Το "Λάδι Βιώσας" από τη Δευτέρα υποδέχθηκε την Ιρανή γευσιγνώστρια Sepideh Sedaghatnia, η οποία τα τελευταία 15 χρόνια ζει στο Βέλγιο και εργάζεται στο εστιατόριo "Divin by Sepi". Είναι συγγραφέας του βιβλίου "69 things you always wanted to know about wine" και η αγάπη της για το κρασί επιβεβαιώθηκε με τον τίτλο του "Sommelier of the year 2014" στο Βέλγιο. H ίδια παρουσιάζει και την εκπομπή "Mijn Pop-Up Restaurant" στον τηλεοπτικό σταθμό VTM του βορείου Βελγίου (Φλάνδρα) με θεματολογία που αφορά στην γαστρονομία. Μαζί της ήταν και οι συνεργάτες της στην κουζίνα Andy Baetens και Kevin Matters. Στην ομάδα γευσιγνωστών βρισκόταν και η νεαρή πρωτοπόρος σεφ Nicky Cuppens που αν και μικρή στην ηλικία (24 ετών), έχει ήδη εργαστεί στα μεγαλύτερα εστιατόρια του Βελγίου (Slagmolen, Oud Sluis, The Pastoral και στο μυθικό - βραβευμένο με αστέρι Michelin "'t Zilte") ενώ συμμετέχει και σε in home cooking. Στην ομάδα είχε έρθει και η ανερχόμενη Βελγίδα sous - chef Thalissa Kraus και η δημοσιογράφος γαστρονομίας Evelien Rutten από το περιοδικό "Feeling -a woman's guide-", μαζί με τον Ολλανδό φωτογράφο του περιοδικού "Duncan Willem" Alexander de Fey. Ολη η ομάδα ήταν καλεσμένη από την λάτρη των ελληνικών κρασιών και της Ελλάδας Karine De Nave από την "XCS-Wines", αντιπροσώπου του "Λάδι Βιώσας" στο Βέλγιο.
Αρχικά οι επισκέπτες ξεναγήθηκαν στην Μεσσηνία από τη Αριστοτέλεια Νικολάου (Pixiδa Tours), ενώ την Τρίτη βίωσαν στα κτήματα στο Κεφαλόβρυσο όλα τα στάδια παραγωγής του βραβευμένου "Λάδι Βιώσας".
Το βράδυ και μετά το λιομάζωμα, η ομάδα πήγε στο "Baba Yaga" όπου δοκίμασε ποτά από τοπικούς παραγωγούς και γεύσεις της κουζίνας του "Baba Yaga", στη Στοά Λόντου. Η Sepi, μιλώντας στην "Ε" είπε πως έχει ξανάρθει στην Ελλάδα για διακοπές πριν από κάποια χρόνια και πως σε αυτό το ταξίδι πέρασε πραγματικά υπέροχα, μαγικά. Εξήγησε τη μεγάλη σημασία που δίνεται στο Βέλγιο, στο θέμα του κρασιού και πώς αυτό συνδέεται με το φαγητό, με την καθημερινότητα, με τα πάντα. "Μας πήγαν στο "Διόνυσο" μια παραδοσιακή ταβέρνα, όπου φάγαμε, ήπιαμε, τραγουδήσαμε και χορέψαμε με τους ντόπιους. Αυτό ήταν κάτι που μας ξάφνιασε δε το είχαμε ξαναδεί, να αρχίζει έτσι αυθόρμητα το τραγούδι στο τραπέζι! Το επόμενο πρωί σηκωθήκαμε σχετικά αργά και πήγαμε για τις ελιές, όπου επίσης διαπιστώσαμε πως είναι μια διαδικασία που γίνεται με όλη την οικογένεια. Ο ένας βοηθάει τον άλλο, οι φίλοι βοηθούν στο να πάνε ο ένας στα κτήματα του άλλου, καταλάβαμε πως είναι μια διαδικασία πολύ σημαντική για την κοινωνία εδώ. Αυτό που παρατήρησα επίσης είναι ότι όπως και εμείς οι Πέρσες, έτσι και εδώ στην Ελλάδα υπάρχει η συνήθεια του να ψήνονται κρέατα όταν υπάρχει γιορτή στο σπίτι, όταν έρχονται καλεσμένοι. Νιώσαμε ευπρόσδεκτοι. Η φύση ήταν συναρπαστική, όπως και η τεχνική επεξεργασία του λαδιού. Δοκιμάσαμε το φρέσκο λάδι, για πρώτη φορά, ζεστό. Ηταν πολύ φρουτώδες, με κρεμώδη επίγευση, άφηνε μεταξένια αίσθηση και στο τέλος ένιωθες και λίγο το πίκρισμα, που με τον καιρό φεύγει. Κατάλαβα επίσης πως η Ελλάδα είναι μια χώρα όπως το Ιράν. Οταν ζεις μακριά από αυτή και βλέπεις ειδήσεις νομίζεις πως οι άνθρωποι ζουν σε δύσκολες συνθήκες, μέσα στη φτώχια και τη μιζέρια. Δεν είναι όμως καθόλου έτσι. Οι άνθρωποι ζουν σε ειρήνη, εργάζονται και συνεχίζουν να δημιουργούν και να είναι φιλόξενοι προς τους άλλους. Εμείς δεν ξέραμε ότι τα κάπιταλ κοντρόλς είναι μόνο για τους Ελληνες. Δυστυχώς έχει βγει αυτή η εικόνα προς τα έξω, που κάνει κακό στον τουρισμό. Δεν έχεις άλλη επιλογή όμως, είτε είσαι Ελλάδα είτε Ιράν, παρά … το σύνθημα του "Johny Walker" … Να συνεχίσεις να βαδίζεις. Μου άρεσε πολύ το "Baba yaga", τέλος, γιατί συνδυάζει πολλούς τρόπους διασκέδασης μαζί. Πήρα πολλές ωραίες ιδέες φεύγοντας" τονίζει η Sepideh Sedaghatnia.
Πολύ καλά σχόλια για το Μεσσηνιακό ελαιόλαδο έκαναν και δύο ακόμη μέλη της αποστολής. Στο Βέλγιο, στο εστιατόριό τους είπαν πως το χρησιμοποιούν στα πιάτα και στο μαγείρεμα, αλλά και ως αρχικό κέρασμα στο τραπέζι, μαζί με ψωμί. "Ο κόσμος το δέχεται με πολύ θετική διάθεση" πρόσθεσαν.
Γ.Σαρ.
