Για την αποκατάσταση της αλήθειας που τρώθηκε βάναυσα από τον κ. Νίκα στη συνέντευξή του στην εφημερίδα “Ελευθερία” (22 Ιανουαρίου 2024) όσον αφορά στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας -και τη θεμελίωσή του, για την οποία με ειρωνικό ύφος είπε (μιλώντας για μένα) ότι “άνοιξε μία λακκούβα”-, γράφεται το ιστορικό για το εμβληματικό αυτό έργο (Πολιτισμού) στην πόλη μας.
Το 1995, τον Ιανουάριο, η Καλαμάτα εντάχθηκε στο Εθνικό Πολιτιστικό Δίκτυο Πόλεων (ΕΠΔΠ), όταν υπουργός Πολιτισμού ήταν ο Θάνος Μικρούτσικος. Η πόλη θα αποκτούσε, μαζί με άλλα έργα, ένα θέατρο υψηλών προδιαγραφών για το χορό και άλλες εκδηλώσεις.
Το 1996, ο δήμαρχος Χρήστος Μαλαπάνης υπέγραφε την αγορά του οικοπέδου της “Ανωνύμου Εταιρείας Γεωργικής Βιομηχανίας” (Λιναρδάκη) από την “Εθνική Κεφαλαίου ΑΕ”, τον χώρο όπου -μετά από κοπιώδεις διαδικασίες 23 ετών-, εγκαινιάστηκε το (2019), το Μέγαρο Χορού.
Χωρίς αυτήν την ενέργεια, το έργο δεν θα μπορούσε να μπει σε κανένα Κοινοτικό (χρηματοδοτικό) Πρόγραμμα Στήριξης, και ως εκ τούτου, δεν θα μιλούσαμε σήμερα για Μέγαρο Χορού. Τούτη η πράξη του αείμνηστου (τότε) δημάρχου ήταν καταλυτική για την περαιτέρω πορεία και ολοκλήρωση του σημαντικού για την πόλη αυτού έργου.
Με την απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Καλαμάτας (42/2016) η ενέργεια αυτή δικαιώθηκε οριστικά.
Το 1997, το έργο εντάχθηκε στο Β’ ΚΠΣ, με προϋπολογισμό (αρχικά) 1,7 δισ. δραχμές.
Ανατέθηκε τότε η μελέτη του έργου (προϋπολογισμού 5,7 δισ. δραχμών), με τη διαδικασία εκδήλωση ενδιαφέροντος, στο μελετητικό γραφείο του κ. Σκρουμπέλου. Επειδή όμως ο προϋπολογισμός του έργου ήταν μεγαλύτερος από την εγκεκριμένη πίστωση, δεν προχώρησε τότε η διαδικασία για την υλοποίησή του.
Το 2003, όταν αναλάβαμε τη δημοτική αρχή, το έργο ήταν αποκλεισμένο και το Υπουργείο Πολιτισμού αρνητικό προς αυτό. Πρέπει να αναφερθεί, ότι αν ο τότε υφυπουργός Εσωτερικών και πρώην δήμαρχος Καλαμάτας κ. Σταύρος Μπένος δεν είχε ενεργήσει και πιέσει, ώστε το Μέγαρο Χορού να ενταχθεί στο Γ’ ΚΠΣ, με προϋπολογισμό 12,7 εκατομμυρίων ευρώ, το έργο αυτό θα είχε χαθεί οριστικά.
Το 2004, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας (289/ 2004), ο Δήμος μας προσέλαβε τεχνικό σύμβουλο, με τη συμβολή του οποίου η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου μας προχώρησε στην αναπροσαρμογή της μελέτης και συντάσσει τεύχη δημοπράτησης ώστε να μειωθεί ο προϋπολογισμός του έργου στα 12,7 εκατομμύρια ευρώ και να δημοπρατηθεί με το σύστημα «μελέτη – κατασκευή», όπως απαιτήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Το 2005, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου (421/2005), εγκρίνεται η πρόσληψη τεχνικού συμβούλου για την υποστήριξη της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου στις ειδικές απαιτήσεις της κατασκευής του έργου του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας.
