Από τα βουλευτικά έδρανα, στη Νεστάνη Αρκαδίας και από υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας και Εξωτερικών, σαλιγκαροτρόφος. Ο Θεόδωρος Κασσίμης έχοντας εγκαταλείψει την ενεργό πολιτική ζωή της χώρας εδώ και δύο χρόνια έχει στήσει μία σύγχρονη μονάδα εκτροφής, αναπαραγωγής και εμπορίας σαλιγκαριών. Με αρκετή προσωπική εργασία μάλιστα έχει αποδείξει ότι δεν θέλει και πολύ ένα μέχρι πρότινος έμπειρο κυβερνητικό και κοινοβουλευτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας να αλλάξει ρότα και να ασχοληθεί με τον πρωτογενή τομέα παραγωγής. Η “Ε” συνάντησε τον Θεόδωρο Κασσίμη στη Νεστάνη και συνομίλησε μαζί του για τους λόγους που τον απομάκρυναν από την πολιτική, την απόφασή του να ασχοληθεί με την εκτροφή σαλιγκαριών και τις προοπτικές της στην Πελοπόννησο και όχι μόνο.

Εχοντας εκλεγεί επί 8 συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις στη Β΄ Αθηνών από το 1989 μέχρι και το 2009 και έχοντας ουσιαστικά βιώσει σημαντικές στιγμές της σύγχρονης ελληνικής κοινοβουλευτικής ιστορίας αποφάσισε να κάνει στροφή προς κάτι που πολλοί συνάδελφοί του θα... φοβούνταν ακόμα και να το σκεφτούν. “Μετά από τόσα χρόνια έφθασα σε ένα σημείο όπου το πολιτικό σύστημα ήθελε πράγματα που εγώ δεν μπορούσα να δώσω, αλλά και αυτά που έδινε το πολιτικό σύστημα δεν ήταν αυτά που έψαχνα” σημειώνει ο κ. Κασσίμης, ο οποίος ακολούθως τόνισε ότι είχε πιστέψει στο όραμα του Καραμανλή, αλλά από ένα σημείο και μετά απομακρύνθηκε λόγω της διαχείρισης των ανθρώπινων πόρων. 

Από τη στιγμή που εγκατέλειψε την ενεργό πολιτική δεν μπορούσε πλέον να γυρίσει στην δημοσιογραφία, ενώ όπως λέει δεν ήθελε να κάνει το στέλεχος επιχειρήσεων παρά τις προτάσεις που είχε.

Οι... αγροτικές ανησυχίες και οι απόψεις που είχε εκφράσει κατά το παρελθόν ότι η Ελλάδα μπορούσε και έπρεπε να μετατραπεί σε μπουτίκ γεωργικών προϊόντων, σε συνδυασμό με την ιδέα της συζύγου του Ρωξάνης για την εκτροφή σαλιγκαριών του έδειξαν το δρόμο. Δεν ήταν φυσικά κάτι απλό, καθώς πρόκειται για έναν κλάδο, ο οποίος βρίσκεται ακόμα στα πρώτα στάδιά του στην  Ελλάδα. Χρειάστηκαν κάποια ταξίδια σε οργανωμένες μονάδες στο εξωτερικό και αρκετή μελέτη μέσω Διαδικτύου για να επιλέξει τη μέθοδο εκτροφής και για να εξοικειωθεί με τη διαδικασία. Δεν κρύβει βεβαίως ότι έπεσε θύμα επιτήδειων που εξακολουθούν να κυκλοφορούν ανά την Ελλάδα και να πωλούν φούμαρα για τεχνογνωσία. Αφού ξεπέρασε τις... κακοτοπιές, βρέθηκε με έναν μεταδιδακτορικό βιολόγο και ερευνητή με σημαντική εμπειρία στον τομέα των σαλιγκαριών στη Γαλλία, τον Θανάση Γκόγκα, ο οποίος μέχρι και σήμερα αποτελεί -όπως μας λέει- πολύτιμο σύμβουλο για τη λειτουργία της μονάδας του. 

Πώς προέκυψε όμως η Αρκαδία; Ο Θεόδωρος Κασσίμης με καταγωγή από το Μαρμάρι Λακωνίας και τα Σφακιά είναι γεννημένος στην Κέρκυρα. Αρχικά προσανατολιζόταν να στήσει τη μονάδα του στο Καπανδρίτι, αλλά τελικά η αγάπη του για τους Πελοποννήσιους, αλλά και η παραίνεση ενός Αρκά φίλου του τον οδήγησαν την άνοιξη του 2010 στη Μηλιά της Νεστάνης, όπου σήμερα η μονάδα του λειτουργεί σε έκταση 4,6 στρεμμάτων. Αν και στην αρχή οι ντόπιοι τον αντιμετώπισαν με ελαφρά επιφυλακτικότητα, πλέον τον έχουν “αγκαλιάσει”.

