Αύξηση στις τιμές των ψαριών ενδέχεται να προκαλέσουν το επόμενο διάστημα οι ανατιμήσεις στο σύνολο των ιχθυοπωλείων της Καλαμάτας. Ηδη κάποια μη μπορώντας να απορροφήσουν άλλο τις ανατιμήσεις στα καύσιμα, όπου κάνουν σχεδόν απαγορευτικό τον απόπλου των ψαροκάικων, αλλά και αυτές του ρεύματος και του πάγου, έχουν προχωρήσει σε μια αύξηση της τάξεως του 20% στα είδη προς πώληση στις επιχειρήσεις τους, ενώ ορισμένα ακόμα έχουν διατηρήσει ίδιες τις τιμές μη γνωρίζοντας ωστόσο για πόσο θα καταφέρουν να πορευτούν με αυτή την τακτική.

Επαγγελματίες του κλάδου μιλώντας στην «Ε» έκαναν λόγο για κατακόρυφη μείωση του τζίρου τους τα δύο τελευταία χρόνια, με αρκετούς καταναλωτές να στρέφονται σε πιο οικονομικές λύσεις, στερούμενοι όμως τα πολύτιμα θρεπτικά συστατικά που παρέχουν τα φρέσκα ψάρια. Όπως εξήγησαν, στο χορό των ανατιμήσεων έχουν μπει και τα σαρακοστιανά, στα οποία εστίασαν σε μέρες σαν αυτές ώστε να… ζεσταθούν τα ταμεία τους.

Ευστράτιος Κελαράκος

«Λόγω των ανατιμήσεων τα ψάρια το τελευταίο διάστημα έχουν πάρει ένα 20% πάνω. Η αύξηση αυτή αφορά περισσότερο τα ελευθέρας και όχι τα ιχθυοτροφικά. Κάποια τέτοια παραδείγματα που πήραν την ανιούσα είναι η σαρδέλα, αλλά ακόμα περισσότερο ο γαύρος. Οι ανατιμήσεις στο επάγγελμά μας συνδέονται περισσότερο με τα καύσιμα, καθώς ένα σκάφος θέλει πετρέλαιο για να μετακινηθεί. Πώς θα βγάλει λοιπόν τα έξοδά του; Παράλληλα, το ρεύμα της επιχείρησης είναι σημαντικός παράγοντας, με τα ψυγεία μας να δουλεύουν συνεχώς. Στο ίδιο κλίμα είναι και τα σαρακοστιανά, με τις τιμές τους σε σχέση με πέρυσι να έχουν αλλάξει. Η σουπιά φερ’ ειπείν πωλούνταν πέρυσι 12 ευρώ και φέτος πωλείται 16. Αντίστοιχα το καλαμάρι είχε 14 και τώρα έχει 17. Επιπλέον, ένα ακόμα ζήτημα που έχει να αντιμετωπίσει ο κλάδος μας είναι αυτό της ποικιλίας, λόγω της υπεραλίευσης. Ο κόσμος δυστυχώς απομακρύνεται από τα φρέσκα ψάρια, επιλέγοντας κατεψυγμένα. Στην τελευταία περίπτωση αρκετοί τα προμηθεύονται από μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ, όπου σε πολλές περιπτώσεις τα φέρνουν από το εξωτερικό, όπως από τη Σενεγάλη, τον Καναδά ή την Ισπανία, παρουσιάζοντάς τα ως φρέσκα. Ως ναυτικός μπορώ να πω πως τα ψάρια του Μεσσηνιακού και του Ιονίου ευρύτερα είναι από τα πιο νόστιμα, σε σχέση με άλλες περιοχές. Αγοράζοντας κανείς λοιπόν από τις τοπικές επιχειρήσεις, θα καταλάβει εύκολα τη διαφορά».

Ιωάννης Λημνιός

«Για την ώρα τα ψάρια δεν έχουν πάρει αύξηση στην επιχείρησή μας. Είναι ίδιες οι τιμές που είχαμε και πέρυσι, ενώ πολλές φορές τις μειώνουμε ακόμα περισσότερο, μιας και ο κόσμος αντιμετωπίζει δυσκολίες το τελευταίο διάστημα λόγω της ακρίβειας στην αγορά. Από την πλευράς μας ζοριζόμαστε βλέποντας το ρεύμα και τα καύσιμα να αυξάνονται συνεχώς, όμως βλέποντας πως οι πελάτες μας δυσκολεύονται δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Για το τι θα γίνει μακροπρόθεσμα δεν μπορούμε να το πούμε από τώρα, μιας και κάθε μέρα προκύπτουν νέα δεδομένα λόγω των ανατιμήσεων. Στο ίδιο πλάνο των σταθερών τιμών θα κινηθούν φέτος τα σαρακοστιανά, όπως οι γαρίδες και οι σουπιές, κρατώντας απόσταση από τα πιο ακριβά, όπως οι γυαλιστερές. Από τα όσα βλέπουμε καθημερινά διαπιστώνουμε πως ο κόσμος θέλει να φάει φρέσκο ψάρι, αλλά δυστυχώς όταν έχει να αντιμετωπίσει την ακρίβεια σε όλα τα επίπεδα μπαίνει σε δεύτερες σκέψεις για το αν θα το αγοράσει, επιλέγοντας πολύ πιο φτηνά τρόφιμα».