Την ίδια χρονιά (2005) εγκρίνεται η δημοπράτηση με το σύστημα προσφοράς που περιλαμβάνει «μελέτη - κατασκευή» (αρ. πρωτ. δήμου 6109/14.4.2005).
Το 2006 εκδίδεται η απόφαση (368/ 7.12.2006) από το Μονομελές Πρωτοδικείο Καλαμάτας που οριστικά εγγράφη το οικόπεδο του Μεγάρου Χορού στον Δήμο Καλαμάτας, καθώς η αρχική εγγραφή στο κτηματολόγιο ήταν «αγνώστου ιδιοκτήτη»!
Στις 18.10.2006 κατατίθενται τα αναγκαία έγγραφα για την έκδοση της οικοδομικής άδειας του κτιρίου του Μεγάρου Χορού, η οποία εγκρίνεται στις 2.4.2007
Στις 21.12.2006 υπογράφεται η σύμβαση μεταξύ Δήμου Καλαμάτας και κατασκευάστριας εταιρείας “ΜΕΛΚΑ Ενεργειακή ΑΕ - ΩΡΙΩΝ ΑΤΕ”.
Στην υπογραφή προσκλήθηκε και παρέστη και ο (τότε) νεοεκλεγείς δήμαρχος Καλαμάτας κ. Παναγιώτης Νίκας για να σηματοδοτηθεί η συνέχεια των δημοτικών αρχών προς όφελος της πόλης.
Με την ευκαιρία, να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στον συνεργάτη μου κ. Γιώργο Κυριακόπουλο, αντιδήμαρχο τότε των Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου, ο οποίος «φορτώθηκε» το μεγαλύτερο βάρος του έργου, αφήνοντας την καλλιτεχνική σφραγίδα του και φέρνοντας αυτό εις πέρας. Ακόμη, να ευχαριστήσω τον κ. Βασίλη Τζαμουράνη, τον τότε διευθυντή των Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου, για την πολύτιμη προσφορά του, την πρόωρα χαμένη εκλεκτή αρχιτέκτονα και φίλη Βίλη Καλφακάκου, καθώς και τους άλλους συνεργάτες - υπαλλήλους του Δήμου, που συνεισέφεραν τα μέγιστα, ώστε να φτάσει το έργο στην υλοποίηση του.
Πέραν όμως της καταγραφής των γεγονότων που συνδέονται με το Μέγαρο Χορού Καλαμάτας, παραθέτω στη συνέχεια (και) απόσπασμα της παρέμβασης του κ. Νίκα, κατά την υπογραφή της σύμβασης (21.12.2006) με τον ανάδοχο του έργου, με το οποίο αντικρούονται όλα όσα είπε σχετικά με αυτό στην πρόσφατη συνέντευξή του.
Ο τότε νεοεκλεγείς δήμαρχος κ. Νίκας, παίρνοντας τον λόγο -μεταξύ άλλων- είπε τα εξής: «Αυτή η στιγμή είναι συγκινητική, όχι μόνο για τον Γιώργο Κουτσούλη και τους συνεργάτες του, οι οποίοι αγωνίστηκαν, καιρό τώρα, για να φέρουν εις πέρας αυτό το σπουδαίο έργο. Αυτή η στιγμή είναι σημαντική για την πόλη της Καλαμάτας […] Τελειώνοντας, θέλω να εκφράσω θερμά συγχαρητήρια στην απερχόμενη αρχή, γιατί έφερε εις πέρας ένα μεγάλο έργο, το μεγαλύτερο έργο σε επίπεδο χρηματοδότησης από το Γ ΚΠΣ, που γίνεται στη Μεσσηνία και πιθανότατα το μεγαλύτερο έργο πολιτισμού αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Εμείς, θα συνεχίσουμε την προσπάθειά σας κύριε δήμαρχε. Θα είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί σε όλα τα επίπεδα, ώστε το κέντρο να γίνει αντάξιο τον ονείρων σας και τον προσδοκιών σας».
