Οι παραγωγοί της περιοχής βρίσκονται σε απόγνωση, καθώς βλέπουν να έρχεται μια δεύτερη συνεχόμενη άσχημη χρονιά για το προϊόν.
Τις ζημιές και σε άλλα υπαίθρια κηπευτικά επιβεβαίωσε η Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας Μεσσηνίας, σε χθεσινή αυτοψία των γεωπόνων της. Από το Δήμο Καλαμάτας έγινε αναγγελία ζημιάς και οι πληγέντες παραγωγοί μπορούν να υποβάλουν δηλώσεις στην ανταποκρίτρια του ΕΛΓΑ.
Ειδικότερα, ο διευθυντής Αγροτικής Οικονομίας Γιάννης Κυριακόπουλος μας ενημέρωσε ότι διαπιστώθηκαν ζημιές στις πατάτες, σε 200-300 στρέμματα, και σε υπαίθρια φυλλώδη λαχανικά (σπανάκι, μαρούλι, σέλινο), σε 80-100 στρέμματα.
Εν τω μεταξύ, σε επίσκεψη που κάναμε οι ίδιοι στον Μπουρνιά:
Ο παραγωγός Ντίνος Καρδάσης μας είπε ότι «έγιναν ζημιές σε πατάτες, απ’ όπου πέρασε το χαλάζι. Οι πιο μεγάλες έπαθαν μεγαλύτερη ζημιά. Ευτυχώς δεν είναι σε όλο τον Μπουρνιά, αλλά κτήματα - κτήματα». Παρατήρησε ωστόσο ότι ήδη έχουν γίνει ζημιές από τον πάγο και τις βροχές.
Ο Ηλίας Νικολόπουλος επεσήμανε πως «το χαλάζι ήρθε να επιδεινώσει την κατάσταση, μετά τον πάγο και τις συνεχείς βροχές. Και ο χειμώνας είναι μπροστά. Μέσα στην εβδομάδα περιμένουμε νέα κακοκαιρία». Μας εξήγησε ότι «με τις ζημιές κάποιες πατάτες καταστρέφονται τελείως και οι πιο πολλές, γιατί είναι μικρές ακόμα, θα οψιμίσουν, θα πάνε πιο πίσω και θα χάσουμε την πρωιμότητα.
Ο Γιάννης Σαμιωτάκης ανέφερε ότι «η ζημιά στην περιοχή όπου έπεσε το χαλάζι είναι μεγάλη» - και σημείωσε: «Αν το χαλάζι πειράξει την καρδιά της πατάτας, το φυτό καταστράφηκε. Και υπάρχει και τέτοια ζημιά. Αν δεν την πειράξει, η καλλιέργεια πάει πιο πίσω. Με τον πάγο, τις βροχές και τώρα με το χαλάζι, θα πάει κι ένα μήνα πίσω». Απογοητευμένος από τις απανωτές ατυχίες, μας είπε: «Αυλακώνεις την πατάτα, δίνεις μάχη να τη σώσεις και δεν κάνεις τίποτα. Φτάνουμε στο Φλεβάρη και βλέπεις πως οι πατάτες είναι ακόμα μικρές, ενώ τα κτήματα έχουν κενά. Εκεί είναι οι ζημιές. Τέτοια ζημιά δεν έχω ξαναδεί 20 χρόνια που ασχολούμαι με την καλλιέργεια της πατάτας. Θα τα παρατήσουμε, δεν αντέχουμε άλλο. Να βάζεις 40-50 στρέμματα πατάτα, να αγωνίζεσαι και στο τέλος να μη βγάζεις τίποτα».