000 τόνους, ενώ η ποιότητα του προϊόντος είναι μοναδική.
“Αρχικά υπολογίζαμε χωρίς να έχουμε προβλέψει το ζήτημα της ανομβρίας, αναμέναμε 32.000 με 33.000 τόνους”, παρατήρησε ο διευθυντής. Βεβαίωσε ότι η ζημιά είναι πάνω από 30% και ανέφερε πως υπάρχουν διαφοροποιήσεις ανά περιοχές και είναι και πάνω από 50% σε κάποιες. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι στην περιοχή της Κυπαρισσίας και στη Δημοτική Ενότητα Νέστορος (Αμπελόφυτο, Κορυφάσιο κλπ.). Στους αρδευόμενους ελαιώνες δεν υπήρχε πρόβλημα.
Για την υπόλοιπη Μεσσηνία, όπου υπάρχει μεγάλη ζημιά, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, αναμένεται να είναι άλλη τόση η παραγωγή, μπορεί να φθάσει και τους 28.000 τόνους και συνολικά η παραγωγή στο νομό να είναι γύρω στους 53.000 τόνους. Με βάση αυτά που βίωσε ο νομός το καλοκαίρι με τους καύσωνες και την ανομβρία, η συγκεκριμένη παραγωγή δεν είναι μικρή.
“Αν δεν είχαμε ξηρασία, θα ήταν η καλύτερη ελαιοπαραγωγική χρονιά όλων των εποχών”, τόνισε ο κ. Παρασκευόπουλος.
Για το γεγονός ότι δεν δίνουν στοιχεία όλα τα ελαιοτριβεία, επεσήμανε ότι “θα έπρεπε όλα τα ελαιοτριβεία να δίνουν στοιχεία, να είναι υποχρεωτικό. Θα έπρεπε όλα τα ελαιοτριβεία να έχουν ζυγαριές, για να ξέρουμε την πραγματική παραγωγή της χώρας”.
Εκτίμησε, μάλιστα, ότι πανελλαδικά θα πάμε στους 240.000 με 250.000 τόνους.
Η ΤΙΜΗ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ
Οσον αφορά την τιμή που έχει διαμορφωθεί στα 4,60 ευρώ το κιλό, “τα δεδομένα δεν είναι γι’ αυτή την τιμή. Είναι για 5,30 με 5,50 ευρώ”, παρατήρησε ο διευθυντής. Κι εξήγησε ότι “αυτή η διαφορά είναι το κέρδος του παραγωγού. Το κόστος είναι πάνω από 3,50 ευρώ”, ενώ πρόσθεσε πως οι τιμές στην Ιταλία είναι καλύτερες.
Με βάση τα στοιχεία που μας έδωσε, η τιμή στο ράφι είναι 10 ευρώ το λίτρο και η μέση τιμή του τενεκέ (17 κιλά) από 90 έως 100 ευρώ, ενώ η τιμή θα μπορούσε να είναι 5,5 ευρώ για τον παραγωγό και 8 ευρώ για τον καταναλωτή.
Συνεχίζοντας, έκανε λόγο για τις πολιτικές μεγάλων εταιρειών της χώρας που ελέγχουν όλο το λάδι και για 4 - 5 χονδρέμπορους στο νομό που διαμορφώνουν τις τιμές.
Τέλος, ο κ. Παρασκευόπουλος μας ενημέρωσε ότι η παγκόσμια κατανάλωση ελαιολάδου είναι 3 εκ. τόνοι και η παγκόσμια παραγωγή 3,4 εκ. τόνοι. Η Ισπανία είναι η μεγαλύτερη ελαιοπαραγωγός χώρα με 1,3 εκ. τόνους και δεύτερη πλέον η Τουρκία με 380.000 τόνους, η Ελλάδα είναι 3η μπροστά από Τυνησία και Ιταλία και ανεβαίνει η Πορτογαλία, που έφθασε τους 200.000 τόνους.
Η Μεσόγειος είναι η περιοχή που παράγει ελαιόλαδο, τη συντριπτική πλειονότητα του προϊόντος στον κόσμο
ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΖΗΜΙΑ ΑΝΑ ΠΕΡΙΟΧΕΣ
Ο πρόεδρος της Ενωσης Μεσσηνίας Γ. Λαζόγιαννης εκτίμησε ότι η συνολική ζημιά στο νομό είναι 30% με 40% και παρατήρησε πως “η ζημιά λόγω της ανομβρίας ήταν διαφορετική ανά περιοχές και είχε διάφορες μορφές. Για παράδειγμα, κάποιος παραγωγός που περίμενε να βγάλει 100 τσουβάλια, έβγαλε 50 και οι αποδόσεις ήταν πολύ χαμηλές, 4 με 5 κιλά λάδι το τσουβάλι(!).
Υπολόγισε ότι η παραγωγή στο νομό θα είναι από 45.000 μέχρι 50.000 τόνους κι επιβεβαίωσε πως “αν πήγαιναν καλά τα πράγματα και δεν υπήρχε ανομβρία, η Μεσσηνία θα έσπαζε ρεκόρ παραγωγής ελαιολάδου”.
Για την τιμή που είναι στα 4,60 με 4,70 ευρώ, ανέφερε ότι “ο κόσμος είναι κρατημένος, πουλάει όποιος έχει ανάγκη. Θα περιμένουμε μέχρι το τέλος του μήνα να δούμε την παραγωγή της Ισπανίας. Πάντως, είναι ακριβότερο το λάδι και σε Ισπανία και σε Ιταλία και σε Τουρκία”.
Ο πρόεδρος της Ενωσης δήλωσε ότι “είναι πολύ χαμηλή η τιμή, 4 ευρώ είναι το κόστος καλλιέργειας και 60 με 70 ευρώ είναι τα μεροκάματα των εργατών”.
Με αυτό το μεγάλο κόστος μας αποκάλυψε ότι “παραγωγοί που δεν είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, μας έλεγαν μαζέψτε το, κρατήστε δικό σας το λάδι και δώστε μας 3 τενεκέδες”.
Εκφράζοντας την ανησυχία του επεσήμανε πως “πάει σε εγκατάλειψη η ελαιοκαλλιέργεια, θα είναι ασύμφορη. Θα πάθουμε ό,τι πάθαμε με τη σταφίδα”.
Καταλήγοντας, ζήτησε “να ασχοληθούν με το ελαιόλαδο άνθρωποι που γνωρίζουν το αντικείμενο και να χαραχθεί υπεύθυνη εθνική πολιτική για το προϊόν”.