“Είναι μία καλλιέργεια που μπορεί να προσφέρει συνάλλαγμα στη χώρα και σημαντικό εισόδημα στους παραγωγούς” τονίζει ο κ. Κασσίμης, ο οποίος τη χαρακτηρίζει απαιτητική λόγω των αυστηρών προδιαγραφών που πρέπει να τηρούνται, αλλά όχι χρονοβόρα. Η μονάδα του Θεόδωρου Κασσίμη λαμβάνει διαρκώς τις απαραίτητες πιστοποιήσεις από το Κέντρο Ελέγχου Γεωργικών Κατασκευών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. 

Φέτος η παραγωγή υπολογίζεται ότι θα φθάσει τους 10 τόνους εκ των οποίων 6 θα διατεθούν στην Ισπανία και 1 τόνος στη Ρόδο, ενώ αν όλα κυλήσουν σύμφωνα με το σχεδιασμό, την επόμενη χρονιά θα αγγίξουν τους 30 τόνους.  Οι ανάγκες της διεθνούς αγοράς πάντως σε σαλιγκάρια είναι μεγάλες και σύμφωνα με τον κ. Κασσίμη όσο μεγαλύτερες είναι οι διαθέσιμες ποσότητες, τόσο καλύτερες μπορεί να είναι οι τιμές, που μπορούν να εξασφαλιστούν από τη διάθεσή τους στην αγορά (gourmet εστιατόρια κ.α.). Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και ο άτυπος συνεταιρισμός που έχει στηθεί με δική του πρωτοβουλία, όπου 17 ακόμα εκτροφείς σαλιγκαριών από διάφορα σημεία της Πελοποννήσου χρησιμοποιούν την ίδια μέθοδο και παράγουν υπό τις ίδιες προδιαγραφές με σκοπό το παραγόμενο προϊόν να είναι το ίδιο και μαζικά να διατίθεται στους ενδιαφερόμενους. Παράλληλα η ομάδα αυτή κάνει προσπάθεια για τη μείωση του κόστους παραγωγής και σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η πιλοτική παραγωγή μαζικής ζωοτροφής από μείγμα λαχανικών σε μονάδα της Μεγαλόπολης, ώστε όλα τα μέλη του άτυπου συνεταιρισμού να χρησιμοποιούν την ίδια τροφή για τα σαλιγκάρια με μικρότερο κόστος.

Ενδεικτικό πάντως της ανοδικής πορείας της εκτροφής σαλιγκαριών στην Πελοπόννησο είναι η επικείμενη μεταφορά του Ελληνικού Ινστιτούτου Σαλιγκαροτροφίας από το Ρέθυμνο στην Τρίπολη, το οποίο σε συνεργασία με το ΑΠΘ ασχολείται με ερευνητικά προγράμματα για τη βελτίωση της παραγωγής με τη συμβολή 25 επιστημόνων διαφόρων ειδικοτήτων. 

Στα άμεσα πλάνα του κ. Κασσίμη είναι η τυποποίηση σαλιγκαριών, τα οποία θα διατηρούνται σε λάδι Καλαμών ή σε άρμη, αλλά και σε μία επόμενη φάση να παράγει χαβιάρι από τα αβγά των σαλιγκαριών. Πρόκειται για ιδιαιτέρως εξεζητημένες τροφές, οι οποίες όμως έχουν σημαντική απήχηση στη διεθνή αγορά των gourmet εστιατορίων. Ηδη μάλιστα έχει στείλει τα πρώτα δείγματα τυποποιημένων σαλιγκαριών προς δειγματισμό, με τα πρώτα σχόλια να είναι ιδιαιτέρως ενθαρρυντικά.

Οδεύοντας πάντως προς το τέλος της πολύ ενδιαφέρουσας συνάντησής μας o Θεόδωρος Κασσίμης τόνισε ότι "κανονικά η Πελοπόννησος θα έπρεπε λόγω ποιότητας και λόγω απόστασης να είναι ο βασικός τροφοδότης της Αττικής", εντοπίζοντας αρκετά πράγματα που πρέπει να αλλάξουν. Ανέφερε δε ότι όσον αφορά την περιοχή της Μηλιάς Νεστάνης, καλλιεργείται μόνο το 7% των διαθέσιμων εκτάσεων, χαρακτηριστικό παράδειγμα των περιθωρίων που υπάρχουν ακόμα για δραστηριοποίηση νέων αγροτών και την εφαρμογή νέων καλλιεργειών.