[“Ελευθερία” 22.12.2006]
Αυτά έλεγε λοιπόν, τότε, ο κ. Νίκας, ο οποίος σε αυτή την κοπιώδη διαδρομή, μέχρι να εξασφαλιστεί η ανέγερση του Μεγάρου Χορού, ήταν απών, λόγω της ενασχόλησής του με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Και τώρα μιλάει απαξιωτικά για όλους εμάς που κοπιάσαμε γι’ αυτό, χαρακτηρίζοντας “λακκούβα” τη θεμελίωση ενός έργου που κουβαλά μαζί του αγώνες και πράξεις, στις οποίες δεν ήταν ούτε καν θεατής. Ξεχνώντας μάλιστα, τι είχε πει στις 21 Δεκεμβρίου του 2006, κατά την υπογραφή της σύμβασης για την κατασκευή του Μεγάρου Χορού, όταν μας υμνούσε (τον απερχόμενο τότε δήμαρχο και τη δημοτική του αρχή).
Άλλο είναι να λες ότι το έργο κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια της δημαρχοντίας σου και άλλο να υποστηρίζεις ότι «το έργο το ξεκίνησα εγώ». Γιατί μέχρι το Μέγαρο Χορού να φτάσει στο στάδιο υλοποίησης, υπήρξαν επί σειρά ετών ενέργειες, τις οποίες περιέγραψα εν τάχει.
Το 2019, στις 2 Φεβρουαρίου, γίνονται τα εγκαίνια του Μεγάρου Χορού, παρουσία του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου, ενός συμπατριώτη μας που έχει προσφέρει τα μέγιστα στη γενέτειρά του πόλη, κατά τη διάρκεια της δημαρχοντίας μου.
Γιατί άραγε απουσιάζει όμως από τον αναρτημένο πίνακα με τα ονόματα όσων πάσχισαν για να ολοκληρωθεί το Μέγαρο Χορού, το όνομα του δημάρχου (Γ. Κουτσούλη), που μετά από προσπάθειες ετών, μπόρεσε να θεμελιώσει το κτίριο; Βεβαίως, όχι τυχαία, αλλά μελετημένα από τον κ. Νίκα, με τη σκέψη, προφανώς, ότι η αναφορά στον δήμαρχο Γιώργο Κουτσούλη θα έθετε σε αμφισβήτηση την… πατρότητα του συγκεκριμένου έργου, που με μεγάλη λαχτάρα προσπαθεί να οικειοποιηθεί από αρχής μέχρι τέλους.
Δεν είναι όμως το μόνο έργο που με τη μέθοδο των εγκαινίων προσπαθεί να οικειοποιηθεί ο κ. Νίκας, χωρίς σεβασμό στον μόχθο, τον πόνο της δημοτικής μας αρχής γι’ αυτά. Ενδεικτικά αναφέρω τη διάνοιξη της οδού Βασ. Γεωργίου, έργο που χρηματοδότησε η κυβέρνηση του κ. Κώστα Καραμανλή με το ποσό των περίπου 900.000 ευρώ, τον περιμετρικό δακτύλιο της Καλαμάτας (έκανε ο κ. δήμαρχος τα εγκαίνια της γέφυρας). Το έργο τούτο ενέταξε στο σύμφωνο παραχώρησης η υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κα Βάσω Παπανδρέου και το “έσωσε” από την υποβάθμιση ή και την κατάργηση ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής.
Καταλήγοντας σημειώνω ότι παραδίδοντας στη δημοτική αρχή Νίκα, είχαμε εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση του Μεγάρου Χορού με 12,7 εκατομμύρια ευρώ και εργολάβος είχε εγκατασταθεί. Αυτά, για να μην υπάρχουν άλλες δοξασίες.
Υπάρχουν όμως κι άλλα έργα και πράξεις της Δημοτικής μας Αρχής που πρέπει κάποτε να αναφερθούν, τα σημαντικότερα των οποίων είναι η ΜΟΛΑΚ, το νέο νεκροταφείο, και η Μαραθόλακκα.
Τελειώνοντας, ευχαριστώ την εφημερίδα “Ελευθερία” και τον διευθυντή της, για τη φιλοξενία της επιστολής μου – απάντησης στον κ. Νίκα, προς αποκατάσταση και μόνο της αλήθειας.
ΥΓ: Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη.