Παρασκευή Τρικουράκη

«Με την ακρίβεια να μην αφήνει καμία επιχείρηση ανεπηρέαστη, τα ψάρια το τελευταίο διάστημα έχουν πάρει πάνω σε κόστος, σε ένα ποσοστό της τάξεως του 10 με 20%. Σε ό,τι έχει να κάνει με τον κλάδο μας, ο λόγος της αύξησης συνδέεται με τους φουσκωμένους λογαριασμούς του ρεύματος αλλά και του καυσίμου, μιας και ο ψαράς το χρειάζεται για να ανοιχτεί στη θάλασσα και να κάνει τη δουλειά του. Αναφορικά με τα είδη ψαριών, δεν υπάρχει κάποιο που να έχει πάρει μεγαλύτερη αύξηση, όλα λίγο πολύ κινούνται στα ίδια ποσοστά, όπως και τα σαρακοστιανά που έχουν παραδοσιακά ιδιαίτερη ζήτηση πριν από το Πάσχα. Ανατρέχοντας στα δύο τελευταία χρόνια που έχουν συνδυαστεί με την πανδημία, έχω συμπεράνει πως ένα σημαντικός αριθμός Καλαματιανών προτιμάει περισσότερο το έτοιμο φαγητό, μη μπαίνοντας στη διαδικασία να το φτιάξει μόνος του, με το ψάρι έτσι να μην επιλέγεται τόσο όπως παλιότερα».

Θεοδώρα Λιανού

«Στην επιχείρησή μας μέχρι στιγμής οι τιμές παραμένουν σταθερές, ωστόσο όσο ανεβαίνουν οι λογαριασμοί και δεν πέφτει η ακρίβεια ίσως να μην μπορέσουμε να απορροφήσουμε άλλο τις ανατιμήσεις μέσα στο έτος. Οταν το πετρέλαιο ανεβαίνει συνεχώς, αντίστοιχα ανεβαίνουν και τα είδη των ψαριών που πωλούνται, μέσα από μια αλυσιδωτή κατάσταση που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να αποφύγει κανείς. Μιλώντας για είδη, τα σαρακοστιανά που άλλες χρονιές τέτοια περίοδο είχαν την τιμητική τους πλέον θεωρούνται απλησίαστα για το μέσο καταναλωτή. Ενα τέτοιο παράδειγμα είναι τα καλαμάρια, τα οποία έχουν φτάσει να πωλούνται από 18 έως 20 ευρώ το κιλό. Συγκρίνοντας τις τιμές στα καλαμαράκια με ένα σούπερ μάρκετ παρατηρήσαμε πως εκεί έχουν 24 ευρώ. Ετσι λοιπόν φαίνεται ξεκάθαρα πως τα ιχθυοπωλεία “βάζουν πλάτη” παρά τη δύσκολη καθημερινότητα. Αντίστοιχα τη γαρίδα που την πουλάμε στο ίδιο βάρος 20 ευρώ είδαμε να πωλείται σε μεγάλη αλυσίδα τροφίμων 28. Το σοβαρό ζήτημα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι καταναλωτές είναι πως και τα λαϊκά ψάρια όπως τα λέμε, έχουν δει και αυτά σημαντική αύξηση. Γαύρος και σαρδέλα ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, με το κόστος να είναι αποτρεπτικό ακόμα και για την ίδια την επιχείρηση, όταν αγοράζει από κάποιο σκάφος. Η αλλαγή στις καταναλωτικές συνήθειες των πελατών μας αντικατοπτρίζεται άλλωστε και από τις ποσότητες που επιλέγονται, μειώνοντας ακόμα και στο μισό τις επιλογές τους. Σε κάποιο σούπερ μάρκετ για παράδειγμα όταν πωλείται ένα ψάρι σε φέτες πάει να πει πως είναι κάποιων ημερών, σε διαφορετική περίπτωση θα ήταν προς πώληση ολόκληρο. Κι όμως, με τον κόσμο να υπολογίζει το κάθε ευρώ μπαίνει στη διαδικασία να μην υπολογίσει κατά πόσο φρέσκο είναι ένα ψάρι, επιλέγοντας κάτι πιο οικονομικό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ηλικιωμένοι ορισμένες φορές μπορεί να ζητήσουν 5 σαρδέλες, με τη ζυγαριά να τις μετράει οριακά, μπαίνοντας στη διαδικασία να τις προσφέρουμε αφιλοκερδώς. Παράλληλα, ένα σημαντικό κόστος που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι αυτό του πάγου. Οταν μια σακούλα έχει πλέον 4 ευρώ τη στιγμή που την αγοράζαμε 1,5 και χρειάζονται 7 τη μέρα για να συντηρηθούν τα ψάρια, καταλαβαίνει κάποιος τι ποσό πρέπει να δώσει μια επιχείρηση μέσα σε ένα μήνα. Το καλοκαίρι δε χρειάζεται πολύ μεγαλύτερη ποσότητα λόγω των θερμοκρασιών».