Η διοίκηση του Αστικού καλεί “την Πολιτεία, την κυβέρνηση, το υπουργείο Μεταφορών κι Επικοινωνιών και κάθε αρμόδιο φορέα, όπως οφείλουν, στην άμεση λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων στήριξης κι ανακούφισης του κλάδου μας, με σκοπό την διασφάλιση της βιώσιμης λειτουργίας του φορέα μας, με όρους συνέπειας για το επιβατικό κοινό της πόλης μας, εφόσον κρίνουν κι αξιολογούν ως αναγκαία την συνέχιση της αποδοτικής λειτουργίας των αστικών γραμμών του δήμου μας”.
Σε επιστολή της προς το επιβατικό κοινό και κάθε αρμόδια αρχή, κεντρική και τοπική, παρατηρεί ότι την περίοδο εφαρμογής των μέτρων πρόληψης κατά του κορονοϊού “υπήρξε δραματική μείωση επιβατών στα δρομολόγια του Αστικού και αντίστοιχα στα έσοδα σε ποσοστό πάνω από το 90%”. Επισημαίνει, ωστόσο, ότι “ο φορέας μας όλο αυτό το διάστημα της κρίσης δεν ανέστειλε την λειτουργία του, αλλά αναλαμβάνοντας την κοινωνική ευθύνη και το χρέος που του αναλογεί συνέχισε, έστω και επιζήμια για εμάς και τις οικογένειές μας, να εξυπηρετεί τις αναγκαίες μετακινήσεις ιδίως των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα (π.χ. Νοσοκομείο Καλαμάτας, δημόσιες υπηρεσίες κ.α.) και στις ελάχιστες επιχειρήσεις της πόλης μας που συνέχισαν να λειτουργούν, συμβάλλοντας έτσι στην απρόσκοπτη εξυπηρέτηση της λειτουργίας κρίσιμων, για όλους, τομέων της δημόσιας ζωής”.
Η διοίκηση του Αστικού ΚΤΕΛ Καλαμάτας αναφέρει ότι “η κυβέρνηση παρά το γεγονός ότι αναγνώρισε τα προβλήματα στον κλάδο των μεταφορών, ενισχύοντας π.χ. την επιχείρηση του «Μορέα», αλλά και τις ακτοπλοϊκές επιχειρήσεις της χώρας (και ορθά) λόγω των επιπτώσεων που έφεραν οι περιορισμοί στην κίνηση των πολιτών, εντούτοις δεν έχει μεριμνήσει αντίστοιχα, αλλά αγνοεί τον κλάδο μας, που έχει πληγεί ανάλογα, αν όχι χειρότερα, αφού μέχρι σήμερα δεν έχει προσφέρει την ελάχιστη έστω ενίσχυση. Κυρίως με την μορφή της επιδότησης των «άγονων» πλέον γραμμών μας και της απαλλαγής από λειτουργικά έξοδα (καύσιμα κ.α.), όπως και από δημοσιονομικές υποχρεώσεις που συνεχίζουν να μας επιβαρύνουν το διάστημα της πανδημίας, με γνώμονα την αποκατάσταση ή έστω την ελάφρυνση των βαρύτατων ζημιών που έχουμε υποστεί, οι οποίες, εν τέλει, έχουν ναρκοθετήσει το παρόν και το μέλλον των αστικών συγκοινωνιών, των οικογενειών μας, αλλά και των ίδιων ακόμα των εργαζομένων του κλάδου μας”.