Με πολύ σοβαρές συνέπειες, αφού πέρα από την υποδομή που υπέστη σοβαρή ζημιά, χάθηκαν και τα σαλιγκάρια. Τώρα, περιμένουν μια ενδεχόμενη αποζημίωση για να δουν αν μπορούν να βρουν το κουράγιο να ξεκινήσουν και πάλι από την αρχή, όπως πριν 5 χρόνια, όταν αποφάσισαν να μετακομίσουν στην Καλαμάτα για μια νέα αρχή, με τη σαλιγκαροτροφία να έρχεται συμπληρωματικά, αλλά με ιδιαίτερα μεγάλο ενδιαφέρον στη ζωή τους.
Αλλωστε, η απαίτηση επιστημονικής γνώσης για μια τέτοια καλλιέργεια ήταν πρόκληση, κυρίως για τη Μαρίνα, που είναι βιολόγος, ενώ ο Θοδωρής έχει σπουδάσει ηλεκτρολόγος μηχανικός
Δυστυχώς όμως, πάνω στην πρώτη μεγάλη παραγωγή, κι ενώ ήδη είχαν ξεκινήσει συνεργασία για την προώθηση των σαλιγκαριών και ως μαγειρεμένο φαγητό, ήρθε η καταστροφή.
Ο Θοδωρής θυμάται… «Εκείνη την ημέρα σηκωθήκαμε, πήγαμε σ’ ένα ραντεβού. Κάποια στιγμή η σύζυγός μου είδε στο Facebook κάποιες φωτογραφίες από καταστροφές στο Ασπρόχωμα και διάβασε πως ο ανεμοστρόβιλος πέρασε και από τη Δυτική παραλία. Εγώ είχα κάτι άλλο να κάνω, η σύζυγός μου ήρθε στο κτήμα. Με πήρε τηλέφωνο και απλά μου είπε: Μην έρθεις, θα σε πιάσει η καρδιά σου».
Τις επόμενες ημέρες το μόνο που μπόρεσαν να κάνουν ήταν να απομακρύνουν κάποια από τα σκισμένα δίχτυα πάνω από τα τόξα της εγκατάστασης και να προχωρήσουν στη συνέχεια τις όποιες διαδικασίες για να δηλώσουν τη ζημιά. Πλέον περιμένουν και αργότερα θα δουν τι θα κάνουν. Το σίγουρο όμως είναι ότι αγαπούν αυτό που ξεκίνησαν και θέλουν να το συνεχίσουν, αφού άλλωστε δεν αντιμετώπισαν κανένα ουσιαστικό πρόβλημα με την παραγωγή.
Όπως όμως τονίζει ο Θοδωρής, η σαλιγκαροτροφία έχει μέλλον αλλά θα πρέπει να γίνει με προσοχή. Αλλωστε, για να γίνει άνοιγμα σε ξένες αγορές, χρειάζεται η συνεργασία παραγωγών, αλλά δυστυχώς πλέον έχουν μείνει ελάχιστοι, μετά τις πολλές και μεγάλες υποσχέσεις των προηγούμενων ετών, που ώθησαν πολλούς στην καλλιέργεια. «Τότε έγινε… μόδα αλλά εμφανίστηκαν και πολλοί “ειδικοί”» λέει χαρακτηριστικά.
Σήμερα ελάχιστες μονάδες λειτουργούν ή δύνανται να παράγουν σαλιγκάρια στην ευρύτερη περιοχή.
